|
قرآن وسائینس سا ئینس گواه حقیقت قرآن مجید شده متن رامطالعه کنید.
نقل صحیح البخاری به دری
¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯ |«ــکلِک تـلاوت وهمـزمان سـمع کردن قـُرآن مجِید |«ــکلِک| قران مجید با تر جمۀ دریPersian ||«ــکلِک| سمع قرآن مجید با تر جمۀ دری،پشتو وانگلیسیDari ||«ــکلِک| قرآن مجید با ده ها ده ها زبان بین المللیThe Holy Qur'an ||«ــکلِک| تلاوت فلمی اسماءالحـُسنی مُبارکVideo of Asma-ul-Husna 3) اگـر قبل از مـطـالعـۀ کتاب 49 بخـشـش وفضیلت آن وتشویق به بخشـش دادن ، مـُحتوای مـُکمل این آدرس، دقـیقأ مـلا حـظه شود، « انشاءالله » کـه ذوق وعلاقۀ شـُمارا به حفظ محتوای همه احـادیـث مـُبارک پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم)هرچه زیادتر ومـستحکم ترمینماید.« به اُمید رحمـت بی مـُنتهای خــُداونـد مـُتـعـال «ج» ». آدرس «کـلـِک » گـرددـــــــــ»م تـبـرُکـاتیکه از پـیغـُمـبرخـُدا(ص)بـاقی مـانـده|«ــکلِک! 4 ) با ملاحظۀ این آدرس ا ُمـیـد و اشـتـیاق شـدیـد مـارابه داخـل شدن بـهـشت هـرچه قـوی تر مـینماید « خــُداونـد مـُتـعـال ایـن نعـمت جـاودان را نـصِیـب هـمه خـواهـران وبـرادران مـُسُلمان کـُنـد»( ترجمۀ آیات مبارک آن بعدأ حاضر میشود «انشاءالله ». مـُژده هـا ی قـُرآن مجـیـد از نـعـمـت هـای جـنـت| کلِک ـــ»| 5) میـتوان با بازکردن یکی ازاین سه آدرس ، ذکر اسماءالحـُسنی مـُبارک را شنید، دید ومعنی وفضیلت هـر نـام خــُداونـد مـُتـعـال «ج» را تلاوت ، حفظ وثواب جاودانه را « انشاءالله »نصیب شد. http://www.ustadfaizi.com/shukr%201pdf.pdf
¯²{{{{²¯¯²¯ ¯²¯¯²{{{{²¯ کتاب [49]:ــ بخشش وفضیلت آن وتشویق به بخشش دادن «صحیح البخاری شریف» ²¯¯²¯آغازکتاب بخشش وفضیلت آن وتشویق به بخشش دادن 49¯²¯¯² . بـاب [1 ]: فـضـیـلـت بـخـشــش ( 1151 ) ـــ از ابـوهـُـریـره ( رضی الـله عـنه ) پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم )روایت است که فـرمُـود نـد: ﴿ ای زنـان مـُسُـلـمـان! بـخـشــش دادن به زن هـمـسایـۀ خـود را انـدک مَـشـُمـاریـد، ولـو آنـکـه پـاچـک خـُـشـک گـوسـفـندی بـاشـد﴾. حدیث نبوی« ص» کتاب بخشش وفضیلت آن وتشویق به بخشش دادن (رواءالبخاری2566 ) ( 1152 ) ـــ روایت است که عــائـیـشـه ( رضی الـله عـنهـا) به عُــروَه رحـمةالـلـه گــُفـت: خـواهـر زادۀ عـزیـزم ! از یـکـمـاه تاماه دیگر وحتی سـه ماه انـتظار مـیکشـیدیم وآتـشی درهـیچـیک از خانه های پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) روشـن نـمیگـردید، عُــروَه رضی الـله عـنه گــُفـت: خـاله جان! پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) برای خـوراک شـما چه چیز تـهـیه مـیکردند گــُفـت: خــُرمـاوآب، ولی هـمسایه های انصار پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) شـُتـُرانی داشتند که شـیـر آنهارا خـیرات مـیدادنـد، ازان شـیـرگـاهی برای پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) آورده ، وایـشان آن شـیـررابرای ما مـیدادنـد. حدیث نبوی« ص» کتاب بخشش وفضیلت آن وتشویق به بخشش دادن (رواءالبخاری2567 ) ( 1153) ـــ ازابـوهـُـریـره (رضی الـله عـنه) از پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) روایت است که فـرمُـودنـد: ﴿ اگـر بـه طـعـامـی کـه از گـُوشـت دسـت ویـا از شـکـَمـبـه تـهـیـه شـده بـاشـد، دعـوت شَــوَم دعـوت را مـی پـذیـرم ، واگـر دسـت ویـا شـکـَمـبـۀ بـرایـم بـخـشــش داده شـَود ، آن بـخـشــش را قـبـول مـیـکـنـم﴾. حدیث نبوی« ص» کتاب بخشش وفضیلت آن وتشویق به بخشش دادن (رواءالبخاری2568 ) . بـاب [2 ]: قـبـول کـردن هـدیـۀ شـکـار ( 1154 ) ـــ ازانـس( رضی الـله عـنه ) روایت است که گــُفـت:درمنطقۀ ( مـَـرَه ظـَـهـران) خـرگـوشی درپـیشـروی ما پـدیدار شـد، مـردُم کوشـیدند اورا بگـیرند، نـتوانسته وخـسته شدند، ولی من اورا گرفته ونزد ابـو طــلـحـه آوردم ، او آن را ذبـح کرده ودو ران آن را برای پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) فرستاد، ایـشان آن راقـبول نموده وخـوردند. حدیث نبوی« ص» کتاب بخشش وفضیلت آن وتشویق به بخشش دادن (رواءالبخاری2572 ) . بـاب [3 ]: بـخـشــش رابـاید قـبـول نـمـود ( 1155 ) ـــ ازابن عــبـاس ( رضی الـله عـنه) روایت است که گــُفـت ( اُم َ حـُفـَیـد) خـالۀ ابن عـبـاس رضی الـله عـنهم برای پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) قـُـروت وروغـن وسـوسـمارهـای را هـدیه نمود، پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) از قـُـروت وروغـن خوردند، ولی ازسـوسـمارهـا بد شان آمـده ونـخـوردنـد. ابن عــبـاس ( رضی الـله عـنه) مـیگـویـد: [کسـانی] سـوسـماررادردَ ســتـَرخـوان پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) خوردند، اگـر حـرام مـی بـود دردَ ســتـَرخـوان پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) خورده نـمـیشد. حدیث نبوی« ص» کتاب بخشش وفضیلت آن وتشویق به بخشش دادن (رواءالبخاری 2575) ( 1156 ) ـــ ازابـوهـُـریـره ( رضی الـله عـنه) روایت است که گــُفـت: چون کسی برای پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) طـعـامی را می آورد می پـرسـیدنـد: ﴿بـخـشــش اسـت یـا زکـات﴾ ؟ اگر مـیگــُفـتـنـد: زکـات است ، خـودشان نـخـورده وبه صـحـابه های خـود مـیگــُفـتـنـد: ﴿ شـُمـا بـخـوریـد ﴾ واگر گــُفـته مـیشد که: بـخـشــش اسـت ، زود شـروع کرده وهمراه صـحـابه رضی الـله عـنهـم مـیخـوردنـد . حدیث نبوی« ص» کتاب بخشش وفضیلت آن وتشویق به بخشش دادن (رواءالبخاری2576 ) ( 1157 ) ـــ ازانـس بـن مـالـک ( رضی الـله عـنه) روایت است که گــُفـت: برای پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) گـوشـتی را آورده و گــُفـتـنـد: این گـوشـت برای ( بـَرَ یـرَه ) زکـات داده شده است، فـرمُـود نـد: ﴿ بـرای بـَرَ یـرَه زکـات ، وبـرای مـا بـخـشــش اسـت﴾ حدیث نبوی« ص» کتاب بخشش وفضیلت آن وتشویق به بخشش دادن (رواءالبخاری2577 ) . بـاب [4 ]: کسیکه برایـش رفـیقـش بـخـشــش داده واوآن را بـبعضی از هـمـسـرانـش داده است ( 1158) ـــ ازعــائـیـشـه (رضی الـله عـنهـا) روایت است که گــُفـت:هـمـســران پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) دو حــزب بودند، دریک حــزب عــائـیـشـه ، حَـفـصَـه ، صَـفِـیـه ، وسَـوده رضی الـله عـنهـن، ودر حــزب دیگـر : اُم سـَلـَمـَه ودیگر هـمـســران پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) بودند، و مـُسُـلـمـانان دوسـتی پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) را نـسـبت به عــائـیـشـه رضی الـله عـنهـا درک کرده بودند، اگر کسی مـیخـواست برای پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) بـخـشــشی بدهد،آن را تا روزیکه ایـشان بـخـانۀ عــائـیـشـه رضی الـله عـنهـا می بـودنـد به تأ خـیـر می انـداخـت ، ودرین روز آن هـد یـه را برای پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) می فرسـتاد. حــزب اُم سـَلـَمـَه درین مـوضوع تبـصره کرده واز وی خواستند تا نزد پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) رفته واز ایشان بخواهد که به مردم بگویند، کسی نباید هـد یـه اش را به تأخیر اندازد، بلکه باید آن را برای پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) بـخانۀ هریک از هـمـســران خود که هستـند، بـفرسـتـند. اُم سـَلـَمـَه رضی الـله عـنهـا موضوع را به پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) گــُفـت، ایـشان سـکوت کرده وچـیزی نگــُفـتـند ، آن هـمـســران دیگراز اُم سـَلـَمـَه رضی الـله عـنهـا نتیجه را پرسیدند، گــُفـت: [ من موضوع را گــُفـتم، ولی ] ایشان چـیزی نگــُفـتـند ، آنها برایش گــُفـتـند: موضوع رادوباره مطرح کن تا چـیزی بگــویـند، [اُم سـَلـَمـَه رضی الـله عـنهـا] دوباره نزد پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) رفته و موضوع رامطرح نمود، ایـشان فـرمُـودنـد: ﴿ مـرا درمـورد عــائـیـشـه اذِ یـت مـکـُن ، زیـرا مـن دربـسـتـر هـیـچـکـدام از هـمـســرانم نـبـودم کـه بـمـن وحـی نـازل شـده بـاشـد، مـگـردر بـسـتـر عــائـیـشـه ، ﴾ اُم سـَلـَمـَه رضی الـله عـنهـا گــُفـت: یـا رسـول الـلـه! ازیـنـکـه شـُمـارا اذِ یـت کـُنـم بـه خــداونـد تـوبـه مـیـنـمـایـم . آن هـمـســران نزد فـاطـمـه رضی الـله عـنهـا دُخــتـر پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) رفته، وازوَی خـواسـتند تا کسی را نزد پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) فرستاده وبگوید که: هـمـســران دیگر شـُما، شـُما را به خــُدا قــسـم میدهند که با آنها مانند دخـتر ابوبکر عدالت نمائید، [فـاطـمـه رضی الـله عـنهـا] آمده وموضوع را با پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) درمیان گـذاشت، ایـشان فـرمُـود نـد: ﴿ دُخـتر عـزیـزم ! آیـا چـیـزی را کـه مـن دوسـت داشـته بـاشـم تـو دوسـت نـداری﴾ ؟ گــُفـت: چـرانـه، دوسـت دارم. فـاطـمـه رضی الـله عـنهـا رفته وآنهارااز جـریان باخبرساخت، وآنهااز فـاطـمـه رضی الـله عـنهـا خـواســتند تا برای باردوم نزد پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) برود، ولی اوازرفتن خودداری نمود. آنها زیــنـب بنت جـَحـش را فرستادند، زیــنـب رضی الـله عـنهـا آمده وبا درشت زبانی گــُفـت: که هـمـســران شـُما، شـُما را به خــُدا قــسـم میدهند که دربارۀ آنها مانند دُخـترابن ابی قـُحـافـه[ یعنی : عــائـیـشـه رضی الـله عـنهـا] عـدالت را مــراعـات نمائـِید ، وسـُخن را بـجائی رسانید که به عــائـیـشـه رضی الـله عـنهـا که درهمانـجا نشسته بود، دشـنام داد. پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) بطرف عــائـیـشـه نگاه میکردند که آیا چیزی خواهد گــُفـت . عــائـیـشـه رضی الـله عـنهـا شروع به سـُخن زدن کرده وآن قـدر گــُفـت که زیــنـب رضی الـله عـنهـا راساکت ساخت، و پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) بطرف عــائـیـشـه رضی الـله عـنهـا اشاره نموده و گــُفـتـنـد: ﴿ ایـن دُخــتر ابـو بـکـر اسـت﴾. حدیث نبوی« ص» کتاب بخشش وفضیلت آن وتشویق به بخشش دادن (رواءالبخاری2581 ) . بـاب [5 ]: هــدیـۀ که نـبـایـد مـُسـتـرد شـود ( 1159 ) ـــ ازانـس ( رضی الـله عـنه) روایت است که گــُفـت: پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) عـطـررا مـُسـترد نـمـیـسـاخـتـنـد. حدیث نبوی« ص» کتاب بخشش وفضیلت آن وتشویق به بخشش دادن (رواءالبخاری2582 ) . بـاب [6 ]: بـخـشــش د رمـقـابـل بـخـشــش ( 1160 ) ـــ از عــائـیـشـه ( رضی الـله عـنهـا) روایت است که گــُفـت: پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) بـخـشــش را قبول نموده ، ودرمقابل بـخـشــش مـیدادند. حدیث نبوی« ص» کتاب بخشش وفضیلت آن وتشویق به بخشش دادن (رواءالبخاری2585 ) . بـاب [7 ]:شـاهـد گرفتن در بـخـشــش ( 1161 ) ـــ ازنـُعـمـان بن بـشـیـر ( رضی الـله عـنهمـا) روایت است که گــُفـت: پـدرم برایم چـیزی بـخـشــش داد،[ مادرم] عـَمـرَه بنت رَواحـَه گــُفـت:تا پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) را برآن شاهـد نـگیری راضی نـخـواهم شد، پـدرم نزد پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) آمـده و گــُفـت: برای بـچـه ام که از عـَمـرَه بنت رَواحـَه است چـیزی بـخـشــش داده ام، ومـادرش مـیخـواهـد که شـُمـارا شاهـد بـگیرم، پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) فـرمُـود نـد: ﴿بـرای دیـگـر فـرزنـدان خـود نـیزچـنـیـن بـخـشــشی راداده ئی ﴾؟. گــُفـت: نــه ، فـرمُـود نـد: ﴿ از خــُدا بـتـرسـیـد، وبـیـن فـرزنـدان خـود عـدالـت کــُنـیـد ﴾ . [ نـعـمـان ] مـیگــُویــد: پـدرم آمـده و بـخـشــش راپس گرفت . حدیث نبوی« ص» کتاب بخشش وفضیلت آن وتشویق به بخشش دادن (رواءالبخاری 2587) . بـاب [8 ]: بـخـشــش شـوهـر برای زن ،و بـخـشــش زن برای شـوهـر ( 1162 ) ـــ ازابن عـبـاس ( رضی الـله عـنهما) روایت است که گــُفـت: پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) فـرمُـود نـد: ﴿ کـسـیـکـه چـیـزی بـخـشــش کـرده ودوبـاره آن را پـس مـیگـیرد ، مـانـنـدکـسـی اسـت کـه قــَی کـرده ودوبـاره قــَی خـودرا مـیـخـورد ﴾. حدیث نبوی« ص» کتاب بخشش وفضیلت آن وتشویق به بخشش دادن (رواءالبخاری2589 ) . بـاب [9 ]: زنیکه برای غـیرشـوهـرش بـخـشــش نموده،وبدون اجازۀ شـوهـرغـُلامـش راآزاد مـینماید ( 1163 ) ـــ روایت است که مـَیـمُـونـه بنت حـارث( رضی الـله عـنهـا) بدون آنکه از پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم)اجازه بـخـواهـد کـنـیزی راآزاد نمـود، درروز نـوبـت خـود به پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) گــُفـت: یـا رسـول الـلـه! آیا خـبر شـدید که کـنـیزم راآزاد کردم ؟ فـرمُـود نـد: ﴿چــنـیـن کـاری کـردی﴾ ؟ گــُفـت: بــلـی، فـرمُـود نـد: ﴿ اگـر اورا بـرای مـا مـا هـایـت بـخـشــش مـیـدادی ثـواب بـیشـتری مـیـبـُردی﴾ . حدیث نبوی« ص» کتاب بخشش وفضیلت آن وتشویق به بخشش دادن (رواءالبخاری2592 ) ( 1164 ) ـــ از عــائـیـشـه ( رضی الـله عـنهـا) روایت است که گــُفـت: پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) دروقت سـفر ، بـین زنـهـای خـود قــُرعـَه کـشـی مـیکـردنـد، هـر کـدام که قــُرعـَه اش بیرون مـیشد، اورا باخـود بــه سـفـر مـیـبـُردند، واز عـادت شـان این بود که برای هـریک ازهـمــسـران خود یک شــب نـوبت مـیدادنـد مـگـر سـَوده بنت زَمـعـَه رضی الـله عـنهـا که جـهـت خـوشی ورضـایت پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) ، نوبت خودرا به عــائـیـشـه ( رضی الـله عـنهـا) بـخـشــیده بود . حدیث نبوی« ص» کتاب بخشش وفضیلت آن وتشویق به بخشش دادن (رواءالبخاری 2593) . بـاب [10 ]: غـُلام ومـتـاع بـخـشــشی چـگـونـه قـبض مـیگـردد ( 1165 ) ـــ ازمـِسـوَر بن مـَخـرَمـَـه ( رضی الـله عـنهمـا) روایت است که گــُفـت: پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) قـبـاهائی را[بین مردُم] تـقـسیم نموده ولی برای مـَخـرَمـَـه از آنـها چـیزی نـدادنـد، مـَخـرَمـَـه برایم گــُفـت: فـرزنـدم! بـیا تا نـزد پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) بـرویم ، هـمراهـش رفـتم، گــُفـت: بـرو! و پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) رابگو تا نزدم بـیـایـنـد، رفـتم و پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) راصـدازدم، ایـشـان نـزد مـَخـرَمـَـه آمـدند، یکی ازان قـبـاها راپوشـیده بـودنـد، وبرای مـَخـرَمـَـه گــُفـتـنـد: ﴿ ایــنـرابـرای تـو نـگـهـداشـتـه بـودم ﴾ ، مـَخـرَمـَـه بـه آن قـبـا نظر انداخـته و گــُفـت: مـَخـرَمـَـه رضـایـت دارد. حدیث نبوی« ص» کتاب بخشش وفضیلت آن وتشویق به بخشش دادن (رواءالبخاری2599 ) . بـاب [11]: بـخـشــش دادن چـیـزیـکـه پـوشـیـدن آن مـکـروه اسـت ( 1166 ) ـــ از ا بن عــُمـر ( رضی الـله عـنهما) روایت است که گــُفـت: پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم)نـزد دُخـترشـان فــاطـمـه رضی الـله عـنهـا رفـته ولی بـخـانه داخـل نـشـدنـد ، چـون عــلـی رضی الـله عـنه آمـد، فــاطـمـه رضی الـله عـنهـااین واقـعه رابرایـش گــُفـت، عــلـی رضی الـله عـنه نزد پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم)رفـته وسـبـب را جویا شد، پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) فـرمُـود نـد: ﴿ [ سـبـب آن بود ] کـه بـه دروازۀ خـانـه اش پـَردۀ پـُر نـقـش ونـگـاری را دیـدم ﴾. عــلـی رضی الـله عـنه مـیگــُویـد: بعدازآن فـرمُـود نـد: ﴿مـن کـُجـا واین تـجـمـُلات دُنـیـائـی کـُجـا﴾ ؟ عــلـی رضی الـله عـنه آمـده وموضوع را[ به فــاطـمـه رضی الـله عـنهـا] گــُفـت، [ به فــاطـمـه رضی الـله عـنهـا] گــُفـت : درین مورد هرچه مـیخـواهند امـر فـرمـایند، وایـشان فـرمُـودنـد: ﴿ آن پـرده را بـه خـانـۀ فـلانـی کـه حـاجـتـمـنـد اسـت روان کــُن﴾ . حدیث نبوی« ص» کتاب بخشش وفضیلت آن وتشویق به بخشش دادن (رواءالبخاری2613 ) ( 1167 ) ـــ ازعـلــی ( رضی الـله عـنه) روایت است که گــُفـت: پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) برایم حُــلـَۀِ دادند که دارای خـطهای ابـریـشـمـینی بود، من آن را پـوشیدم، ولی چون از پوشیدن آن حُــلـَه ، عـلائـیم غـضب ونارضـایـتی را برچـهرۀ پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) مشاهـده نمـودم، آن را پاره کرده وبین هـمسـران خود تـقـسیم نمودم . حدیث نبوی« ص» کتاب بخشش وفضیلت آن وتشویق به بخشش دادن (رواءالبخاری 2614) . بـاب [12 ]: قـبـول نـمـودن بـخـشـش از مـُشـر کـین ( 1168 ) ـــ ازعـبـدالـرحـمـن بـن ابـوبـکـر( رضی الـله عـنهـما) روایت است که گــُفـت:[ دریکی از سـفرها] صـدوسـی نـفـرازمایان با پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) بودیم، ایـشـان فـرمُـود نـد: ﴿ آیـا هـمـراء کـُدام یـکی از شـُمـا یـان طـعـامـی هــسـت ﴾؟ به هـمرای یکی از آنها حـدود یـک صـاع آرد بـود، آنـرا خـَمـیر کرد ند، سـپـس شـخص مـُشرِکی که دارای قـامـت بـسیار بلندی بود،گـُوسـفـنـد هائی را آورد، پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) گــُفـتـنـد: ﴿ بـرای فـروش آوردی یـا بـرای بـخـشـش ﴾؟ گــُفـت: بـخـشـش نـیـست، بلکه برای فـروش است ، گـُوسـفـنـد ی راازوی خـریده وذبـح نمودند، و پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) امـر فـرمُـود نـد: ﴿ تـا سـیـاهـی هـای داخـل شـکـَم گـُوسـفـنـد[ مثـل دِل ، جـگـر، گـُرده ، وغـیره ] رابـِریـان نمایـنـد﴾، وبـه خــُداونــد سـوگـنـداز هـمـین یکـصـد وسـی نـفـر کـسی نبود که پـیغـمبـر خـدا (صلی الله علیه وآلـه وسلم) یک چـیزی راازآنها برایش نـداده باشـنـد، شـخصی که همانـجا حـاضر بود، بـخـودش دادنـد، وکـسـیکه غـائـب بود برایش نـگـهـداشتـند، آنهارا دردو طـشـت کرده وهـمـۀ ما خورده وسـیر شـدیم، ودران دو طـشـت چـیزی زیاد آمـد، زیادی هـارا بربالای شـُـتـُر گـذاشـتیم. حدیث نبوی« ص» کتاب بخشش وفضیلت آن وتشویق به بخشش دادن (رواءالبخاری 2618) . بـاب [13 ]: بـخـشــش دادن بـرای مــُشـرِک : ( 1169 ) ـــ ازاســمـاء دُخـتر ابـوبـکـر ( رضی الـله عـنهـا) روایت است که گــُفـت:درزمان پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) مادرم درحالیکه مـُشـرِک بود نزدم آمـد، از پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) پـُرسیدم که مادرم آمـده و[ ازمـن] خـواهـش هـمکاری رادارد، آیا روااست برایش چـیزی بدهم، فـرمُـود نـد: ﴿ بــلــی ! بـرای مـادرت هـمـکــاری کــرده وچـیـزی بـرایـش بـده﴾ . حدیث نبوی« ص» کتاب بخشش وفضیلت آن وتشویق به بخشش دادن (رواءالبخاری2620 ) . بـاب [14 ]: . ( 1170 ) ـــ روایت است که عـبـدالـلـه بن عــُمـر ( رضی الـله عـنهمـا) نزد مـَـروان برای ( بنی صُــهـَیـب ) شهادت دادکه پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) برای صُــهـَیـب دوخانه ویک حـُجـره بـخـشــش دادند، مـَـروان شهادت اوراقبول کرده وموافق آن حـُکم صـادر کرد. حدیث نبوی« ص» کتاب بخشش وفضیلت آن وتشویق به بخشش دادن (رواءالبخاری 2624) . بـاب [15 ]: آنـچـه که درمـورد بـخـشــش عــُمــرِی آمـده اسـت ( 1171 ) ـــ ازجــابـر ( رضی الـله عـنه) روایت است که گــُفـت: پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) درمورد کـسـیکه چـیـزی را به دیگری بـرای مـُدت عـُمـرش بـخـشــش مـینمـاید چـنین حـُکم نمودند که : این بـخـشــش ازکسی است که برایش بـخـشــش شـده است . حدیث نبوی« ص» کتاب بخشش وفضیلت آن وتشویق به بخشش دادن (رواءالبخاری 2625) . بـاب [16 ]:عـاریـت گـرفـتن برای عــَروس دروقـت عــَروسی ( 1172 ) ـــ عــائـیـشـه ( رضی الـله عـنهـا) مـیگـویـد : لـبـاس پـُنـبـه ئی که پـنج دَرهَـم قـیمت داشت پـیشرویم گـذاشته شده بود، درین وقت ا َیـمـَن نزدم آمد،برایش گــُفـتـم: چـشـمـت را گـُشـوده وبه کـنـیز من بـبـیـن، از پـوشـیدن این لـباس درداخل خانه کِــبـرمـیکـند، درحالیکه من درزمان پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) ازهـمین قـمـاش لـباسی داشـتـم وهـیچ عـروسـِی نبود که درشـب عـروسِی اش آن را از مـن بـعـاریت نگـیرد. حدیث نبوی« ص» کتاب بخشش وفضیلت آن وتشویق به بخشش دادن (رواءالبخاری 2628) . بـاب [17 ]: فـضـیـلـت بـخـشــش ( 1173 ) ـــ ازانـس بن مـالـک ( رضی الـله عـنه) روایت است که گــُفـت: چون مـهـاجـرین از مــکـه به مــدیــنـه آمـدند چـیزی دردست نداشـتند، ولی مـردُم انـصـار دارای خانه وزمین بوده و مـهـاجـرین رادر مـیوۀ درخـتان خود شـریک دادند، بـشـرط آنـکه آنها مـسـئـولیت کـار وزحـمت زراعـت رابـعـُهـده بـگـیرنـد. مادرانـس که به نام] ( اُم سـُـلـَیـم ) یاد مـیشـد،مـادر عـبـدالـلـه بن ابی طـلـحـه هـم مـیـشد، این زن مـیوه های درخـت خــُرمـایـش را برای پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) بـخـشــش داد، ولی پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) آن خــُرمـاهـا را برای اُم ا َیـمـَن که مادرا ُسـامـَه بـن زیـد باشد ، بـخـشــیدنـد. انـس ( رضی الـله عـنه) مـیگــُویـد: چون پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) از جـنگ خــیـبـر فارغ گردیده وبه مــدیــنـه باز گـشـتـند، مـهـاجـرین بـخـشــشهای راکه مـردُم انـصـار برای شان کرده بودند، به آنها پس دادند، پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) هم خــُرمـاهـای را که از مادرانـس گـرفــته بودند، برایش پس دادند، وبـعـوض آنها برای اُم ا َیـمـَن از نـخـلـستان خودخــُرمـا دادنـد. حدیث نبوی« ص» کتاب بخشش وفضیلت آن وتشویق به بخشش دادن (رواءالبخاری2630 ) ( 1174 ) ـــ از عـبـدالـلـه بن عـَمـرو ( رضی الـله عـنهما) روایت است که گــُفـت: پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) فـرمُـود نـد: ﴿ [ صـفـات نـیک وپـسـنـدیـده] چـهـل صـفـت اسـت ،وبـالا تـرین آنـها آن اسـت که کـسی برای شـخـصی بـُـزی را بـبـخـشــد، وهـر کسی که بـه نـیـت ثـواب وتـصـدیـق بـه روز مـوعُــود بـه یـکی ازین چـهـل صـفـت عـمـل نـمـایـد خــُداونـدجــنـت رانـصـیـبـش خـواهـد سـاخـت﴾. حدیث نبوی« ص» کتاب بخشش وفضیلت آن وتشویق به بخشش دادن (رواءالبخاری2631 )
¯² {²¯خـتـم کتاب 49 بخشش وفضیلت آن وتشویق به بخشش دادن ¯²¯¯²¯
|
|||||
