قرآن وسائینس

سا ئینس گواه حقیقت قرآن مجید شده متن رامطالعه کنید.

   نقل صحیح البخاری به دری

 {²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{| کـتـاب  55 احادیث مربوط به انبیاء «ع» ||{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{

دقـت: اگـر قبل از مـطـالعـۀ [کــتاب 55 احـادیث مربوط به انبیاء (ع)]مـُحتوای مـُکمل متن این آدرسها، دقـیقأ مـلا حـظه شود، « انشاءالله »  کـه ذوق وعلاقۀ شـُمارا به حفظ محتوای همه احـادیـث مـُبارک پـیغـمبـرخـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) هرچه زیادترومـستحکم ترمینماید.« به اُمید رحمـت بی مـُنتهای خــُداونـد مـُتـعـال «ج»». 

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

        1)مـــــتــــن مُـــــــکـَـــــمــــــل ا حـــــادیـث شـــریـــف  «  صـُحـــــاح سِــــــــتـَــــه »

                                        بـه زبـــــــــــان عـــــربــــــــــی

[« صحیح البخاری ،  صحیح مـُسلـم ،سُـنـَن الترمـزی ، سُـنـَن النسائی ، سُـنـَن أبی داؤد ، سُـنـَن ابن ماجـه  ، مـسـنـد احـمـد ، مـوطـأ مـالک ، سُـنـَن الدارمی »] وشـُروحـات زیاد دیگر را:                                         ازاین دو آدرس باز ومطالعه  کرد :

موسوعة الحديث الشريف| «ـــکلک  ـــ1

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

الحديث الشريف| «ـــکلک ـــ2 

| «ـــکلک Similar pages

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

2)  :ــــ شما در صفحۀ آدرس ذیل تعداد زیاد عناوینی رادارید که می باید هریک آن « کلک » شده ودرخصوص کیفیت وتبرکات آن فکر گردد. 

تـبـرُکـاتیکه از پـیغـُمـبرخـُدا(ص)بـاقی مـانـده|«ــکلِک!

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{| کـتـاب  55 احادیث مربوط به انبیاء «ع» ||{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

کتاب   55  احـادیث مـربـوط به انبـیاء«ع» 

          با ب[1]:ـــ  خــِلـقــت آ د م  و ذ ُریــــــۀ آن  

         (1399 ): ــ از ابـوهـُـرَ یـره (رضی الـله عـنهُ) از پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ)    روایت است که فـرمُـودند: ﴿.هـنگـامـیکـه خـُداونـد مُـتـَعـال آ دم را خـلق کرد، طـولـش شـصت زرع بـود بعـدازان بـرایـش گــُفـت :رفـته وبه آن گـروه مـلائـکه سـلام بـده!وگوش کـُن کـه جـواب سـلام تـورا چـه مـیگـویـند؟ وچـیزیـکـه مـیگـویـند، مـورد پـسـند تـو وذ ُریــۀ تـو خـواهـد بـود .                                       آدم عــلـیـه الــسـلام رفـته وبرمـلائــکـه سـلام داده وگــُفـت: الــسـلامُ عـلــیـکــُم، آنـهـا گــُفـتـنـد: الــسـلام ُ عـلــیـکَ وَرَحــمـَـة ُ الـلـه ِ، وآنـهـا(وَرَحــمَــة ُالـلـهِ) رازیاد کـردند، وهـر کـسـیکه به بهــشـت داخل شـود، به شـکل اولـی آدم داخل خـواهـد شد،ومـخـلـوق تا حـالا خـورد شَُـده رفـتنـد.﴾. ( رواأالبُخاری 3326   )             (1400 ): ــ ازانــس (رضی الـله عـنهُ) روایت است که گفت: برای عــبدالـلـه بن سـلام(رضی الـله عـنهُ) از آمـدن پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) به مــَدیــنـۀ مـُنـَوَره خبررسید، نزد شان آمده وگــُفـت :من سـه چیزی راکه به جـُزازپـیغُـمبـر کسی دیگری نه میدانداز شَمـا می پـُرسم:                                                 ـــ اولـین عـلامت قـیامـت چــیست؟                                                                                               ـــ واولین طـعـامی را که اهـل بـهـشت می خـورند کـدام است؟                                                             ــــ وچـه چـیزسـبب شـباهـت طـفل به پـدرش، وچـه چـیزسـبب شـباهـت طـفل به مـامـا هـایش مـیشود؟      پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ )فـرمُـودند:﴿هـمـین الأن جـِبرئـیل ازین چـیزهـابرایـم خـبرداد﴾.   انــس (رضی الـله عـنهُ) مـیگـویـد کـه: عــبدالـلـه بن سـلام گــُفـت که ازبین مـلائـکه دُشمن قوم یـهـود همین مـَلـَک است، پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) فـرمُـودند:﴿ اولـین عـلامـت قـیـامـت آتـشی است کـه مـردُم راازطرف مـشرق به طرف مـغـرب مـی رانـد،واولـین طعـامی راکـه اهـل بـهـشـت می خـورنـد گوشۀ جگر ماهی است، وسبب شباهـت طفل آنست: که دروقت جماع کردن شخص بازنش، اگر آب مرد سبقـت نماید ،طفل همرنگ پـدر، واگر ازآب زن سبقت نماید ، طفل شـبـیه مادر می شود ﴾.                     عــبدالـلـه گــُفـت : گـواهی می دهـم که تـو پـیغُـمبـرخُـداهـستی، بعدازان گــُفـت : یـارسـول الـلـه!یــهـود مردُم بـُهـتان گـری هـستـند، اگر از مـُسُلمان شدنم پیش از اینکه ازآنها[ دربارۀ من سوال نما ئید] خبرشوند، به من درنزد خودت تـُهـمت خواهند زد،هـمان بود که یـهـودآمـده وعــبدالـلـه [درگوشۀ] داخل گردیده وپنهان شد،  پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) ازمـردُم پـُرسـیدنـد: ﴿. عــبدالـلـه بن سـلام دربین شَـما چـگـونـه شـخـصیتی اســت.﴾؟. گــُفـتـنـد :دانـا تـرین وفـرزنـد دانـا تـرین مـااست،و بهـترین مـا وفـرزنـد بهـترین مـااست، باز پـیغُـمبـرخُـدا (صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) پـُرسـیدنـد: ﴿.اگــر عــبدالـلـه بن سـلام مـُسُلمـان شـود چـه مـیگـوئید﴾؟گــُفـتـنـد :خـُداونـداورا ازاین چیز حفظ نماید،ودرین وقت عــبدالـلـه ازخـانـۀ که دران پـنهـان شده بود، نزد شان آمـده و گــُفـت :( اَشـهـَدُاَن لااِلـَـهَ اِلاالـلـهُ، واَشـهـَدُ اَن مـُحـَمـَدآرسـُولُ الـلـه )، گــُفـتـنـد که او بـد ترین مـا وفـرزنـد بـد ترین مـا است، واورا دشـنام دادنـد. ( رواأالبُخاری 3329   )   

         (1401 ): ــ وازانــس (رضی الـله عـنهُ)از پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ  ) روایت است که فـرمُـودند: ﴿.اگـر بنی اسـرائـیل نه می بـود، گـوشت فـاسد نه می شد، واگـر حـوا[ هـمسـرآدم علیه السلام] نه می بـود،هـیچ زنی به شـوهـرش خـیانـت نه می کـرد﴾. ( رواأالبُخاری 3330   )  

   (1402 ): ــ ازانــس (رضی الـله عـنه) به نـقل ازپـیغُـمبـرخُـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم )    روایت است که فـرمُـودند:                                                                                                                           ﴿ خـُداونـد مُـتـَعـال برای یکی ازدوزخـیان که عـذابـش از هـمه خـفیف تر است مـیگـویـد:اگر تـمام آنچـه که درروی زمین است ازتـو مـیبود جهت خلاصی خـود مـیدادی؟ مـیگـویـد:بلی [ می دادم]، خـُداونـد مُـتـَعـال می فرماید: من ازتو هنگامـیکه هـنوز درپـُشت آدم بودی چـیز بسیار کمتری مطالبه نمودم، وآن این بود که به من شَـریک نیاوری، ولی توجـُز شِـرک آوردن، دیگر چـیِزی را قبول نه کردی.﴾. ( رواأالبُخاری 3334   )

         (1403 ): ــ ازعـبـدالـلـه (رضی الـله عـنهُ) روایت است که گفت: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ  )  فـرمُـودند: ﴿.هـیچ کسی نـیست کـه بـغـیر حق کـُشته شودمـگر آنکه برفـرزنـداول آدم ازان قـتل گـُناهی خـواهـد بـود، زیرا او اولـین کسی بود که کـُشتن بـغـیر حق رارواج داد﴾.( رواأالبُخاری 3335   )             با ب[2]:ـــ  ایـن قـول  خـُداونـد مُـتـَعـال کــه: ﴿درمورد ذوالقرنین ازتو سوال می کـُنند، بگوکه:به زودی درباره اش به شما سُخن خـواهم گـفت،مابرایـش درروی زمین قـُـدرت داده واسبـاب هـر چـیزرا برایـش مـُهـیا ســاخــتـیم.﴾.

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯²  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

                  ﴿ وَ يَسْئَلُونَكَ عَنْ ذِي الْقَرْنَيْنِ قُلْ سَأَتْلُوا عَلَيْكُمْ مِنْهُ ذِكْراً ﴾ ﴿ 83: 18  کـهـف  ﴾   

                    ﴿  و از تو درباره «ذوالقرنين» مى پرسند; بگو: «بزودى بخشى از سرگذشت او را براى شما بازگو خواهم كرد.»   ﴾

                ﴿ إِنّا مَكَّنّا لَهُ فِي الاْ َرْضِ وَ آتَيْناهُ مِنْ كُلِّ شَيْء سَبَباً﴾ ﴿ 84: 18  کـهـف  ﴾   

               ﴿  ما به او در روى زمين، قدرت و حكومت داديم; و اسباب هر چيز را در اختيارش گذاشتيم. ﴾

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯²  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

          (1404 ): ــ اززَیــنـب بـنت جـَهٌــش (رضی الـله عـنها) روایت است که پـیغُـمبـرخُـدا(  صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ  ) سراسیمه نزدش آمـده و گــُفـتـنـد : ﴿  لااِلـَـهَ اِلاالـلـهُ،ای وای بـرقـوم عـرب از بـد بـختی که نـزدیک است دامن گـیر آنهـا شـود، امـروزاز سـَدی کـه مـقابل یـاجـوج ومـاجـوج قـراردارد، این قـدر کـشوده شده است.﴾.و[ برای تعین نمودن آن قـدری که کـُشاده شده است] انگـُشت شـهادت را حلقه کرده وبه سـر انگـُشتی که درپـهلوی  انگـُشت شـهادت قراردارد رساندند، زَیــنـب بـنت جـَهٌــش (رضی الـله عـنها) می گـویـد: پـُرسیدم: یـارسـول الـلـه! آیا درحالیکه مـردُم صالح ونـیکو کـاری دربین مـا وجـوددارند هـلاک خـواهـیم شـد؟ فـرمُـودند: ﴿بــلی ! درصـورتـیکه بـد کـاران زیـاد شـونـد﴾.( رواءالبُخاری 3346

(1405 ): ــ ازابـو سعــید خـُدری (رضی الـله عـنهُ)از پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) روایت است که فـرمُـودند: ﴿. خـُداونـد مُـتـَعـال[ آدم علـیه السلام رامـخـاطب قرارداده و] می فرمـایـد: ای آدم! مـیگـویـد: بـلـی حـاضـرم، بـا خـوشبختی عـبـادتـت را مـیکـُنم، وهـر خـیری که هـست از طرف تـواست! خـُداونـد مُـتـَعـال می فرمـایـد:دوزخـیـان رابـیرون کـُن، مـیگـویـد: دوزخـیـان کـیانـند؟ می فرمـایـد:از هـر هـزار نـفـری، نـُهـصـدونـودونـُه نـفرودراینجا است که طفل پـیر گـردیده وهـر زن حـامـِلی سـِقـطِ جـُنـَیـن مـیکـُند، وانسان گـُمـان مـیکـُند کـه همـۀ مـردُمـان مـَست هــسـتند، وحـالانـکه کسی مــَست نـبوده بلـکـه سـبب آن، شـِدت عـذاب خــُدا است﴾.پـُرسـیدنـد: یـارسـول الـلـه!ازبین مایان یک نفر کـیست؟ فـرمُـودند: ﴿ بـه شـَمـا بـشارت بـاد!کـه ازیا جـوج ومـاجـوج هـزارنـفـر وازشـَُمـاهـمان یک نـفراست ﴾ . بعدازان فـرمُـودند: ﴿. قـَـسَـم بـه ذاتـیکـه جـانـم دردست او است مـن اُمـیدوارم کـه شــُمـایان چـهـارُم حـصۀ اهـل جَــنـَت بـاشـید ﴾،گــُفـتـیـم :(الـلـهُ اکـبَـر) ایشـان فـرمُـودند:﴿ اُمـیدوارم کـه سـوم حـصۀ اهـل جَــنـَت بـاشـید.﴾،بـاز گــُفـتـیـم :( الـلـهُ اکـبَـر) ، فـرمُـودند:﴿ اُمـیدوارم کـه شـُمـا نصف اهـل جَــنـَت بـا شـید.﴾، بـاز گــُفـتـیـم :( الـلـهُ اکـبَـر) ، فـرمُـودند:﴿ شـُمـا نسـبت به دیگـر مـردُمـان بـیشـترازیک موی سـیاه در پوست یک گـاو سـفید نـیـسـتید﴾.( رواءالبُخاری 3348   )                                                                                               

  با ب[3]:

         (1406):ــ ازابـن عــبـاس (رضی الـله عـنهُ)از پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) روایت   است که فـرمُـودند:﴿.شَُما درحـالتی حَـشرمی گردید کـه پـای وجـسم شَُمابرهـنه بوده وبدون خـتنه هستید﴾.  بعدازان این آیۀ کریمه راتلاوت نمودند: ﴿بـه هـمان شـکلـیکه مـردُمـان را اول بارخـلق نمودیم، بـه هـمان شـکل آنهـارا[ بعـد از مـرگ] زنـده خـواهـیم کـرد، واین وعـدۀ مـا است، ومـا این کـاررا خـواهـیم کـرد﴾.    

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯²  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

       ﴿ما قُلْتُ لَهُمْ إِلاّ ما أَمَرْتَني بِهِ أَنِ اعْبُدُوا اللّهَ رَبِّي وَ رَبَّكُمْ وَ كُنْتُ عَلَيْهِمْ شَهيداً ما دُمْتُ فيهِمْ فَلَمّا تَوَفَّيْتَني كُنْتَ أَنْتَ الرَّقيبَ عَلَيْهِمْ وَ أَنْتَ عَلى كُلِّ شَيْء شَهيدٌ﴾﴿ 117: 5 مـائــده ﴾

   ﴿من، جز آنچه مرا به آن فرمان دادى، چيزى به آنها نگفتم; (به آنها گفتم:) خـُداوندى را بپرستيد كه پروردگار من و پروردگار شماست. و تا زمانى كه در ميان آنها بودم، گواه بر (اعمال) آنها بودم; ولى هنگامى كه مرا از ميانشان برگرفتى، تو خود مراقب آنها بودى; و تو بر هر چيز، گواهى. ﴾

          إِنْ تُعَذِّبْهُمْ فَإِنَّهُمْ عِبادُكَ وَ إِنْ تَغْفِرْ لَهُمْ فَإِنَّكَ أَنْتَ الْعَزيزُ الْحَكيمُ ﴾﴿ 118: 5 مـائــده ﴾  

           ﴿ (با اين حال،) اگر آنها را مجازات كنى، بندگان تواند. (و اختيار آنها به دست توست); و اگر آنان را ببخشى، توانا و حكيمى. (نه كيفر تو نشانه بى حكمتى است، و نه بخشش تو نشانه ناتوانى)» ﴾  

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯²  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

 واولین کسیکه درروز قـیامـت پـوشانده می شود، ابـراهــیم [علـیه السلام] است، ومـردُمـانی از صـحـابه ام بطرف چپ کشانده می شوند، میگویم: اینها صـحـابه های من هـستند، اینها صـحـابه های من هـستند، گــُفــته میشود :ازروزیکه ازآنها مفارقت نمودی به عـقب رجعت نمودند، ومن چـیزی را میگویم که بندۀ صـالح گــُفــت: ﴿.تا وقتـیکـه دربین آنـهـا بودم نـگـهـبان شان بـودم، وچون مـرا گـرفتی تـو خـودت برآنهـا نگـهـبان بودی، اگـر آنهارا عـذاب می کنی بندگانت هـستند، و اگـر آنهارا می آمـُرزی پس خودت بر همه چـیز غـالب وبا حـکمتی.﴾. ( رواءالبُخاری ـــ  3349)

          (1407 ): ــ از ابـوهـُـرَه یـره (رضی الـله عـنهُ)از پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ )    روایت است که فـرمُـودند: ﴿. ابـراهــیم [علـیه السلام]پـدر خـود( آذ َر) رادرروز قـیامـت درحـالیکه رویش قـیر انـدود وغُـبار آلود است ملا قـات خـواهـد کـرد، ابـراهــیم [علـیه السلام] برایش مـیگـویـد: مـگـر به تـو نه گـُفـته بودم که از من مـخـالفت مـکـُن، پـدرش مـیگـویـد: امـروز از فـرامـینـت سـر پـیچـی نـه مـیکـُنـم، ابـراهــیم [علـیه السلام] مـیگـویـد:الـهـی تـو بـرایـم وعـده کـرده بـودی کـه درروز رســتـا خـیز مـرا خـار وذلـیـل نه گـردانی، وکـدام ذلـت وخـواری بد تر از این است که پدرم از رحـمت تـو دور بـاشد، خــُداونــد برایش مـیگـویـد: مـن جــنـت را برکـافـران حـرام گـردانـیده ام.بعـد ازان گــُفـته میشود کـه ای ابـراهـیـم! درزیر پای تـو چـیست؟ چـون نـظر میکـُند سـوسـمـارگـِل آلـودی رامشاهـده میکند، وهـمان است که ازدست وپای آن سـوسـمـار گرفته واورا به دوزخ می اندازند ﴾.( رواءالبُخاری ـــ 3350 )

     ( 1408): ــ واز ابـوهـُـرَ یـره (رضی الـله عـنهُ) روایت است که گفت: مردُمی گــُفـتند: یـارسـول الـلـه!بـهـترین مـردُمـان کـیا نـند؟ فـرمُـودند: ﴿.بـاتـقـوی ترین آنهـا ﴾. گــُفـتند:ازین چـیز نه پـُرسـیدیـم،       فـرمُـودند:﴿ پـس یـوسـُف نبیَ الـلـه، ابن نـبیَ الـلـه،ابن نـبیَ الـلـه، ابن نـبیَ الـلـه،ابن خـلـیل الـلـه است﴾. گــُفـتند: ازین چـیز نه پـُرسـیدیـم، فـرمُـودند: ﴿.پـس از اصـل عـرب می پـُرسید؟ بـهـترین شان دراسـلام بـهـترین شان درجـاهـلیت اند، اگـر مـسایل دین را بـیا موزند﴾.( رواءالبُخاری ـــ  3353)                           (1409 ): ــ ازسـَمـرَه بن جـُنـدُب (رضی الـله عـنهُ) روایت است که: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) فـرمُـودند: ﴿.شب گـُذشته دو نـفر نزدم آمـده وباهـم به نـزد شخص بـلنـد قـامـتی کـه نـزدیک بـود سـرش را دیـده نـه تـوانـم رفـتیم، واو ابـراهــیـم[علـیه السلام]بـود ﴾. ( رواءالبُخاری ـــ  3354)                  ( 1410): ــ ازابـن عــبـاس (رضی الـله عـنهُما) روایت است که پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ  ) فـرمُـودند: ﴿ [اگـر مـیخـواهـید شـمـایل] ابـراهــیـم[علـیه السلام]رابدانـید، بطرف من نگـاه کـُنـید، وهـرچـه کـه مــوسی[علـیه السلام]است، مـوهـایش مـُجـَعـدورنـگـش گـندُم گـون است، وبالای شُـتـُرسُرخی که به ریسمانی مـهـار شُده است سـواراسـت، گـویا همین حـالا بطرفـش نظر میـکنم کـه [سـوارشُـتـُر] بطرف دشـت روان است ﴾. ( رواءالبُخاری ـــ  3355)                                                                                     (1411 ): ــ از ابـوهـُـرَ یـره (رضی الـله عـنهُ) روایت است که: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ )   فـرمُـودند: ﴿ابـراهــیـم[علـیه السلام] درسـن هـشـتاد ساله گی با تـیـشـه خودرا خـتـنه نمود ﴾                      ( رواءالبُخاری ـــ  3356)  

 (1412 ): ــ تکرارحـدیث گـُذشته با اختلافی درتعـبیراز ( تـیـشه) درعـربی که درروایت اولی به (قـَــدَ ُوم) ودرروایت دومی به ( قـَـدُوم) تعـبیر شده است. ( رواءالبُخاری ـــ 356 3                  

(1413 ): ــ واز ابـوهـُـرَ یـره (رضی الـله عـنه) روایت است که گفت: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ  ) فـرمُـودند: ﴿. ابـراهــیـم[علـیه السلام] بـجـُز سـه بار دروغ نه گـُفته است، دو دروغ ازان سه دروغ درمـورد خــُداونـد جَـلَ جـَلا لُهُ بود: وآن این گـُفته اش کـه ( من مـریضـم)، واین گـُفته اش کـه:( بـلکه این کارراهـمین کلا نشان کرده است).﴾.و فـرمُـودند: ﴿.روزی درحـالیکه با ( سـاره) سـفر میکرد به یکی از طـواغـیـت رسـید، برای آن طـاغـوت خـبر دادنـد که: اینجا شخصی است که زیـباترین زن جـهـان هـمراه او است، شخصی رابه عـقـبـش فـرسـتاده واز وی پـُرسـید: این زن کـیسـت؟ گـُفت : خـواهـر من است، ونزد سـاره آمـده وگـفـت:......﴾.

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯²  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

                ﴿  فَقالَ إِنِّي سَقِيمٌ ﴾ ﴿ 89: 37 صـافـات  ﴾

           ﴿ و گفت: «من بيمارم (و با شما به مراسم جشن نمى آيم).» ﴾

               ﴿ قالَ بَلْ فَعَلَهُ كَبِيرُهُمْ هذا فَسْئَلُوهُمْ إِنْ كانُوا يَنْطِقُونَ﴾ ﴿ 63: 21 انـبـیاء ﴾  

                   ﴿  گفت: «بلكه بزرگشان، چنين كرده باشد; از آنها بپرسيد اگر سخن مى گويند.» ﴾

                                   ( رواءالبُخاری ـــ  3358 وحـدیث نمبر2217دیده شود)   

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯²  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

   (1414 ): ــ حــدیث ( اُم شـریک) (رضی الـلهُ عـنها) دربارۀ اینکه پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ )به کــُشـتن چــلـپـاسـه امـرنمـودنـد، قبلأ گـُذشت،ودراین روایت اینـهـم آمـده است که:﴿وهـمین           چــلـپـاسـه بود که به آتـش ابـراهــیـم[علـیه السلام]پـُف مـی کـرد.﴾.( رواءالبُخاری ـــ  3359)

    (1415 ): ــ ازابن عـبـاس (رضی الـله عـنهُما) روایت است که گفت: اولین باری که زنـهـا پـیش بـند اسـتعمـال کردند[ پـیش بـند: جـامـۀ لُـنگ مانندی است که زنـها هنگام کارکردن روی دیگر جـامه های خود می پوشند]، به مـتابعـت از مـادر اسـمـاعـیل [علـیه السلام]بود،زیرا او لُـنگی را پوشیده بود تارد پای خودرااز( سـاره) پنهان دارد.                                                                                                  بعدازان ابـراهــیـم[علـیه السلام] هـمسر وفـرزندش اسـمـاعـیل [علـیه السلام] رادرحـالیکه هـنوز اورا شـیر می داد، آورده ونزدیک خـانـۀ کــعــبـه زیر درخت بزرگی در کنار زَمـزَم درقسمت بالائی مـسـجـد گـذاشت، واین دروقتی بود که هیچ کس در مـَـکـَه نبوده وآبی دران سرزمین وجودنداشت، آنهاراآنجا گـذاشته وکـیسـۀ از خـُرما ومـَشکـولـۀ آبی را نزد شان گـذاشته وخودش بر گـشت، مـادر اسـمـاعـیل به دُنبالش افتاده وگـُفـت:کـُجـا می روی ومـارا دراین دشـتـیکه نه انسانی است ونه چیزی تنها می گـُذاری؟ واین سُخن راچـندین بارتکرار نمود، ولی ابـراهــیـم[علـیه السلام] به او الـتفاتی نه می کـرد، بالاخره مـادر اسـمـاعـیل برایش گـُفـت:مـگـر خـُداونـد مُـتـَعـال تـرا به این کارامـرفرموده است؟ گـُفـت:بـلی، مـادر اسـمـاعـیل گـُفـت:پـس مـارا ضایع نـخواهد ساخت،[ این را گـُفـته] وبر گـشت. ابـراهــیـم[علـیه السلام] به راهـش ادامـه داده تا به بالای پـُشتۀ رسید که دیگر آنهارا نه می دید، درین وقت رویش را بطرف قـِبلـه کرده ودرحالیکه دستـهایش رابالا کرده بود، چنین دُعـا نمود: ﴿ پـروردگـارا!اهـل واولادم رادردشت بی کـِشت وکاری درنـزد خـانـۀ تـو کـه با حـُرمـت است، اسـکـان دادم پـروردگـارا!تا اینکه نـُمـاز را برپـا دارنـد،پس دل عـدۀ از مـردمـان را به سوی آنها گـرویده ساخته، وآنهاراازانـواع مـیوه هـارزق بـده، شـایـد ایـشان شـُکر گـُذاری نـمـایـند.

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯²  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

              ﴿رَبَّنَا إِنِّي أَسْكَنتُ مِنْ ذُرِّيَّتِي بِوَاد غَيْرِ ذِي زَرْع عِنْدَ بَيْتِكَ الْمُحَرَّمِ رَبَّنَا لِيُقِيمُوا الصَّلاَةَ فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِنَ النَّاسِ تَهْوِي إِلَيْهِمْ وَارْزُقْهُمْ مِنْ الثَّمَرَاتِ لَعَلَّهُمْ يَشْكُرُونَ﴾﴿ 37: 14ابـراهـیـم﴾  

        ﴿پروردگارا! من بعضى از فرزندانم رادر سرزمين بى آب و علفى، در كنار خانه اى كه حرم توست، ساكن ساختم تا نماز را برپا دارند; تو دلهاى گروهى از مردم را متوجّه آنها ساز; و از ثمرات به آنها روزى ده; شايد آنان شكر تو را به جاى آورند. ﴾

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯²  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

   مـادر اسـمـاعـیل[علـیه السلام] فرزندش را شـیر داده واز آن آبی که[ابـراهــیـم[علـیه السلام]نزدش گـُذاشته بود می نوشید، تا آنکه بالاخـره آن آب خلاص شد، خودش وفرزندش هردو تـُشنه شدند، تا جـائیکه آن طفل از تـُشنگی به خود می پـیچـید، چون طاقت دیدنش را به آن حالت نداشت، ازنزدش دور گردید، نزدیک ترین کـوهی راکه دید کـوه صـفــابود، بربالای آن کـوه بالا شده وبطرف دشت نظرانداخت که شاید کدام کسی رابـبـیـند، ولی کسی رانـدید، بعدازان ازصـفــا پایان شده تا به د شــت رسید ،سپس گوشۀ پیراهـنـش راگرفته مانند انسانی که به شدت می دود، دویـد تا آنکه همواری دشت را پیموده وبه کـوه مــَرو ه رسـید، بربالای مــَروه بالاشده وبطرف دشت نگاه کرد که شایدکدام کسی را بـبـیند، ولی کسی را ندید، واین عمل را هـفـت بارانجام داد.                                                                                                                              ابن عـبـاس (رضی الـله عـنهُما) مـیگویـد: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) فـرمُـودند:

﴿ واین هـمـان سـعـی است کـه بین صــفـا ومــَروه انـجـام می گیرد ﴾.چون برای[ بارآخــر] بربالای مــَروه بالاشد، آوازی را شـنـید، به خودش گــُفـت که :سـاکـت باش! باز گـوش داده وهـمان آواز را شـنـیده و گــُفـت: آوازت را شـنوانـدی، اگـر کهـمکی کرده مـیتوانی برایماکهـمک کـُن! دراین وقت بود که مـَلـَک رادرنزدیک زَ مــز َم مشاهـده نمود که به بال خود چیزی راجـُسـتجو میکند، وهـمان بود که آب نمایان گردید، مـادر اسـمـاعـیل آب را جـمع کرده وبه دست خود مـیگـُفت که : آب را همین گونه نـگـهدار، وچون از آب بدست خود بر می داشت، می دید که آب فـوران مـیکـُند.                                                                   ابن عـبـاس (رضی الـله عـنه ) مـیگویـد: که  پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) فـرمودنـد:          ﴿.خــداونــد مـادر اســمـاعــیـل را رحـمت کـُنـد، اگـر زَمــزَم را به حـالـش می گـذاشـت زَمــزَم چـشـمـۀ آب روانی می گردید.﴾.                                                                                                                        ابن عـبـاس (رضی الـله عـنهُما) مـیگویـد:که: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ  ) فـرمُـودند:      ﴿خُـداونـد مـادر اسـمـاعـیل را رحـمت کـُند، اگـر زَمـزَم را بـحـالش می گـُذاشـت زَمـزَم جـشـمـۀ روانی مـیگـردید﴾

  ابن عـبـاس (رضی الـله عـنهُما) مـیگویـد: مـادر اسـمـاعـیل از آن آب آشـا مـیده وفـرزنـدش را شـیرداد، ومَـلـَک برایش گـُفـت: ازهـلاکت وضـایع شدن مـترسـید، زیرا اینـجـا خــانــۀ خــُدا اسـت، این طـفل با پـدرش آن را آباد خواهند کرد، وخــُداونــد اهــل واولاد اورا ضــایـع نه خواهد کرد، وخــانــه اززمین به مـانند بلـندی کـه آن را ســیـل زده وآب از چـپ وراسـتـش چـیزی را بـُرده باشد، بلند بود . وخــانــۀ کـَـعــبـَـه تاوقـتیکه مـردُمی از قـبیلۀ ( جُــرهـُم ) ازراه ( کـَـدَاء) آمـده ود ر قـسمـت پایانی مــَکـَـه سـُکـنی گزین شـدنـد، به همـین شـکل باقی مانده بود، مردُم قـبـیلـۀ ( جُــرهـُم ) درانجا پـرنـدۀ را مـشاهـده کـردند که سـخت درجـُستجوی آب است، با خـود گـُفـتـنـد: این پرنده به طـلب آب مـیگـردد، وگـرچه مااین دشـت وسرزمین را خـوب مــیـشنـاسـیم، ولی آبی را دران سـُراغ نـداریـم، یک یا دونـفـررا فـرسـتادنـدتابرای شان خـبر بیاورند، آنـهـا بصورت غــیر مـُترقـِـبـۀ درآنـجـا آبــی را دیـده وبرگـشـته واز وجـود آب خـبـر دادند، هـمـگـی به کـنار آب آمـدنـد.                                                                                                                                        ابن عـبـاس (رضی الـله عـنهُما) مـیگویـد: مـادر اسـمـاعـیل درکنار آب نـشـسته بود، برایش گـُفـتـند: آیـا برای ما اجازه می دهـی که درنزدیکـت سُـکـنی گـزین گـردیم؟ گــُفـت بـلـی، ولی برای شَُــمـا ازین آب حـقی نـیست.        

  ابن عـبـاس (رضی الـله عـنهما) مـیگویـد:  پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) فـرمُـودند:              ﴿ آن مــَردُم مـادر اســمـاعــیـل را دیـدنـد کـه اُنـس واُلــفـت را دوسـت می دارد.﴾.، وهمان بود که درانجا سُـکنی گزین گردیده وکـسانی را به طلب خانواده هـای خود فـرسـتادنـد، خانواده هـای شان آمـده ودرآنـجا سُـکنی گزین گردیدنـد، تا آنـکـه درآنـجـا چـند فـامـیلی بوجود آمـد.                                                       آن طـفـل بزرگ گـردیده وعـربی را از آنـها آمـوخت، وهـنگامیکه آن طـفـل کلان شُـد، زیـبـاتـرین وخـوب تـرین آنـها بود، وچون به سـن بـُلـوغ رسـید، یکی ازدُخـتران خودرا به او به نــکـاح دادنـد.             بعـدازاینکه اسـمـاعـیل[علـیه السلام]ازدواج نمود،مـادرش وفـات یافت،وابـراهــیـم[علـیه السلام]غرض خبرگیری ازآنهـا به آنجا آمـد، اسـمـاعـیل[علـیه السلام] رانـدیده واز هـمـسرش سـُراغ اورا پـُرســید، هـمـسرش گـُفـت که :وی به طلب رزق وروزی برآمـده است،ازچـگونگی مـعـیشت شان پـُرسـید،گـُفـت: درحـال فـقر وبیچارگی زندگی مـیکـُنـیم، وازین حـالت درنزد[ابـراهــیـم علـیه السلام] شـکایت نمود، گــُفـت: چـون شـوهـرت آمـد، بروی سـلام گـُفـته وبرایش بـگو که: کـفش کـُنـد دروازه اش را تغـیـیر دهد.    اسـمـاعـیل[علـیه السلام] آمـد، گویا چـیزی را احـساس نموده و پـُرسـید: کـُدام کسی آمـده بـود؟ هـمـسرش گـُفـت: بـلی، پـیر مـَردی با چنین مـُشـخصاتی آمـده وازما راجع به تـو پـُرسـان نمود، برایش خـبر دادم، بعدازان از کـفـیـت زندگی مـا پـُرسـید، برایش گـُفـتـم کـه درفـقـر وشـدت زندگی مـیـکـُنـیم ، گــُفـت:آیا تـرا به کـدام چـیزی وصـیـت نمود؟ گـُـفـت: بـلی، برایـم گـُـفـت: که برایت سـلام بگویـم، و گـُـفـت که: کـفش کـُنـد دروازه اش را تغـیـیر بده. گـُـفـت: اوپـدرم بـوده ومـرا امـر کـرده است که تـورا طـلاق بـدهـم، پس تـو به خـانۀ پـدر ومـادرت بـرو، واورا طـلاق داده وزن دیگـری ازان مـردُم به نکـاح گـرفت.                           ابـراهــیـم علـیه السلام مـُدتـی از آنـهـا دور مـانده ودوباره باز آمـد، ولی فرزندش راندیده واحوال اورا ازهـمــسرش جــویاشـد،هـمــسرش گـُـفـت: برای ما به طلب رزق وروزی برامـده است، پـُرســید: حـال شـُمـا چگونه وطرز معـیشت شـُما چه شکل است؟ گـُـفـت: بـخـیر وخـوبی است، وحـَمـد وثـَنـای خـُدارا به جاآورد، پـُرســـید :طـعـام شـُما چــیـسـت؟ گـُـفـت: گـوشـت، پـُرســید : نـوشـیدنـی شـُمـا چـیست؟ گـُفـت: آب،[ ابـراهــیـم علـیه السلام ] به حـق شان دُعـا کـرده و گـُـفـت: خــُدایـا! بـه گــوشـت وآب شـان بـرکـت بـده پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) فـرمُـودند: ﴿. دریـن وقـت دانـه[ مـثل:گـندُم وجـو وامـثال ایـنها] وجـودنداشـت، اگـر مـیداشـت درآن چـیز هـم بـرای شـان دُعـای بـرکـت مـیکـرد﴾.،                                  [ابن عـبـاس (رضی الـله عـنهُ) ] گـُـفـت: کسیکه درغـیراز مـَـکـه تـنهـا گـوشـت وآب را بـخـورد، به وی ناساز گار خواهد شد. [ابـراهــیـم علـیه السلام] گـُـفـت: هـنـگـامیکه شـوهـرت آمـد، به او سـلام گــُفته وبگو که کـفش کـُند دروازه اش رامـحـکـم کـُند،.چون اسـمـاعـیـل[علـیه السلام] آمـد، پـُرســید : کـُدام کسی آمـده بـود؟ هـمـسرش گـُفـت: بـلی،شـیخ خـوش مـنظری آمـده واز مـن دربارۀ تـو سـوال کرد، بعدازان پـُرسـید: معـیشت شـُما چه گونه است؟ گـُـفـتم: بـخـیر وخـوبی است، پـُرســید :تـُرا به کـدام چیزی وصـیت کرد؟ گـُـفـت:بـلی، اوبـرایت سـلام گـفـته وبـتـو امـر کـرد که کـفش کـُنـد دروازه ات را مـحکم کـُنی،گـُـفـت: آن شخص پـدرم بـوده ومـقصد ازکـفش کـُنـد دروازه تو هـستی، مـرا امـر کـرده است تا تـُرانـگـهـدارم.                بـاز[ابـراهــیـم علـیه السلام] مـُدت زمانی ازآنـها دور مـانده ودوباره باز آمـد، دیـد که اسـمـاعـیل[علـیه السلام]زیر درخـت بزرگی نـزدیک زَمــزَم نـشـسـته وتـیری را می تـراشـد، چـون پـدرش رادید برخـواسته وآنـچه را که ـــ درچنین حـالتی ـــ پـدر به فـرزنـد، و فـرزنـد درمـقابل پــدر مـیکـُند،انـجام دادنـد، سـپـس گـُـفـت : ای اسـمـاعـیـل! خــُداونـد مـرا به چـیزی امـر کـرده است، گـُـفـت : به هـرچـه کـه امـر کـرده است انـجام بـده، گـُـفـت : تـوهـم بـامـن هـمکاری می کـُنی؟ گـُـفـت : هـمکاری می کـُنـم، گـُـفـت : خــُداونـد بـرایـم امـر کـرده است کـه دراینجا خـانـۀ بـپـاه نـمایـم، واشـاره به اطراف تـپـۀ بلندی که آنجا بود نمود.                ابن عـبـاس (رضی الـله عـنهُما) مـیگویـد: دراین وقـت پـایـه هـای خـانـه را بـلـند کـردنـد، اسـمـاعـیل[علـیه السلام] سـنگ آورده و ابـراهــیـم [علـیه السلام] بـنا مـیکرد، وچـون سـاخـتمان بلند گردید، اسـمـاعـیل [علـیه السلام] هـمین ســنگـی را کـه [ بـنام مـقام ابـراهــیـم مـشـهـور است] آورده و ابـراهــیـم [علـیه السلام] روی آن ایسـتاد، واو بـناکرده و اسـمـاعـیل [علـیه السلام] سـنگ را به دسـتــش می داد، وهردوی شان مـیـگـُـفـتــنـد : ﴿.ای پـروردگـار مـا! ازمـا قـبـول بـگـردان، بـدرسـتیکه تـو خـودت شــنـوا ودانـا هــسـتی.﴾.

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯²  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

                      ﴿ و إِذْ يَرْفَعُ إِبْراهيمُ الْقَواعِدَ مِنَ الْبَيْتِ وَ إِسْماعيلُ رَبَّنا تَقَبَّلْ مِنّا إِنَّكَ أَنْتَ السَّميعُ الْعَليمُ ﴾ ﴿ 127: 2 بـقـره ﴾

           و﴿ (به ياد آوريد) هنگامى را كه ابراهيم و اسماعيل، پايه هاى خانۀ كعبه را بالا مى بردند; (و مى گفتند:) «پروردگارا! از ما بپذير، كه تويى شنوا و دانا. ﴾   ( رواءالبُخاری ـــ  3643) 

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯²  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

       (1416 ): ــ ازابــوذ َر (رضی الـله عـنهُ) روایت است که گفت: گفتم: یــا رســول الـلـه! اولـین مــَسـجـِدی که برروی زمـین شـُده است کـُدام مــَسـجـِد است؟ فـرمُـودند: ﴿  مــَسـجـِدُالـحـرام ﴾. گفت : پـرســیدم بـعـدازان کـُدام [مــَسـجـِد] اسـت؟ فـرمُـودند: ﴿ مــَسـجـِدُالاقــصـی ﴾ گفتــم : بین بـنای این دو مــَسـجـِد چـه مـُدت زمـانی فـاصله بوده است ؟ فـرمُـودند: ﴿.چــهـل سـال، بعـدازین به هرجـائیکه وقـت نُــمـاز داخـل گردید، نـُـمـاز را اداکــُن چـون فـضـیلـت درهـمان جـا اسـت.﴾. ( رواءالبُخاری ـــ  3366

     (1417 ): ــ ازابـو حـُمـَید (رضی الـله عـنهُ) روایت است که : صـحـابـه(رضی الـله عـنهُـم) گفتند:     یـارسـول الـلـه! بـر شـَمـا چــگـونـه دُرود بـفـرســـتـیم؟ پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ )

فـرمُـودند: ﴿  ا َلـلـَهُــمَ صَـلِ عـَلی مُـحَـمَـدِ و َا َز واجـِـهِ وَ ذ ُر ِ یـَتِـهِ، کَـمـَا صَـلـَیـتَ عـَلی آلِ اِبـراهـیمَ ،                      وَبـارِ ک عـَلی مُـحَـمَـدِ و َا َز واجـِـهِ وَ ذ ُر ِ یـَتِـهِ، کـَمـا بـارَکـتَ عـَلی آلِ اِبـراهـیمَ اِنـَکَ حـَمـیدُ                      مـَجـِید.﴾.    ( رواءالبُخاری ـــ 3369 )

                   (1418 ): ــ ازابن عــبـاس (رضی الـله عـنهُما) روایت است که گفت: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ)  بـرای حَــسـن وحُــسـین(رضی الـله عـنهُما بـه خــُداونـد پــنـاه طـلـبـیده ومـیـگـُفـت: ﴿.پـدر تـان بـرای اســمــاعــیـل واســحــق بـه خــُداونــد پـنـاه طـلـبـیده و مـیـگـُفـت:  ﴿اَعـُوذ ُ بـِالـلـهِ بـِـکـَلِمــاتِ الـلـهِ الـتـامـَةِ، مـِن کـُلِ شَــیـطـان وهـَا مـَةِ، ومـِن کـُل ِ عَـیـنِ لامَـة﴾.

فـرمُـودند: ( رواءالبُخاری ـــ  3371)

          با ب[4]:ـــ این قـول   خــُداونــد مـُتـعـال کـه می فـرمـایـد:

           ﴿ واز مــهـمـان ابـراهــیـم  بـرای آنـهـا خـبرده ﴾

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯²  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

                       ﴿ وَنَبِّئْهُمْ عَنْ ضَيْفِ إِبْراهِيمَ ﴾﴿51: 15 حَـجـر﴾

                                ﴿ و به آنها از مهمانهاى ابراهيم خبر ده.﴾

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯²  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

           ( 1419): ــ از ابـوهـُـرَه یـره (رضی الـله عـنهُ) روایت است که گفت: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) فـرمُـودند: ﴿ مـاازابـراهـیم [عــلـیه السلام ] به گـُفـتن این سخن  مـُستحق تـریم که گـُفـت: پـروردگـارا! برایـم نشان بـده که مـُردگان را چـگونه زنده می گردانی،گـُفـت:مگـر[ به این چیز] ایمان نداری گـُفـت: چـرانـه،[بلکه ایمان دارم] ولی می خـواهـم که دلـم آرام بگیرد .﴾. وخــُداونـد به لــوط [عــلـیه السلام ] رحمت کـُندکه به قـوم وخـویشان خود پـناه می بـُرد، واگر تمام مـُدتی را که یـوسـُف [عــلـیه السلام ] درزندان گـذرانـید، من هـم درزندان می گـذراندم، خـواهـش بیرون شدن اززنـدان را قبول می کردم﴾

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯²  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

                                  ﴿ وَ إِذْ قالَ إِبْراهيمُ رَبِّ أَرِني كَيْفَ تُحْيِ الْمَوْتى قالَ أَ وَ لَمْ تُؤْمِنْ قالَ بَلى وَ لكِنْ لِيَطْمَئِنَّ قَلْبي قالَ فَخُذْ أَرْبَعَةً مِنَ الطَّيْرِ فَصُرْهُنَّ إِلَيْكَ ثُمَّ اجْعَلْ عَلى كُلِّ جَبَل مِنْهُنَّ جُزْءاً ثُمَّ ادْعُهُنَّ يَأْتينَكَ سَعْياً وَ اعْلَمْ أَنَّ اللّهَ عَزيزٌ حَكيمٌ﴾ ﴿ 260: 2 بـقـره ﴾  

                   ﴿و(به خاطر بياور) هنگامى را كه ابراهيم گفت: «پروردگارا! به من بنمايان چگونه مردگان را زنده مى كنى؟» فرمود: «مگر ايمان نياورده اى؟!» گفت: «آرى (ايمان آورده ام)، ولى مى خواهم قلبم آرامش يابد.» فرمود: «در اين صورت، چهار پرنده (از گونه هاى مختلف) را انتخاب كن; و آنها را (پس از ذبح كردن،) قطعه قطعه كن (و درهم بياميز); سپس بر هر كوهى،قسمتى از آن را قرار بده; بعد آنها را صدا بزن، بسرعت به سوى تو مى آيند. و بدان كه خداوند توانا و حكيم است;». ﴾( رواءالبُخاری ـــ 372 3 )                       

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯²  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

            با ب[5]:ـــ این قـول خــُداونــد مـُتـعـال کـه می فـرمـایـد:

              ﴿ ازاسـمـاعـیل درکتاب یاد کـُن، زیرااودرعـهـد خـودصادق بـود.﴾

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯²  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

                ﴿ وَاذْكُرْ فِي الْكِتابِ إِسْماعِيلَ إِنَّهُ كانَ صادِقَ الْوَعْدِ وَ كانَ رَسُولاً نَبِيّاً ﴾ ﴿ 54: 19 مـَریـَم ﴾﴿ودراين كتاب ازاسماعيل(نيز) ياد كن،كه اودروعده اش صادق،ورسول وپيامبرى(بزرگ)بود.﴾

²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯²  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

           ( 1420): ــ ازسـَلـمـَه بن اَکــوَع (رضی الـله عـنهُ) روایت است که گفت:گـُذر پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) برمـردُمی افـتاد که تـیراندازی می کـُنند،  پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ)     برای آنـها گـُفـــتـند: ﴿.ای اولاد اسـماعـیل! تـیر اندازی کـُنـید! زیرا پـدر تان تـیر اندازبود، ومن به هـمراه بـنی فـلان هـسـتم.﴾ ابوذر(رضی الـله عـنهُ)مـیـگـویـد:یـکی ازان دو گروخهی [که تیراندازی میکـردند] از تیراندازی دست کشیدند، پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) فـرمُـودند: ﴿ چـرا تـیـرانـدازی نـه مـیـکـُنـید﴾؟گـُفـــتـند:یـارسـول الـلـه!درصورتیکه شـُما با آنهاهـستید چـگونه  مـیتوانـیم باآنـها مـسابـقه دهـیم؟ فـرمُـودند: ﴿ تـیـرانـدازی کـُنـید ومن به هـمرای هـمۀ شـِماهـستم﴾.  ( رواءالبُخاری ـــ 373 3)     

         با ب[6]:ـــ این قـول خــُداونــد مـُتـعـال کـه می فـرمـایـد:

           ﴿بــسوی قـوم ثـمـود بـرادر شـان صـالح رافـرسـتادیم ﴾.

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯²  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

                   ﴿ وَإِلى ثَمُودَأَخاهُمْ صالِحاً قالَ يا قَوْمِ اعْبُدُوا اللّهَ ما لَكُمْ مِنْ إِله غَيْرُهُ هُوَأَنْشَأَكُمْ مِنَ        الأَرْضِ وَ اسْتَعْمَرَكُمْ فيها فَاسْتَغْفِرُوهُ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ إِنَّ رَبِّي قَريبٌ مُجيبٌ﴾﴿ 61: 11 هـُود﴾

            ﴿و به سوى قوم «ثمود»، برادرشان «صالح» را فرستاديم; گفت: «اى قوم من! خدا را پرستش كنيد، كه هيچ معبودى جز او براى شما نيست! اوست كه شما را از زمين آفريد; و آباد كردن آن را به شما سپرد! از او آمرزش بطلبيد، سپس به سوى او باز گرديد، كه پروردگارم (به بندگان خود) نزديك، و اجابت كننده (خواسته هاى آنها) است!» ﴾

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯²  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

         ( 1421): ــ ازابن عُــمـَر (رضی الـله عـنهُما) روایت است که:چون پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) درغـزوۀ تـبـُوک درمنطقۀ (حِـجـرَ) فرود آمـدند، به صـحـابه امـر کردنـد که از چـاه آن مـنطـقـه آب نه نـوشند، وبا خود آب بر نـدارنـد، صـحـابه گــُفـتـنـد : حـالا از آب آن چـاه خـمـیر کرده  وبا خود آب گرفته ئـیم ،امـرکـردنـد که :خـمـیررادورانـداخته وآب رابیرون بریزید.( رواءالبُخاری ـــ 378 3)  

          با ب[7]:ـــ این قـول خــُداونــد مـُتـعـال کـه می فـرمـایـد:

           ﴿ آیـا هنگـامـیکه یـعـقـوب رسـید وبه اولاد خـود گـُفت که ... حـاضر بودید ﴾.

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯²  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

        ﴿  أَمْ كُنْتُمْ شُهَداءَ إِذْ حَضَرَ يَعْقُوبَ الْمَوْتُ إِذْ قالَ لِبَنيهِ ما تَعْبُدُونَ مِنْ بَعْدي قالُوا نَعْبُدُ إِلهَكَ وَ إِلهَ آبائِكَ إِبْراهيمَ وَ إِسْماعيلَ وَ إِسْحاقَ إِلهاً واحِداً وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ﴾﴿ 133: 2 بَـقـَره﴾  

             ﴿ آيا هنگامى كه مرگ يعقوب فرا رسيد، شما حاضر بوديد؟! در آن هنگام كه به فرزندان خود گفت: «پس از من، چه چيز را مى پرستيد؟» گفتند: «خداى تو، و خداى پدرانت، ابراهيم و اسماعيل و اسحاق، خداى يگانه را، و ما در برابر او تسليم هستيم.»﴾

²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯²  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

         (1422 ): ــ وازابن عُــمـَر(رضی الـله عـنهُـما) از پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) روایت  است که فـرمُـودند: ﴿ کـریـم ،فـرزنـد کـریـم، فـرزنـد کـریـم، فـرزنـد کـریـم،یـوسـُف فـرزنـد یـعـقـوب، فـرزنـد اسـحـاق، فـرزنـد ابـراهـیـم عــلـیهـم السلام اسـت.﴾.( رواءالبُخاری ـــ  3382) 

         با ب[8]:ـــ قـِصــۀ خـِضـر بـا مــُوسـی [ عـلـیـهـمـاالـسـلام ] 

         ( 1423): ــ از ابـوهـُـرَه یـره (رضی الـله عـنه) از پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ )    روایت است که فـرمُـودند: ﴿.ازان جـهـت خـِضـر[عــلـیه السلام ] خـِضـرنـامـیده شُـده است که: وی چون روی زمین خـُشکی می نـشـست، اطرافـش سـر سـبز مـیگردید.﴾. ( رواءالبُخاری ـــ 402 3)         

با ب[9]:

         ( 1424): ــ ازجـابـِر بن عـبدالـله (رضی الـله عـنهُما) روایت است که گفت:با پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ )درجائی( کـَبـَاث) می چـیدیم[ کـَبـَاث: مـیوۀ است صحرائی دربعض مناطق جـزیرة العـرب پـیدامیشود]، پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) فـرمُـودند: ﴿ نـوع سـیـاه آن را بـچـینـید، چون شـیرین تر است.﴾.ازایـشان پـُرسـیدند: مـگر چوپان بـودید؟ فـرمُـودند: ﴿.مـگـرپـیغُـمبـری بوده است که چـوپـان نـبوده باشد ﴾؟. ( رواءالبُخاری ـــ  3406)    

         با ب[10]:ـــ  این قـول خــُداونــد مـُتـعـال کـه می فـرمـایـد:

           ﴿  بـرای کـسـانـیکه ایـمـان آورد نـد، خــُداونـد زن فـرعـون را مـثـال زده است ... واو از جـُمـلـۀ عـبادت کــُنـنـد گـان بـود ﴾.

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯²  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

                ﴿  وَ ضَرَبَ اللّهُ مَثَلاً لِلَّذِينَ آمَنُوا امْرَأَتَ فِرْعَوْنَ إِذْ قالَتْ رَبِّ ابْنِ لِي عِنْدَكَ بَيْتاً فِي الْجَنَّةِ وَ نَجِّنِي مِنْ فِرْعَوْنَ وَ عَمَلِهِ وَ نَجِّنِي مِنَ الْقَوْمِ الظّالِمِينَ ﴾ ﴿ 11: 66 تـَحـریـم ﴾

                  و﴿ خداوند براى مؤمنان، به همسر فرعون مثل زده است، در آن هنگام كه گفت: «پروردگارا! نزد خود براى من خانه اى در بهشت بساز، و مرا از فرعون و كار او نجات ده و مرا از گروه ستمگران رهايى بخش!» ﴾

              ﴿ وَ مَرْيَمَ ابْنَتَ عِمْرانَ الَّتِي أَحْصَنَتْ فَرْجَها فَنَفَخْنا فِيهِ مِنْ رُوحِنا وَ صَدَّقَتْ بِكَلِماتِ رَبِّها وَ كُتُبِهِ وَ كانَتْ مِنَ الْقانِتِينَ ﴾ ﴿ 12: 66 تـَحـریـم ﴾   

                ﴿  و همچنين به مريم دختر عمران كه دامان خود را پاك نگه داشت، و ما از روح خود در آن دميديم; او كلمات پروردگار خويش و كتابهايش را تصديق كرد و از مطيعان (فرمان خدا) بود. ﴾

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯²  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

          (1425 ): ــ از ابـو مـو سـی (رضی الـله عـنهُ ) روایت است که گفت: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) فـرمُـودند: ﴿.ازمـردهـا عـدۀ بـسیاری بـدرجـۀ کـَمـال رسـیدنـد، ولی از زنـهـا بـجـُز از آســیه هـمـسر فـرعون ، ومـَریـم دُخـتر عـِمـران کـسی بـدرجـۀ کـمـال نـرسـیده است،وبـرتـری عــائــیــشــه بـردیگـر زنـهـا مـثل بـرتـری شـُوربـا بـر دیـگـر طـعـامـها است.﴾.( رواءالبُخاری ـــ  3411)      

       با ب[11]:ـــ  این قـول خــُداونــد مـُتـعـال کـه :

      ﴿ و به تحـقـیق که یـونـُس ازجـُمـلـۀ مـُرسَـلین بود....واو کاری راکرد کـه مُستـَوجـب مـلامـت بود﴾. 

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯²  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

                                ﴿وَ إِنَّ يُونُسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ  ﴾ ﴿ 139: 37 صـافات ﴾  

                           ﴿ و يونس از پيامبران (ما) بود. ﴾

                  ﴿ إِذْ أَبَقَ إِلَى الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ ﴾ ﴿ 140: 37 صـافات ﴾  

                      ﴿ (به خاطربياور) زمانى را كه به سوى كشتى پر (از جمعيّت و بار) فرار كرد. ﴾

                                ﴿ فَساهَمَ فَكانَ مِنَ الْمُدْحَضِينَ ﴾ ﴿ 141: 37 صـافات ﴾  

                      ﴿ و با آنها قرعه افكند، و (قرعه به نام او افتاد و) مغلوب شد. ﴾      

                             ﴿فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَ هُوَ مُلِيمٌ  ﴾ ﴿ 142: 37 صـافات ﴾

                 ﴿ (او را به دريا افكندند) و ماهى عظيمى او را بلعيد، در حالى كه درخور سرزنش بود. ﴾

{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯²  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

     ( 1426): ــ ازابـن عــبـاس (رضی الـله عـنهُما) از پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ  ) روایت است که فـرمُـودند: ﴿. بـرای کـسی مـناسب نـیسـت که بگـویـد: مـن از یــونـُس بـن مَـتـی بـهـترم ﴾. واورا به پـدرش نـسـبـت دادنـد( رواءالبُخاری ـــ  3413 )

      با ب[12]:ـــ این قـول خــُداونــد مـُتـعـال کـه :

       ﴿  وبـرای داؤد زبـُـوررا دادیــم.﴾

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯²  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

                    ﴿   وَ رَبُّكَ أَعْلَمُ بِمَنْ فِي السَّماواتِ وَ الاْ َرْضِ وَ لَقَدْ فَضَّلْنا بَعْضَ النَّبِيِّينَ عَلى بَعْض وَ آتَيْنا داوُدَ زَبُوراً﴾﴿ 55: 17 اسـراء ﴾    

                ﴿پروردگار تو، از (حال همه) كسانى كه در آسمانهاو زمين هستند، آگاهتر است; و (اگر تو را بر ديگران برترى داديم، به خاطر شايستگى توست;)ما بعضى از پيامبران را بر بعضى ديگر برترى داديم; و به داود، «زبور» بخشيديم. ﴾

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯²  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

    ( 1427): ــ وازابـن عــبـاس (رضی الـله عـنهُما) از پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) روایت است که فـرمُـودند: ﴿.خـوانـدن قـُرآن[ یعنی: زبــور] برای داؤد[عــلـیه السلام ]تـاحـدی سُـبک وروان بـود که امـر می کـرد تـامـرکـوبـش رازین کـُنـند، وپیش از آنکه مـرکـوبـش زین گـردد، قـُرآن را خـتم می کـرد، و[داؤدعــلـیه السلام ] بـجـُز اززحـمت کـشـید دست خـود از مـَدرک دیگـری نـان نه می خورد.﴾.( رواءالبُخاری ـــ  3417 )

          با ب[13]:ـــ  این قـول خــُداونــد مـُتـعـال کـه :

        ﴿ سـُلـیـمـان را بـرای داؤد بـخـشـیدیـم، واو بندۀ رجـوع کـُنندۀ[بـسوی خــُدا] بـود.﴾.  

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯²  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

               ﴿  وَ وَهَبْنا لِداوُدَ سُلَيْمانَ نِعْمَ الْعَبْدُ إِنَّهُ أَوّابٌ﴾﴾ ﴿ 30: 38 ص ﴾

         ﴿ ما سليمان را به داود بخشيديم; چه بنده خوبى! زيرا او بسيار توبه كننده بود. ﴾

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯²  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

         (1428 ): ــ واز ابـن عــبـاس (رضی الـله عـنهُما) روایت است که ازپـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) شـنیده است که فـرمُـودند: ﴿ مــقـایـسـۀ من با مـردُمـان به مـانند شخصی است که آتـشـی افـروخـته، وپـروانـه ها وحـشرات دیگر آمـده ودران آتـش می اُفـتـند.﴾.وفرمودند:                                         ﴿ دوزن هـمـراه بـچـه هـای خود بودند کـه گـُرگی آمد و بـچـۀ یکی ازآنهارا بـُرد، یکی به دیگری گـُفـت:گـُرگ بـچـۀ تـُرا بـُرده است، دیگری گـُفـت:نـه خـیر! بـچـۀ تـُرا بـُرده است،اخـیرأ برای مُحـاکمه نزد داؤد [عــلـیه السلام] رفـتـند،[ داؤد عــلـیه السلام] حـُکم کرد که بـچـه را برای زن کـلان تر بدهـند، آن دو زن نـزد سُـلـَیمان [عــلـیه السلام]رفـته ودعـوی کـردند، او گـُفـت: کـاردی بـدهـید تا این طـفل را دو نیم ساخته وبه هرکـدام نـیمی را ازان طـفل بدهم، زن خـوردتر گـُفـت: خـُداتـُرا خـَـیر بدهـد، چـنین مـَکـُن، آن طـفل بچـۀ اواست،[ چون این راشـنید]حـُکم کـرد که طفل را به آنزن خـورد تر بدهـند ﴾ ( رواءالبُخاری ـــ 427 3)          

          با ب[14]:ـــ  این قـول خــُداونــد مـُتـعـال کـه :

        ﴿ زمـانی را به یاد بـیاور که مـلائـکه گـُفـتـنـد: ای مـَریم! خــُداونـد تـُرابرگزیده است.... .﴾

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯²  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

               ﴿ وَ إِذْ قالَتِ الْمَلائِكَةُ يا مَرْيَمُ إِنَّ اللّهَ اصْطَفاكِ وَ طَهَّرَكِ وَ اصْطَفاكِعَلى نِساءِ الْعالَمينَ   ﴾﴿ 42: 3 آل عِـمـران ﴾

                          ﴿ و (به ياد آوريد) هنگامى را كه فرشتگان گفتند: «اى مريم! خدا تو را برگزيده و پاك ساخته; و بر تمام زنان جهان، برترى بخشيده است. ﴾

                         ﴿ يا مَرْيَمُ اقْنُتي لِرَبِّكِ وَ اسْجُدي وَ ارْكَعي مَعَ الرّاكِعينَ ﴾﴿ 43ـــ 42: 3 آل عِـمـران ﴾

                           ﴿اى مريم! (به شكرانه اين نعمت) براى پروردگار خود، خضوع كن و سجده به جا آور; و با ركوع كنندگان، ركوع كن.» ﴾

               ﴿  ذالِكَ مِنْ أَنْباءِ الْغَيْبِ نُوحيهِ إِلَيْكَ وَ ما كُنْتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يُلْقُونَ أَقْلامَهُمْأَيُّهُمْ يَكْفُلُ مَرْيَمَ وَ ما كُنْتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يَخْتَصِمُونَ  ﴾ ﴿   44: 3 آل عِـمـران ﴾

                          ﴿ (اى پيامبر!) اين، از خبرهاى غيبى است كه به تو وحى مى كنيم;و تو در آن هنگام كه قلمهاى خود را (براى قرعه كشى به آب) مى افكندند تا كدام يك كفالت و سرپرستى مريم را عهده دار شود، و (نيز) به هنگامى كه (علماى بنى اسرائيل، براى كسب افتخار سرپرستى او،) با هم كشمكش داشتند، حضور

       نداشتى. ﴾

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯²  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

         (1429 ): ــ ازعــلی (رضی الـله عـنهُ) روایت است که گفت: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ )راشـنـیدم که مـیفـرمُـودند:﴿ بـهـترین زن دُنـیا[ درعصر وزمان خودش] مـَریـم دُخـتر عـِمران، و بهـترین زن دُنـیا[درعصروزمان خودش]خــَدیـجـه رضی الـله عـنهابوده است﴾.(رواءالبُخاری ـــ 3432)            (1430 ): ــ از ابـوهـُـرَ یـره (رضی الـله عـنهُ) روایت است که گفت: پـیغُـمبـرخُـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم ) که مـیفـرمُـودند: ﴿  بهـترین زنهـای که بر شـَُـتـُرسـوارشده اند زن های قـُریـش اند، به طـفل شـان مـهـربان بوده، وبه آنـچه که شـوهـر شان دارد قـنـاعـت مـیکنند.﴾.( رواءالبُخاری ـــ 434 3)    

          با ب[15]:ـــ این قـول خــُداونــد مـُتـعـال کـه :

           ﴿ ای اهـل کـتـاب! دردین خـود غـُلو نه کـُنـید.... وکـافی است که خُــداونــد کـارسـاز بـاشـد ﴾

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯²  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

                          ﴿ يا أَهْلَ الْكِتابِ لا تَغْلُوا في دينِكُمْ وَ لا تَقُولُوا عَلَى اللّهِ إِلاَّ الْحَقَّ إِنَّمَا الْمَسيحُ عيسَى ابْنُ مَرْيَمَ رَسُولُ اللّهِ وَ كَلِمَتُهُ أَلْقاها إِلى مَرْيَمَ وَ رُوحٌ مِنْهُ فَآمِنُوا بِاللّهِ وَ رُسُلِهِ وَ لا تَقُولُوا ثَلاثَةٌ انْتَهُوا خَيْراً لَكُمْ إِنَّمَا اللّهُ إِلهٌ واحِدٌ سُبْحانَهُ أَنْ يَكُونَ لَهُ وَلَدٌ لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الأَرْضِ وَ كَفى بِاللّهِ وَكيلاً ﴾ ﴿ 171: 4 نـِسـاء ﴾  

                  ﴿ اى اهل كتاب! در دين خود، غلّو (و زياده روى) نكنيد; و درباره خدا، غير از حق نگوييد. مسيح ـ عيسى بن مريم ـ فقط فرستاده خدا، و كلمه (و مخلوق) اوست; كه او را به مريم القا نمود; و روحى (شايسته) از طرف او بود. پس به خدا و پيامبران او، ايمان بياوريد; و نگوييد: «(خداوند) سه گانه است.» (از اين سخن) خوددارى كنيد كه براى شما بهتر است. خدا، تنها معبود يگانه است; او منزّه است كه فرزندى داشته باشد;(بلكه) از آن اوست آنچه درآسمانهاو زمين است;و براى تدبير وسرپرستى آنها، خُداوند كافى است.﴾

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯²  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

        (1431 ): ــ ازعـِبـاده (رضی الـله عـنهُ) از پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ )    روایت است که فـرمُـودند: ﴿.کـسـیکـه شـهـادت دهـد براینکـه:خــُدای دیگـری جـُزخــُدای یگـانه وجـودنـداشته، وشـریکی برای او نـیسـت، ومُـحـَمـَد(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) بـنده ورسـول او اسـت، وعـیسـی[عــلـیه السلام ]بـنـدۀ خــُداورسـول اوبـوده وکـلـمـۀ او است که برای مـَریَـم الـقاء نموده وروحی از جـانب خــُدا اسـت،وجـَنـَت حَـق ودوزخ حـَق اسـت، با هـر عـملی که داشـته باشـد، خــُداونــد اورا به جـَـنـَت داخـل مـیسـازد.﴾.( رواءالبُخاری ـــ 435 3)

         با ب[16]:ـــ این قـول خــُداونــد مـُتـعـال کـه : ﴿ مـَریَـم راهـنگـامـیکـه ازاهـل خـود گـوشـه گـیری نـمـود، درکـتـاب ذِکـر کـُن.....﴾

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯²  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

              ﴿ وَ اذْكُرْ فِي الْكِتابِ مَرْيَمَ إِذِ انْتَبَذَتْ مِنْ أَهْلِها مَكاناً شَرْقِيّاً ﴾ ﴿ 16: 19 مَـریـَم ﴾  

                    ﴿  و مريم را در اين كتاب ياد كن، آن هنگام كه از خانواده اش در ناحيه شرقى (بيت المقدس) كناره گرفت; ﴾

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯²  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

               (1432 ): ــ از ابـوهـُـرَ یـره (رضی الـله عـنهُ)از پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ )    روایت است که فـرمُـودند: ﴿. درگـَهـواره بـجـُزازســه شخص، دیـگر کسی سُـخـَن نـگـُفـته است:               ــــ عـیسی[عــلـیه السلام ].                                                                                                           ــــ وشخصی از بـنی اسـرائـیل که به نام( جُـرَ یـج) یـاد مـیشد، درحـال نـُمـاز خـواندن بود که مادرش آمـده واورا صـدازد، با خودگـُفـت : جواب مـادرم راداده ویا به نُـمـازم ادامـه دهـم؟[ چون جـواب مـادرش را نـداد] مـادرش گـُفـت : خـُدایـا!اورانه مـیران تا زنهای زنـاکـاررابرایش نـشان دهـی، جُـرَ یـج درعـبادت گـاهـش بود که زنی آمـده وبااو سُخـَن زد، ولی او از سُخـَن زدن با آن زن خودداری نمود، آن زن نزد چـوپانی آمـده وخودرادر اخـتیارش گـُذاشت،وازان چوپان طفلی به دُنـیا آورده وادعـا کرد که این طفل از( جُـرَ یـج) است، مـردُم آمده و عـبادت گـاهـش راخـراب کردند، واوراازآنجا بیرون نموده ودشـنام دادند، [جُـرَ یـج] بعـد از وضـوء سـاخـتن وادای نـُمـازنزد آن بـچه آمده وازوی پـُرسید: پـدرتـو کـیست؟  گــُفــت :فـلان چــوپـان است، مـردُم  گــُفـتـنـد:عـِبـادت گــاهـت رااز طـلا دوباره آباد می نـمائـیم، گــُفــت :بـجـُز از خـِشت وگـِل ازچـیز دیگری نه مـیخـواهـم.                                                                                              ــــ وزنی از بـنی اسـرائیل طـفـلش را شـیر مـیداد که سـواری با نـشانهـا ومـدالـهـا از نـزدش گـُذشت، آنزن  گــُفــت :خــُدایـا! این طـفـلم رامثل او بگـردان، آن طـفل سـینـۀ مـادرش را گـُذاشته وروی خودرا بطرف آن سـوار نموده و گــُفــت : خــُدایـا! مـرامثل او مگـردان،این را گــُفــته و دوباره سـیـنـۀ مـادرش راگـرفـته وبه چـوشـیدن شـروع نـمود﴾،ابـوهـُـرَ یـره (رضی الـله عـنه) مـیگـوید: گویا همین حـالابطرف پـیغُـمبـر خُـدا (  صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ )نـگـاه مـیکـُنم که انگـُشت خودرا می مَـکـند. ﴿ بعـدازان آن زن با طفلش نزد کـنیزی رسیدند، مـادرش گــُفــت :خــُدایـا!طـفـل مـرامثل این کـنـیز مگـردان،و آن طـفل سـینـۀ مـادرش را گـُذاشته و گــُفــت : خــُدایـا! مـرامثل این کـنـیزبگـردان، مـادرش ازان طفل پُرسـید: سـبب این گـُفـتارت چـه بود؟ گــُفــت :آن سـوارطـاغـوتی ازطـاغـوتـهـابود، ولی این کـنـیز، مـردُم برایش مـیگـویـند: زنـا کـردی، دُزدی کـردی، درحـالیکه او مـُرتکب چـنـین اعـمال نه شده است ﴾. ( رواءالبُخاری ـــ 436 3)                       ( 1433): ــ ازابن عُــمـَر (رضی الـله عـنهُما) روایت است که گفت: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ   ) فـرمُـودند: ﴿ عـیـسی ومــوسـی وابـراهــیـم[عــلـیهـم السلام ]رادیـدم، عـیـسی [عــلـیه السلام ] شـخصی است گـُلـگـون رنـگ ودارای مـوهـای مُـجَـعَـد وسـینـۀ فـراخ است، وهـرچــه که مــوسـی [عــلـیه السلام ]است گـنـدم گـون،جَـنـسـیـم، ومـوهـایش ریـخـته است، گـویا شخصی از مـردُم( زُط ََ) است﴾. [ زُطََ: جـنسی از مـردُم سـودان است].. ( رواءالبُخاری ـــ 438 3)    

         (1434 ): ــ و ازابن عُــمـَر (رضی الـله عـنهُ) روایت است که گفت: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ  ) فـرمُـودند: ﴿  شـب گـُذشتـه شخص گـنـدم گـونی را به خـواب دیـدم که از خـوش چـِهـره ترین اشخاص گـنـدم گـون بود،کـاکـُلـش به شـانه هـایش میرسـید،مـوهـایـش شـانه زده وازسـرش آب میچـکـید، ودرحـالـیکه دسـتهـایـش به سـر شـانه هـای دو نـفر دیگر نـهـاده بود، به خــانـۀ[ کــعــبــه]طواف می کرد، گــُفــتم :این شخص کـیست ؟ گــُفــتـند :ایـن مـَسـیح بن مَــریَــم است. بعدازان پـُشت سـرش شخص دیگری را دیدم که مـوهـایـش بـهـم پـیـچـیده ودرهـم وبرهـم است، چـشم چـپـش کـور، بسـیار شـبـیـه به( ابن قـَـطـَـن) است[ابن قـَـطـَـن: کسی بـوداز قـبـیلۀ خُــزاعَـه که درجـاهـلـیت مـُرده بود]، دسـتـش به شـانۀ شخص دیگری گـُذاشته وبه خــانـۀ[ کــعــبــه]طواف می کرد، گــُفــتم :این کـیست ؟ گــُفــتـند : مـَسـیح دجــال است. ﴾.( رواءالبُخاری ـــ 440 3)    

         ( 1435): ــ  وازابن عُــمـَر (رضی الـله عـنهُ) در روایت دیگری آمـده است که گفت: به خـُداونـد قـَـسَـم است که پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) نـگـُفـته انـد که عـیـسی [عــلـیه السلام ] سـُرخ چـهـره است بلکه  گــُفــته انـد که : ﴿ درحــالـیکه من خـواب بوده وبه کــعــبــه طواف میکردم، شخص گـنـدم گـونی را دیـدم که مـوهـایش ریـخـته، وبه دونـفـر تـکـیه داده بود، وازسـرش آب میچـکـید گــُفــتم :این شخص کـیست ؟ گــُفــتـند :[عـیسـی] بن مَــریَــم است. بعدازان چـشـمـم به شخص دیگری افـتاد که رنـگـش سـُرخ، جـثـه اش بزرگ ،مـوی هـایش مُـجَـعَـد وچـشم راسـتش کـور، وبه مـانند دانـۀ انـگـوری برامـده است، پـُرسـیدم:این کـیست : گــُفــتـند :ایـن دَجــال، وازهـر کسی به( ابن قـَـطـَـن) شـباهـت بـیشـتری داشـت﴾.( رواءالبُخاری ـــ 441 3)    

         (1436 ): ــ ازابـوهـُـرَیـره (رضی الـله عـنهُ) روایت است که گفت:از پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ )شنیدم که فـرمُـودند: ﴿.من از هر کس دیگری به عـیـسی [عــلـیه السلام ]نزدیک ترم، انـبـیـاء      [عــلـیهم السلام ]مـانـند بـرادرهـای هـسـتـند کـه پـدر شـان یکی ودارای مـادران مـُخـتلف اند،[ یعنی: اصل دین شان تـوحـیـد، وفـروع شـریـعـت آنـهـا مـُخـتلف اسـت] بـین مـن واوپـیغُـمبـر دیگـری نـبوده است].﴾.( رواءالبُخاری ـــ 442 3)    

         (1437 ): ــ و از ابـوهـُـرَیـره (رضی الـله عـنهُ) روایت است که گفت: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) فـرمُـودند: ﴿.مـن دردُنـیا وآخـرت به عـیـسی بن مـَریـَم [عــلـیه السلام ]نزدیک ترم، انـبـیـاء      [عــلـیهم السلام ]مـانـند بـرادرانی هـسـتـند کـه پـدر شـان یکی و مـادران شان مـُخـتلف اند،[ یعنی: دین شان یکی بوده، ودارای شـریـعـت هـای مـُخـتلفی مـیباشـند] ﴾.( رواءالبُخاری ـــ 443 3)    

        ( 1438): ــ وازابـوهـُـرَیـره(رضی الـله عـنه)از پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) روایت  است که فـرمُـودند: ﴿ عـیـسی بن مـَریـَم [عــلـیه السلام ] شخصی رادید که دُزدی مـیکـُنـد، به او گــُفــت : دُزدی مـیکـُنی ؟ گــُفــت : قـَـسَـم به خـُدای کـه جـُزاو خـُدای نـیـسـت دُزدی نـمـیکـُنـم، عـیـسی [عــلـیه السلام ]گــُفــت: به خـُداایـمـان دارم ومـیـگـویـم که:چـشـمـم دروغ گـُفـته است﴾.( رواءالبُخاری ـــ 444 3)             (1439 ): ــ ازعُــمـَر (رضی الـله عـنهُ) روایت است که گفت: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) راشـنـیدم که فـرمُـودند: ﴿.دربـارۀ مـن، مـانـندیـکـه نـصـاری دربـارۀ مـَریـَم [عــلـیه السلام ] غـُلـو کـردنـد، غـُلـو نه کـُنـید، من فـقط بـنـدۀ خــُدایـم، بـگـوئید که: [ مُــحَــمَــد(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) بـندۀ خـُدا ورسـول خــُدا است.﴾.( رواءالبُخاری ـــ 445 3)    

          با ب[17]:ـــ نـزول عــیـسـی بن مــریـم عـلـیـه الـسـلام

         (1440 ): ــ از ابـوهـُـرَ یـره (رضی الـله عـنه) روایت است که گفت: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ  ) فـرمُـودند: ﴿. درزمـانـیکـه عـیـسی [عــلـیه السلام ] دربین شَُـمـاآمـده وامـام شـُمـاازخـود شـُمـاباشد، حـال شـُمـا چـه گـونه خواهـد بود﴾؟.( رواءالبُخاری ـــ 449 3)    

          با ب[18]:ـــ  آنـچـه کـه در مـورد بـنی اسـرائـیل آمـده اسـت

         (1441 ): ــ ازحُــذ َ یــفـَه (رضی الـله عـنهُ) روایت است که گفت:از پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) شـنیدم که فـرمُـودند: ﴿.هـنـگـامـیکه دجــال خـروج مـیکـُنـد باوی آب وآتـش است، آنـچه را که مـَردُم آتـش مـی بـیـنـند، درواقـع آب سـردی اسـت،و آنـچه را که مـَردُم آب سـرد فـکر مـی کـُنـند، درواقـع آتـش سـوزانـی است، کسـیکـه از شُـمـازمـان دجــال را درک کـرد، آتـش را اخـتـیار نمـایـد، زیـرا درواقع هـمان آتش، آب گـوارائی اسـت ﴾.( رواءالبُخاری ـــ 450 3)    

         (1442 ): ــ و ازحُــذ َ یــفـَه (رضی الـله عـنهُ) روایت است که گفت:از پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) شـنیدم که فـرمُـودند: ﴿.شـخصی زمـان مـرگـش رسـید، وچون اززنـدگی نا اُمـید شـد، به باز مـاندگـانش وصـیت نمـودکه : بـعد از مـُردن مـرا دربین هـیزُم بسیاری قـرار داده وآن را آتـش زنـید ، بعـد از ایـنکه گـوشـتـم سـوخـت اسـتخـوانـم را گـرفـته وآرد کـُنـید، ودرروز یکه بـاد شـدیدی می وزیـد، آن را بـه دریـا به بـاد دهـید، باز مـاندگـانش چـنین کردند، وخــُداونــد مُـتـَعـال اورا جـمع کـرده وبرایش گـُفـت: چـرا چـنین کردی؟ گــُفــت : ازتـرس تـو! وهـمـان بـود که خــُداونــد مُـتـَعـال اورا بـخـشـیـد ﴾ ( رواءالبُخاری ـــ 452 3)    

         (1443 ): ــ از ابـوهـُـرَیـره (رضی الـله عـنهُ) از پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ)    روایت است که فـرمُـودند:﴿ سـر پـرسـتی بـنی اسـرائـیل بـدسـت انـبـیـاء[عــلـیهـم السلام ] بود هـر پـیغُـمبـری  که هــلاک می گـردیـد خــُداونـدپـیغُـمبـر دیگـری را می فـرسـتاد ولی بعـد از مـن پـیغُـمبـر دیگـری نـیسـت، وخـلـیفـه هـای بـسیـاری خـواهـند بـود﴾.مـَردُم پـُرسـیدنـد: درین صـورت مـارا به چه چـیز امـر می فـر مـائـید: فـرمُـودند: ﴿.بـه بـیـعـت خـلـیـفـۀ اول وفـا کـرده وحـق شـان را برای شان اداء نـمـائـید، و خــُداونــد مُـتـَعـال از آنـچه که آنهـارا برآن مـُوکـل سـاخـته است ، مـحـاسـبه خـواهـد کـرد﴾.( رواءالبُخاری ـــ 455 3) 

         ( 1444): ــ ازابــُو سَــعــید (رضی الـله عـنه)از پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) روایت   است که فـرمُـودند: ﴿. شـُــمـا یـان حـتـمـأ روش گـُذشـتـگـان را وجـب به وجـب، وگـز به گـز پـیروی خـواهیـد کـرد، حـتی اگـربه سـوراخ سـو سـمـاری داخل شـده بـاشـند، شـُما هـم داخـل خـواهـید شـد﴾. پـُرسـیدنـد: مـقـصـد شُـمـا[ از گـُذشـتـگان ] یـهـود ونـصـاری هـسـتند؟ فـرمُـودند: ﴿.پـس کی خـواهـد بـود.﴾؟.        ( رواءالبُخاری ـــ 456 3)    

         (1445 ): ــ ازعَــبـدُالـلـه بن عُــمـَر (رضی الـله عـنهُما) روایت است که پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) فـرمُـودند: ﴿ اگـرچه یک آیـت هـم بـاشـد از مـن به مـردُم بـرسـانـید، واز بـنی اسـرائـیل هـر چـه کـه می خـوا هـید روایـت کـُنـید وحـرجی نـیست، وکـسیکه ازروی قـصد ازطرف مـن دروغ بـگـویـد، جـایـش را درآتـش دوزخ آمـاده نـمایـد .﴾.( رواءالبُخاری ـــ 461 3)    

         (1446 ): ــ از ابـوهـُـرَ یـره (رضی الـله عـنهُ) روایت است که گفت: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) فـرمُـودند: ﴿.یـهـود ونـصـاری موی های خودرا رنگ نه می دهـند، وشـُمـا ازآنـهـا مـخـالـفت کـُنـید﴾.( رواءالبُخاری ـــ  462 3)    

         ( 1447): ــ ازجـُنـدَب بن عَــبـدُالـلـه (رضی الـله عـنهُ) روایت است که گفت: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) فـرمُـودند: ﴿. درمـردُمـان پـیش از شُـمـا شخصی زخـمی شد، تحـمـُل درد را نـکرده وکـاردی را گـرفـته ودسـت خـودرا به آن قـطع کـرد، خـون بـند نـیامـده وآن شـخص مـُرد، خــُداونــد مُـتـَعـال فـرمُـود: این بـنده ام بر مـن سـبـقـت کرده وخـودش خـودرا کـُشـته است، مـن بـهـشت رابراو حـرام گـردانـیدم ﴾.( رواءالبُخاری ـــ   463 3)    

         (1448 ): ــ از ابـوهـُـرَ یـره (رضی الـله عـنهُ) روایت است که از پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) شـنـیده اسـت که فـرمُـودند: ﴿.سـه نـفرازبنی اسـرائیل یکی پـیـس ،دیگری کـَـل وسومی کـُور بود ، خـُداونـد مُـتـَعـال خـواسـت تا آنـهـارا آزمـایـش نـماید، وهـمان بود که مـَلـَکی را نزد شان فرستاد. آن مـَلـَک نزدشخص پـیـس آمـده و گــُفــت : بـهـترین آرزویـت چـه است؟ گــُفــت : مـیخـواهـم کـه رنـگ جـُلد من بـحـال عـادی اش بـر گـردد، زیرا مـردُم ازمن مُـتنـفر شـده اند، مـَلـَک دسـتی بروی کـشـید، آن شخص صـحـت یافته ورنگ جُـلدش بـحال عادی خود برگـشت، باز ازوی پـُرسـید: کـُدام مال درنزدتـو مـحبوب تر است ؟گــُفــت :شـُـتـُر، برایش شـُـتـُر آبـِسـتنی داد که به زائـیدنـش چـند روزی بـیشـتر نمانده بود، وآن مـَلـَک گــُفــت :[ خــُداونـد] درمـالـت بـرکت بدهـد.بعدازان نزد کـَل آمـده و گــُفــت : بـهـترین آرزویـت چــیست؟ گــُفــت : آرزویـم آنـسـت کـه سـَرم موی درآورده واین عـارضـه ازمن دور گـردد، زیرامـَردُم ازمن مُتـنفـر شده اند، براو دسـتی کـشـیده، عـارضـه اش دور گـردیده وموی زیـبائی برایش داده شد،بعدازان برایش گــُفــت :کدام مال را بسیار دوست داری؟ گــُفــت :گــاورا، برایش گـاوآبـِسـتنی داده و گــُفــت :[ خــُداونـد] برایت بـرکت بدهـد.بعدازان نزد کـور آمـده و گــُفــت : بـهـترین آرزویـت چــیست؟ گــُفــت : اینکه خــُداونـدبـیـنـائی ام را بـمن باز گـردانـد تا مـَردُم را دیـده بتوانـم، خــُداونـد بـیـنائی اش را برای او باز گردانید،بعدازان ازوی پـُرسـید کدام مال را بسیار دوست مـیداری؟ گــُفــت :گــوسـفـنـدرا، برایش گـوسـفـنـد زهی داد، صـاحبان شُـتـُروگاو وگـُوسـفندبه انتـاج وتـولید پرداخته، اولی دارای گـَلـه های شُــتُـر، دومی دارای گـَلـه های گـاو، وسـومی دارای رمــه های گـُوسـفـنـد شد. مَـلـَک بصورتیکه بار اول نزد شخص پــیـس آمـده بود، نزدش رفـته و گــُفــت :شخص مُـسکین ومُسافـری ام، وسایل زندگی ازدسـتم رفـته، اُمـیدی جُـز به خــُدا وبـعدازان به تـو نـدارم، بـنـام خــُدائـیکه برایت رنگ وجُـلد نـیکی عـطاکرده واین هـمه مال را بخـشیده است، برایم یک شُــتـُری بده تابتوانـم به وطنـم برگردم، گــُفــت : مـصارفـم زیاد است، مَـلـَک برایش گــُفــت: گـویا من تـرا می شـناسم، مـگـر تـو هـمان پـیسـی نـیسـتی که مـردُم ازتـو مُـتنفـر بوده ودرحالت فـقر وبـیچـارگی افـتاده بودی وخــُداونـد هـمـۀ این اموال را برایـت داده است؟ گــُفــت : نـه خـَیر! من این امـوال را از پـدرانـم به مـیراث برده ام، مَـلـَک گــُفــت :اگـر دروغ بـگـوئی خــداونـد تُـرا به حالت اولت برگردانـد. بـعد ازان بـصورت اولی اش نـزد کـُور آمـده ومانندچیزیکه به پـیس گــُفــته بود، به اوهم گــُفــت: واو هـم جـواب اورا مـانـند شخص پــیـس داد گــُفــت : اگر دروغ بـگوئی خــداونـد تُـرا به حالت اولیه ات برگردانـد. بـعد ازان بـصورت اولی اش نـزد کـُـور آمـده و گــُفــت: شخص مُـسکین ومُسافـری ام، وسایل زندگی ازدسـتم رفـته، اُمـیدی جُـز به خــُدا وبـعدازان به تـو نـدارم، بـنـام خــُدائـیکه بـینـائی ات را به تـو باز گردانـیده است، برایم یک گـُوسـفندی بده تابتوانـم سفـرم را به آن ادامـه بدهـم آن شـخص گــُفــت : مـن کـُور بـودم، خــُداونـد مـرا بـیـناکرد، وفـقـیر بودم ومـرا تـوانگر ساخت،پس هـرچه که می خـواهی برایت بـگـیر، به خـُداونـد قـَـسَـم است هـر انـدازۀ که از مـالـم اخـتـیار کـُنی از تـو دریـغ نـه خـواهـم داشـت، مَـلـَک برایـش گــُفــت :مـالـت را نـزد خـودت نـگـهـدار، این یک آزمـایـش وابـتلائی بود، خــُداونـد ازتـو راضی وازان دو نـفر دیـگر نـاراضی است. ﴾.( رواءالبُخاری ـــ 464 3)    

         (1449 ): ــ ازابـُو سَـعـید (رضی الـله عـنهُ)از پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) روایت است که فـرمُـودند: ﴿.شـخصی از بـنی اسـرائـیل نـَودُونـُه نـفـررا کـُشـته وسـپـس رفـته ودراین بـاره پـُرسان مـیکـرد، نـزد راهـبی رسـیده واز وی پـُرسـید: آیـا برای من امـکـان تـُوبـه هـست؟ گـُفـت:نـه،آن شخص راهـب راهـم کـُشـت. باز به سـوال کـردنش ادامـه داد، شـخصی برایش گـُفـت: به فـلان قـَریـه بـرو![ ولی به قـریه نارسـیده]درراه مـُرد، ودرحـالت مـرگ خـودرا به سـیـنه بطرف آن قـریـه کـشـانـید.مـَلائـکـۀ رحـمـت ومـَلائـکـۀ عـذاب آمـده ودربـاره اش نـزاع نمـودنـد، خــُداونــد بـه یکی ازان دو گـروه گــُفــت کـه:بـه قـَریـۀ که آن شـخص ازان خـارج شـده است رفـتـه، وبـدیگـری امـر کـرد کـه بـه قـَریـۀ که آن شـخص روان بـوده است بـرود، ومـسافـت بین این دو قـریه را اندازه گـیری کـُنـند،[ بعدازاندازه گـیری] دیـدنـد: به قـریۀ که بطرف آن روان بـوده است یک شــبـر نـزدیک تـر است، وهـمان بـود کـه بـرایش آمـُرزیـده شد.﴾.( رواءالبُخاری ـــ 470 3)    

         ( 1450): ــ از ابـوهـُـرَ یـره (رضی الـله عـنهُ) روایت است که گفت: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) فـرمُـودند: ﴿ کـسی ازدیـگـری زمـیـنش را خـریده ودران خـُمـی راکه ازطـِلا بود یافت، برای کسی که زمـین راازوی خـریـده بود گــُفــت : طـِلا یـت را بـگـیر، من ازتـو زمـین راخـریـده بـودم نـه طـِلا را، وکـسـیکه زمـین ازوی بـود گــُفــت : مـن زمـین را بـاهـرچـه کـه درآن بـوده است به تـو فـروخـته ام ،بـالاخـره شـخصی را حـَکـَم قـرار دادنـد، شـخص حـَکـَم ازان دو نـفـرپـُرسـید: آیـا فـرزنـد داریـد؟ یکی گــُفــت : مـن پـسری دارم، ودیگری گــُفــت :مـن دُخـتری دارم، گــُفــت : دُخـتر را به پـسر به نـکـاح داده وازان طـِلاهـا چـیزی را برای آنـهـا داده وبـقـیـه را صَـدقــه کـُنـید ﴾.( رواءالبُخاری ـــ 472 3)    

         ( 1451): ــ از اسـامـَه بن زَیـد(رضی الـله عـنهُ) روایت است که کسی ازوی پـُرسـید: درمـورد( وَبــاء)از پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) چـه شـنـیده ئی؟ اسـامـَه (رضی الـله عـنه) گفت:   پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) فـرمُـودند: ﴿.وَبـاء، چـَتـلی است کـه برطـائِفـۀ ازبـنی اسـرائـیل فـرسـتـاده شُـده است، اگـر شـنـیدیـد که درسـرزمـینی( وَبــاء) پـیداشُـده است بـه آنـجـا نـه رویـد، واگر به جـائی بودید که درآنـجـا ( وَبــاء) پـیداشُـد، جـهـت فرارکـردن ازآنـجـا خـارج نه شـویـد ﴾.( رواءالبُخاری ـــ 473 3)    

         (1452 ): ــ ازعــائــیــشــه (رضی الـله عـنها) هــمـسـرپـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) روایت است که گفت: درمـورد( وَبــاء) از پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) پـُرسان نمـودم، برایـم گـُفـتـنـد کـه:﴿ [ وَبـاء] عـذابی است که خـُداونـد مُـتـَعـال بر هـر کـسـیکه خـواسـته باشـد می فـرسـتد، و خـُداونـد مُـتـَعـال (وَبـاء)رابـرای مُـسُـلمـانـان رحـمتی قـرارداده است، کسـیکه(وَبـاء) درمـنطـقـه اش واقع گـردد واو درآنجا صـبر کـرده وثـواب خودرا از خـُداونـد بـخـواهـد ویقـین داشـته باشـد کـه جـُز آنچـه کـه خــُداونـد مُـقـدر کـرده است چـیزی برایـش نـخـواهـد رسـید، بـرایـش مُـزد شـهـیـدی خـواهـد بـود.﴾.( رواءالبُخاری ـــ 474 3  :

         ( 1453): ــ ازابن مَــسـعـود (رضی الـله عـنهُ) روایت است که گفت:گـویا همین حـالا بطرف پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) نـگـاه می کـُنـم که ایـشان ازپـیغُـمبـری از پـیغُـمبـران قـصه کـرده وفـرمُـودند: ﴿  قـوم وی اورازده وخـون آلـود نمـودنـد، درحـالیکه خـون راازروی خـود پاک مـینمـود، دُعـانمـوده و گـفـت:(خــُدایـا!بـرای قـومـم بـیا مـُرز!زیراایـنهـا نمی دانـند﴾.( رواءالبُخاری ـــ 477 3)    

         ( 1454): ــ ازعَــبـدُالـلـه بن عُــمـَر (رضی الـله عـنهُـما) روایت است که پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) فـرمُـودند: ﴿.شخصی درحالیکه اِزارش را ازروی کـِبربه زمین مـیکشـید، به زمین فـرورفت، واوتاروز قـیامت به زمین فـرو خـواهد رفت.﴾.( رواءالبُخاری ـــ 485 3) 

          با ب[19]:ـــ مــنــاقــب وفــضــائــل  

         (1455 ): ــ ازابـوهـُـرَیـره (رضی الـله عـنه) ازپـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) روایت است که فـرمُـودند: ﴿.مـَردُم مـانـند مـعـدن هـسـتـند، کـسانیکه درجـاهـلـیت خـوب بوده باشـنـد، درحـالت مُـسُلمـان شـدن هــم خـوب هـسـتـند بـشـرط آنـکه فـقـه ودانـش داشـته باشـند، ومـناسب ترین اشخاص برای خـلافـت کسی است که از خـلافـت دوری جُـسـته وروی گـردان باشـد، وبـد تـرین مـَردُمـان افـراد دو رنـگ ودوروئی هـسـتـنـد، که نزد مـَر دُمی به یک روی، و نزد مـَر دُم دیگـری به روی دیگـر می رونـد ﴾.( رواءالبُخاری ـــ   3494 ،3493)    

        (1456 ): ــ واز ابـوهـُـرَیـره (رضی الـله عـنهُ) پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ )    روایت است که فـرمُـودند: ﴿.مـردُم درکـار امـارت وولایـت تابع وپـیرو قـُریـش هـسـتـنـد، مُـسُلمـان شان تابع مُـسُلمـان وکـافـر شان تابع کـافـر، ومـَردُم مانند مـعـدن هـسـتـنـد، بـهـترین شان درجـاهـلـیت، بـهـترین شان دراســلام اند اگـر فـقـه ودانـش داشـته باشـند، بـهـترین مـردُمـان درمـسـئلـۀ امـارت وخـلافـت کسی است که تازمـانیکه کارخـلافـت به گـردنـش می اُفـتد ازان مُـتـنفـر وروی گـردان است.﴾.( رواءالبُخاری ـــ  3496 ،3495 )         

          با ب[20]:ـــ مــَزایــای قــُـرَ یــش

         (1457 ): ــ برای مـعـاویـه (رضی الـله عـنهُ) خـبر رسـید که عـبدُالـلـه بن عَــمــرُو بن العـاص (رضی الـله عـنهُما) مـیگـویـد: به زودی شخصی ازمـَردُم (قـَحـطـان) پـادشـاه خـواهـدشـد مـعـاویـه ازین سُخـن بـه خـشـم آمـد، برخـاسـته وبـعـد از حَـمـد وثـنـای خـُداونـد مُـتـَعـال گفت:امــابـعد:بـرایم خـبر مـیرسـد که کسانی ازشَُـمـا چـیزهـای مـیگـویند که نه درکـتـاب خــُدااست ونه هـم از پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ )روایت شَُـده است،ایـنهـاجاهـلان شُـمـاهــسـتند،ازآرزوهـای که سـبب گـُمـراهـی مـیشودبـپـرهـیزیـد، زیرا من از پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) شـنـیده ام که فـرمُـودند: ﴿.خِـلافـت تـاهـنگـامـیکـه مـَردُم به دین پایـبـند باشـنـد مُتـعـلق به قـُریـش است، وهـرکسـیکه با آنهـا دراین امـر مـخـالـفـت نـمـایـد، خــُداونـد اوراسـر نـگـون خـواهـد کـرد.﴾ ( رواءالبُخاری ـــ 500 3)

       (1458 ): ــ از ابـوهـُـرَیـره (رضی الـله عـنهُما) روایت است که گفت: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ )فـرمُـودند: ﴿. مـَردُم قـُریـش، انـصار،جُـهـَینـه،مُـزَیـنـه، اسـلم،اشـجَـع وغـفـارهـم پـیمـانـان و دوسـتـان یکـدیگرانـد،وبجُـزازخــُداورسـول مـَولای دیگری برای شان نـیست﴾.(رواءالبُخاری ـــ 504 3)      (1459 ): ــ از ابن عُــمـَـر (رضی الـله عـنهُما)از پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) روایت است که فـرمُـودند: ﴿ این امـر[یعنی: مـسئلۀ خـِلافـت] تاوقـتیکـه دونـفر ازقـُریـش بـمـانـد، دربین آن دو نـفـر خـواهـد بـود.﴾.( رواءالبُخاری ـــ 501 3)    

( 1460): ــ از جُـبَـیـر بن مُـطـعِـم (رضی الـله عـنهُ) روایت است که گفت: با عُـثـمـان (رضی الـله عـنهُ) نزدپـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) رفـتـیم او گـُفـت: یـارسـول الـلـه! برای بـنی الـمُـطـلب  [ چـیزی ]داده و برای مـا نـداده ایـد،حـالانـکـه مـاوبـنی الـمُـطـلب نسـبت به شَـمـا دریک مـنزلت قـرارداریـم،     پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ )  فـرمُـودند: ﴿ بـنی هـا شـــم و بـنی مُـطـلب یک چـیز هـسـتـنـد ﴾.( رواءالبُخاری ـــ 502 3)                                  

  بــــا ب[21]:.

         (1461):ــ ازابـُوذر(رضی الـله عـنهُ) روایت است که:از پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ )   شـنـیده است که فـرمُـودند: ﴿ کسـیکه دانـسـته خـودرا بـغـیر پدرش نـسـبت دهـد ، کافر می شود، و کسـیکه  خـودرا به قـومی نـسـبت دهـد که ازآنهـا نـباشد، جـایش را درآتـش دوزخ آمـاده نمـاید ﴾.( رواءالبُخاری ـــ 508 3)    

         ( 1462): ــ ازواثِـلـه ابن ا َسـقـَع (رضی الـله عـنهُ) روایت است که گفت: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) فـرمُـودند: ﴿ازبـزرگـترین تـُهـمتها آنـست که انسان خودرابغـیر پـدرش نسـبت دهـد ، ویا آنکه بگـویـد درخـواب چـنین وچـنان دیدم درحـالیکه چـنین خـوابی نـدیده باشد، ویا آنـکه از پـیغُـمبـر خُـدا (صلی الله علیه وآلـه وسلم) چـیزی روایت کـُنـد که آنچـیزرا نه گـُفـته باشـنـد﴾.( رواءالبُخاری ـــ 509 3)    

          با ب[22]:ـــ قـصــۀ : ا َسـلـَم، غــفـار، مـُزَیـنـه، جـُهـَیـنـه واَشـجـَع

         ( 1463): ــ ازابن عُــمـَـر (رضی الـله عـنهُما) روایت است که پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) بربالای مُـنبر فـرمُـودند:﴿مـَردُم ( غَـفـار) را خــُداونـد مـَغـفـرت نماید، و مـَردُم ( ا َسـلـم) را خــُداونـد سـلامـت داشـته باشـد،ومـَردُم (عـَُصـَیـَه) کسانی اند که عـصـیان خــُداورسـول راکـرده انـد﴾.  ( رواءالبُخاری ـــ 513 3)    

         (1464 ): ــ از ابـی بـکـره (رضی الـله عـنهُ) روایت است که گفت:ا َقـرَع بن حـابـِس برای پـیغُـمبـرخُـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم ) گفت ازقـبـیلـۀ: (ا َسـلـَم)و (غــفـار) و (مـُزَیـنـه)و(جـُهـَیـنـه) کسانی از شُـمـا مُتابـعـت کرده انـد که راهـزن بـوده وامـوال حـاجـیان را به سـِرقـت می بُردند، پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ  ) فـرمُـودند:﴿ آیـااگـرازقـبـیلـۀ:(ا َسـلـَم)و (غــفـار) و(مـُزَیـنـه) و(جـُهـَیـنـه) ازقـبـیلـۀ: بـنی تـمـیم، وبـنی عـامـر واَسـَد وغـَطـَـفان بـهـتر باشـند، به نـظر تـو سـبب بـدبختی وزیان آنها نـیست؟﴾. گفت: بلی هـسـت، فـرمُـودند: ﴿ قـَـسـَـم بـه ذاتِـیکـه جـانـم دردسـت اواسـت کـه آنـهـا از ایـنـهـا بـهـتـر انـد ﴾. ( رواءالبُخاری ـــ 516 3)    

  (1465 ): ــ وازابـوهـُـرَیـره (رضی الـله عـنهُ) روایت است که گفت: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) فـرمُـودند: ﴿ قـبـیلـۀ:(ا َسـلـَم)و (غــفـار) وچـیزی از(مـُزَیـنـه وجـُهـَیـنـه) درنـزد خـُداونـد مُـتـَعـال ازقـبـیلـۀ:اَسـَد و تـمـیم، وهـوازن وغـَطـَـفان بـهـترهــسـتـند.﴾.( رواءالبُخاری ـــ 523 3)

       با ب[23]:ـــ ذِکــر قـَحـطـان

         ( 1466): ــ وازابـوهـُـرَیـره(رضی الـله عـنهُ)از پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) روایت است که فـرمُـودند: ﴿ قـیـامـت تـاآن وقـت بـرپـانـمیـشود که شخصی ازقـبـیلـۀ قـَحـطـَان آمـده وبـر مـَردُم حـکـومـت نـمـایـد ﴾.( رواءالبُخاری ـــ 517 3)

          با ب[24]:ـــ  نــهـی نــمــودن از مـفـکــورۀ جــا هــِلـیـت

         (1467 ): ــ ازجـابـر(رضی الـله عـنهُ) روایت است که گفت:بـا پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) درغـَـزوۀ اشـتراک نمـودیـم عـدۀ از مُـهـاجـرین با او جمع شـدند، وکـم کـم تعداد شان زیاد گردید، ودر بین مُـهـاجرین شخص شـور وبازی گـری بـوداین شخص دسـت خـودرا به مـقـعـد شخصی از انـصار زد ، انـصاری سخت غـضـبـنـاک وبرآشـُفـته گـردید، تا آنکه هـر کدام طـرفداران خودرا به کهمک طلـبـیـدند، انـصاری انـصار را و مُـهـاجـر مُـهـاجـرین را، پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) فـرمُـودند: ﴿ چـرا مـفـکـوره وروش اهـل جـاهـلیت را پـیش گـرفـته ایـد﴾؟ بـعدازان پـُرسـیدنـد:               ﴿.بـین ایـنهـا چـه واقـع شُـده اسـت﴾.ازدسـت زدن مـهـاجـر به مـقـعـد شخص انـصاری برای شان گـُفـتـنـد: فرمودنـد: ﴿ این کـاررا تـرک کـُنـیـد کـه کـار خـبیـثی است ﴾. عـبـدُالـلـه بن ا ُبـَی بن سـَلـولَ گــُفــت :آیـا بر ضـد مـا هـمـدسـتی می نـمـائـید؟ وقـتیکه به مــدیـنـه برگـردیـم گـروه عـزیز ومُـحـترم گـروه ذلـیل وخـار رااز مـدیـنـه بـیرون خـواهـند کـرد، عُــمـَر(رضی الـله عـنهُ) بطرف ا ُبـَی بن سـَلـولَ اشاره نمـوده و گــُفــت : یـارسـول الـلـه!آیـااین خـبـیث را بـقـتل برسانـم؟ فـرمُـودند: ﴿.[ نـمـیخواهـم ] که مـَردُم بگـویـند کـه او صـحـابـه های خـودرا بـقـتل مـیرسـانـد﴾..( رواءالبُخاری ـــ 518 3)

          با ب[25]:ـــ قـِصـۀ خـُـزاعــه

         (1468 ): ــ ازابـو هـُــرَیــره (رضی الـله عـنهُ) ازپـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ )    روایت است که فـرمُـودند: ﴿.ابـو خـُزاعـَه: هـمان عَـمـرُوبن لـُحَی بن قـَمـعـَه بن خـِندِف است ﴾.( رواءالبُخاری ـــ  520 3)    

         (1469 ): ــ وازابـو هـُــرَیــرَه (رضی الـله عـنهُ) روایت است که گفت: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) فـرمُـودند: ﴿عَـمـرُوبن عـامـربن لـُحَی خـزاعـی را دیدم که روده هـایش رادربین آتـش به دُنـبال خود می کـشد، واو اولین کـسی بود که طـریـقـۀ سـوائـب را اختراع نمـود.﴾.[ سـوائـب عبارت از حـیواناتی بودکه:بـنا به عـادت اهـل جـهـالت اگر کسی از آمـدن مـسافری ویا شـفایافتن مریضی نـذر میکرد، مـیگـُفـت: فـلان شُــتـُرم سـَر یَـلا باشد، بعدازان نه کسی آن شُـتـُررا سـوار مـیشد ونه می دوشـید، ونه از چـریدن ورفتن درکـدام جائی اورا منع می کرد]. ( رواءالبُخاری ـــ 521 3)                    

          با ب[26]:ـــ قـِصــۀ اسـلام ابـو ذر(رضی الـله عـنهُ)

         (1470 ): ــ ازابن عــبـاس (رضی الـله عـنهُما) روایت است که گفت: ابـوذر (رضی الـله عـنهُ )     گـُفـت که: من شخصی ازقـبـیلـۀ ( غـَفـار) بودم، برای ما خـبررسـید که شخصی در مــکـه ظـهـور کـرده وادعـای پـیغُـمبـری دارد،مـن برای برادرم گــُفــتم :نـزد این شخص برو، بااو سـُخـن زده وخـبرش را برایـم بـیاور، برادرم رفت وبعدازمـلاقات باوی برگـشت، ازوی پـُرسـیدم: نـظر تـودرباره اش چـیست؟ گــُفــت : به خـُداونـد قـَـسَـم اوراشـخصی دیـدم که به کـار خـیر امـر نمـوده واز کـاربـد مـانع مـیشود، برایش گــُفــتم : جـواب کـامـلی برایم نـیاوردی، خـودم آذوقـه وعـصایـم را گرفته وبطرف مــکـه حرکت نمودم، خـودم نه اورا شـناخته ونه هم میخواسـتم از کسی درمورد او سوال نمایم، بلکه مـیخواسـتم از آب زمـزم نـوشـیده  ودر مـسـجـد باشـم. ابـوذر مـیگـو یـد: عـلی(رضی الـله عـنهُ) نزدم آمـده و گــُفــت :گـویا : شخص غـریـبی هـستی؟ گــُفــتـم :بلی، گــُفــت : به مـنزل مـا بفرمائید، باوی به مـنزلـش رفتم، نه او از من چـیزی پـُرسـید ونه من برایش چـیزی گــُفــتـم، چـون صـبح شـد، بطرف مـَسـجـِد آمـدم تا درمـورد پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) جُـستجـو وپـُرسان نمـایـم، ولـی کسـی نـبود که درمـوردش بـمن چـیزی بگوید. باز عـلی (رضی الـله عـنهُ) نزدم آمـده و گــُفــت :هـنـوز نه تـوانـسته ئی منزل دوسـتـت را پـیداکـُنی؟ گــُفــتـم: نــه، گــُفــت : بامن بـیا، از مـن پـُرسـید: چـکـاره ئی ؟ وچـه چـیز سـبـب آمـدنت به این سـرزمین شده است؟ گــُفــتـم :اگـررازم را پـنهـان داری برایـت مـیگـویـم، گــُفــت : پـنهـان مـیدارم، گــُفــتـم : برایمـا خـبر رسـید که دراینجا شخصی ظـهـور کـرده وادعـادارد که او پـیغُـمبـراست،د برادرم را فرستادم تا بااو سـُخن گــُفــته وبرایم ازوی مـعلوماتی بیاورد، ولی او برایم خـبرکـاملی نـیاورد، ازینـجـهت خـواسـتم تا خـودم بااو مـلاقات نمایـم، گــُفــت : کـار بسیار خـوبی کـردی، اکنـون من نزد او مـیروم، تـوهـم بامن آمـده بـهرجائیکه داخل شدم توهم داخل شو، واگر کسی رادیدم که ازوی نسبت به تو احساس خطر می کردم، من به بهانۀ اصلاح کردن کـفـشـم به کـنار دیوار ایسـتاده می شوم وتوبه راه خود ادامه بده. وهمان بود که باهم رفـتیم، عـلی (رضی الـله عـنهُ) نزد پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) داخـل گردید من هم داخل شدم، به پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ  ) گــُفــتـم : اسـلام را به من عـرضـه کـُنـید، اسـلام را به من عـرضـه کـرده  وهـمانـجا مُـسُلمـان شدم ، برایم گــُفــتـند : ﴿ ای ابـاذر! این مـوضوع را پنهان داشته وواپس به منطقۀ خود برو، وچون از ظـهور ما شـنیدی دوباره نزد ما بـیا﴾، گــُفــتـم : قـَسـَم به ذاتـیکه تـرا به حـق فرستاده است اسـلام خـودرا درپـیشروی شان اعلان خـواهـم کرد، وهـمان بود که به مـسـجـد آمـده ودرحـالیکه قـُریش آنجا جمع شده بودند گــُفــتـم :  ( اَشـهـَدُ اَن لا اِلـهَ الاَالـلـهُ وَ اَشـهـَدُ اَنَ مُـحَـمَـدا عَــبـدُهَُ وَرَسـُولـُـهُ)،[مُـشرکِین این راشنـیده] و گــُفــتـند : بـسـر وقت این نـو مُـسُلمان برسـید، برخـاسـته ومـرا تا سرحـد مـرگ لـت وکـُوب کـردنـد، ولی عـبـاس بـسر وقـتـم رسـیده وخـودرا بررویـم انـداخت، بعدازان روی به آنهـا کـرده و گــُفــت :ای وای برشُمـا! مـیخـواهـید شخصی را از قـبـیـلـۀ ( غَــفـار) بـقـتل برسانید، درحالیکه رفت وآمد قـافـله های تجارتی شُما از منطقۀ ( غَــفـار) است، آنهـا اززدنـم دست کـشیدند. چـون صبح شد باز نزد شان آمـده وهـمان سُخنی را که دیروز گــُفــته بودم دوباره تکرار نمودم، باز گــُفــتـند: بـسـر وقت این نـو مُـسُلمان برسـید، ومانند دیروز مـرا لـت وکـوب کردند، باز عـبـاس آمده وخودرا بر رویم انداخت وهـمـان سُخن دیروزش را تکرار نمود،[ ابن عــبـاس (رضی الـله عـنهُ) مـیگـویـد: قـصـۀ مُـسُلمـان شدن ابـوذر چنـین بـود. ( رواءالبُخاری ـــ 522 3                           

          با ب[27]:ـــ کـسـیکه دراسـلام وجـاهـلـیت به پـدرانـش نـسـبت داده شده است

         (1471 ): ــ وازا بن عــبـاس (رضی الـله عـنهُـمـا) روایت است که گفت: چون این آیـت کـه :                ﴿ اقـارب نـزدیکـت را بـیم بـده.﴾. نازل گردید،

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯²  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

                                    ﴿ وَ أَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ الأَقْرَبِينَ ﴾﴿ 214: 26 شـُعـَراء ﴾

                         ﴿ و (نخست) خويشاوندان نزديكت را انذار كن. ﴾

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯²  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) قـبایل را یکی پس ازدیگری خواسته و میگـُفـتند:

 ﴿ ای بـنی فـَهـر!ای بـنی عـَدی! ﴾.، ودیگـر قـبایل قـُریـش را. ( رواءالبُخاری ـــ 525 3) 

             با ب[28]:ـــ کـسـیکـه نه خـواست نـسـبـش دشـنـام داده شـود

         ( 1472): ــ ازعــائــیـشـــه (رضی الـله عـنه) روایت است که گفت:حــسان(رضی الـله عـنهُ)از پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) درهـجـو نـمودن مُـشرکین اجازه خواست، پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ)   فـرمُـودند: ﴿ بـانـسب مـن چـه مـیکـُنی  ﴾؟ حــسان(رضی الـله عـنهُ) گــُفــت :شُمـارا ازبین شان به مـثلیکه موی ازخـمـیر کشیده می شود، بـیرون می نمایم. ( رواءالبُخاری ـــ  531 3)    

             با ب[29]:ـــ آنـچـه کـه دربـارۀ اسـمای پـیغُـمبـرخُـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم ) آمده است

         ( 1473): ــ از جُـبَـیـر بن مُـطـعِـم (رضی الـله عـنهُ) روایت است که گفت: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) فـرمُـودند: ﴿.بـرایـم پـنج اسـم اسـت: مُـحَـمَـد ، اَحـمَـد، مـاحـِی [ یعنی: مـحوه کـُننده] کـه خــُداونـد کـُفررابـسـبب من محوه مـیکـُند،وحــاشِـر،کـه همـۀ مـردُم برقـدمـهایـم حـشرمیشوند، وعـاقـِب﴾.( رواءالبُخاری ـــ 532 3)    

        ( 1474): ــ ازابـوهـُـرَیـره (رضی الـله عـنهُ) روایت است که گفت: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) فـرمُـودند: ﴿ آیـا ازاین تـعجـب مـیکـُنید کـه خـُداونـد مُـتـَعـال چـگونه دشـنام ولـعـنت قـُریـش راازمـن مـنصرف مـیسـازد؟ آنـهـا مُـذ َمَـم رادشـنام داده ولـعـنت مـیکـُنـند،[ قُریش پـیغُـمبـرخُـدا(صلی اللهُ علیه وآلـه وسلم ) را مُـذ َمَـم مـی نـامـیدند، یعنی: شخص بـد]، حـالانکه نـام مـن (مُـحَـمَـد) است.﴾.( رواءالبُخاری ـــ 533 3)    

          با ب[30]:ـــ خــاتـَـــمُ الـنـَبـِـیـیـن(صَلیَ اللهُ عَلیهِ وآلـهِ وَسلم )

         (1475 ): ــ ازجـابـِربن عَـبـدُالـله (رضی الـله عـنهُما) روایت است که گفت: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) فـرمُـودند: ﴿.مـوقـعـیت من از پـیامـبران گـُذشـته، مـانـند شخصی است که خـانـۀ را بـنا کـرده، وهمـه گوشه وکنارآن راکامل نموده وزیبا ساخته است، ولی درآن تعمیر جای یک خشت خالی مانده است،مردمی به تماشای آن خانه آمده وازخالی ماندن جای آن خـشت تعجب کرده ومـیگـُویند:چـه خوب بود اگر جای این خـشت خالی نه مـیماند.﴾.( رواءالبُخاری ـــ  3534)    

         ( 1476): ــ ودرروایتی درحدیث مذکور این چیز هم آمده است که : ﴿....مـگر جای خالی یک خـشت دریک گوشۀ ﴾. ودرروایتی دیگری آمده است که : ﴿....و من هـمـان خـشـتم، ومن خـتم کـُنـندۀ انبـیـاء هـسـتـم.﴾. ( رواءالبُخاری ـــ 535 3)    

              با ب[31]:ـــ وفــات پـیغــُمبـرخُـدا(صَلیَ اللهُ عَـلیهِ وَآلـِهِ وَسَلـَم )

         ( 1477): ــ ازعــائــیــشــه (رضی الـله عـنها) روایت است که: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) درشـصـت وسـه سـالـه گی وفـات نمـودنـد.( رواءالبُخاری ـــ  536 3)    

          با ب[32]

         (1478 ): ــ ازسـائـِب بن یـزیـد (رضی الـله عـنهُ) روایت است که گفت:[ پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ  ) هنگام وفات]شـصت وچـهـار ساله، چـابُک ومُعتدل بودند، ومن یقین دارم که سلامت شنوائی وبینائی ام جـُز به دُعــای پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ  )نـیست، خـاله ام مـرانزد ایـشان برده وگــُفــت: یـارسـول الـلـه! خواهرزاده ام مریض است به حـقـش دُعــا کـُنـید وایشان  به حق من دُعــا کردند. ( رواءالبُخاری ـــ   540 3)    

          با ب[33]:ـــ  صــِفــت پـیغُـمبـرخُـدا(صَلیَ اللهُ عـَلـَیهِ وَآلـِهِ وَسَلم )

         (1479 ): ــ ازعُـقـبـَه بن حـارث (رضی الـله عـنهُ) روایت است که گفت: ابـو بـکـر (رضی الـله عـنهُ) نـمـازعصرراخوانده وبیرون شد، حــسـن (رضی الـله عـنهُ) رادیـد که با دیگر طفلان بازی میکند، اورا برشانۀ خود سوارنموده و گــُفــت : به سـر پـدرم قـَسَــم که او هـمـرنگ پـیغُـمبـرخُـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم ) است نه هـمرنگ عـلی، وعـلی(رضی الـله عـنهُ) می خـندید. ( رواءالبُخاری ـــ 3542)

         ( 1480): ــ ازابـو جُـحَـیـفـَه (رضی الـله عـنهُ) روایت است که گفت:من پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) رادیدم، حـسـن بن علی عــلـیهـمُ السلام به ایشان شباهـت دارد، کسی برایش گــُفــت: مُشخصات پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ )رابرای ما بگوی ، گــُفــت :درموی هـای سـیاه شان موی هـای سـفیدی پیدا شده بود،وآنـحضرت (صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) امر کـردند تا برای ما ســیزده شُــتـُـربدهـند، ولی پیش ازآنکه ماآن شُــتـُـران راتسلیم شویم،  پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) وفـات نمـودنـد. ( رواءالبُخاری ـــ  3544)    

         (  1481): ــ ازعَــبـدُالـلـه بن بُـسٌر (رضی الـله عـنهُ) که از صحابه های پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) بود، پُـرسیدند: آیـا پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ )را درحال پـیری دیـدی؟    گــُفــت : درزیر لـب شان چـند موی سفـیدی موجود بود. رواءالبُخاری ـــ   3546 )    

         ( 1482): ــ ازانـس بن مـالـِک (رضی الـله عـنهُ) روایت است که گفت: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) میانه قـد بودند ، نه بلند ونه کوتاه، رنگ شان گـُلگـُون بود، نه سفید بـیرنگ ونه گـَندم گـون، نه موی شان مُـجَـعَـد ونه هم ریخـته، هـنگامیکه وحی برای شان نازل گردید چـهـل ساله بودند، ده سـال در مــکـه وحـی برای شان نازل می شد، وده سال درمـدیـنه وهنگـام وفات بـیسـت موی سفید به سر وریش شان دیده نه می شد.( رواءالبُخاری ـــ  3547)    

         ( 3 148): ــ ودرروایت دیگری ازانـس بن مـالـِک (رضی الـله عـنهُ) آمده است که گفت: نـه بسیار بلند قامت ونه کـوتاه قامت بودند،نه سـفید بـیرنگ ونه گنـدُم گـُون،نه دارای موی مُـجَـعَـد ونه موی ریخـته، درچــهل سالـگی به پـیغُـمبـری مبعـوث گردیدند...... ( رواءالبُخاری ـــ   3548                                             ( 1484): ــ ازبـراء(رضی الـله عـنهُ) آمـده است که گفت: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) ازهمه زیـباتر وخـوشـخُـوی تر بودند، نه بسیار بلند قامت بودند ونه کوتاه قامت..رواءالبُخاری ـــ  3549 )         ( 1485 ): ــ ازانــس (رضی الـله عـنهُ) سوال شد که: آیا پـیغُـمبـرخُـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم ) موی های خودرا رنگ می کردند؟   گـُفـت: نــه، فقط چـند موئی دردو گـوشـۀ سـر شان سفید شده بود.  ( رواءالبُخاری ـــ  3550 )    

         (  1486): ــ ازبـراء بن عـازب (رضی الـله عـنهُما) روایت است که گفت: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ  )میانه قـد، بین شانه های شان فراخ، وموهـای شان تا دو نـرمۀ گوش می رسید،  پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ )   رادیدم  که برد یمانی سـرخی را پوشیده بودند، وهیچ کس را زیباتر ازایشان نه دیده بودم ( رواءالبُخاری ـــ  3551 )    

         (  1487): ــ ودرروایت دیگری از بـراء (رضی الـله عـنهُ)آمده است که :ازوی پـُرسان شد: آیادرُخـشش روی پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) مانند درُخـشش شـمـشـیر بود؟  گــُفــت :نــه! بلکه مانند مـاهـتاب بود . ( رواءالبُخاری ـــ   3552)    

         (  1488): ــ روایت است که ابـُو جُـحـَیـفـَه (رضی الـله عـنهُ) پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) را دربـَطـحـاء دیده است که پیش روی شان ( سـترۀ )گـذاشته شده بود،.... این حدیث قبلأ گذشت، ودراین روایت آمده است که گـُفـت: مـَردُم دسـتهای پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) راگـرفته وبه روی خود می کـشیدند، ودسـتهای شان یخ تر از برف وخوشـبوی تر از مُـشک بود. ( رواءالبُخاری ـــ  3553 )

         ( 1489 ): ــ از ابـوهـُـرَیـره (رضی الـله عـنهُ) روایت است که گفت: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) فـرمُـودند: ﴿.انـسـانـها قـرن بعـد ازقـرن آمـدنـد،ومـن دربـهـترین قـرنـهـای نـسل بنـی آدم فـرسـتاده شـده ام ﴾.( رواءالبُخاری ـــ  3557 )    

         ( 1490): ــ ازابن عـبـاس (رضی الـله عـنهُما) روایت است که گفت: پـیغُـمبـرخُـدا (صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) موی خودرا رهـا می کردند، ولی مـُشرکین موی خودرا ازفـرق سـر دوحصه کرده واهـل کتاب موی خودرا رهـا می کردند، و پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) درمواردیکه امر به چیز معـینی نه می شدند، موافقت اهـل کتاب را دوست می داشـتند، وسـپـس ایشان هـم موی سـر خودرا ازفرق دو حـصه کردند.    ( رواءالبُخاری ـــ  3558)    

         ( 1491 ): ــ ازعَــبـدُ الـلـه بن عُــمـَـر (رضی الـله عـنهُ) روایت است که گفت: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) فـحـش دهـنده وفـحش گوی نبودند، وهمیشه می فـرمُـودند: ﴿. بـهـترین شُـمـا خـوش اخـلاق تـرین شُـمـا است ﴾.( رواءالبُخاری ـــ  3559 )     

          ( 1492 ): ــ ازعــائــیــشــه (رضی الـله عـنها) روایت است که گفت: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) بین هـیچ دو کاری مـُخـَـیـر نه شدند مگر آنـکه ـــ  اگر گـُناهی درآن نه می بود ـــ آسان ترین آن را اخـتیار می کردند، و اگر گـُناهی درآن کارمی بود، نسبت به همه گان ازآن بـیشتر دوری می جـُستند، و پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) درمورد خود هرگز ازکـسی انتقام نـگرفتند، ولی اگر به حـرمـات واحکام خــُدا بی احترامی می شد، حـدود خــُدارا جاری می ساخـتند.( رواءالبُخاری ـــ  3560 )    

           ( 1493 ): ــ ازانـس (رضی الـله عـنهُ) روایت است که گفت: هیچ ابریشم ودیبا جی را به ملا یمی دست پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ )لـمس نکردم، وهیچ عـطر وخوشـبوئی را از بـوی پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ  ) خـوشـبوی تر نه یافـتـم.   ( رواءالبُخاری ـــ   3561)    

          ( 1494 ): ــ ازابـُو سـعـید خُـدری (رضی الـله عـنهُ) روایت است که گفت: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ  )ازدُ خـتر خـانه درچـادری اش، با حـیا تر بودند . ( رواءالبُخاری ـــ 3562  )    

             ( 1495 ): ــ ودر روایت دیگری آمده است که گفت:  ....... واگر از چـیزی بـد شان می آمـد، از چـهـرۀ شان نـمـایان می گردید. ( رواءالبُخاری ـــ  3562 ) 

            ( 1496 ): ــ از ابـوهـُـرَیـره (رضی الـله عـنهُ) روایت است که گفت: پـیغُـمبـرخُـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم ) هیچ طـعـامی را هـیچـگـاه بـد نه گـُفـتند، اگر خوش شان می آمد می خـوردند،و اگر خوش شان نمی آمد ،از خـوردن آن خودداری می کردند. ( رواءالبُخاری ـــ  3563 )

    ( 1497 ): ــ از عــائــیــشــه (رضی الـله عـنها) روایت است که گفت: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) طوری سـنـجـیده سُـخن می گـُفـتند که اگر کسی می خواست سـُخـنـان شان را شُـمـاره نماید، شـُمار کرده می توانـست.     ( رواءالبُخاری ـــ  3567 )    

         ( 1498): ــ وازعــائــیــشــه (رضی الـله عـنه) روایت است که گفت: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) مثل شـُمـا این چـنین پـیا پـی سُـخـن نـمیگـُفـتند.   ( رواءالبُخاری ـــ  3568) 

              با ب[34]:ـــ چــشـم پـیغُـمبـرخُـدا(صَلیَ اللهُ عـَلیهِ وَآلـهِ وَسَلم ) می خـوابـید                                                            ولـی دِل شــان نــه می خـوا بــیـد     

         (  1499): ــ انــس (رضی الـله عـنهُ) ازشـب مـِعـراج پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ )    روایت کـرده ومـیگـُوید : پـیش ازآنـکه بر پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ  )  وحی نازل گردد، درحـالیکه درمـَسجـدالـحـرام[ بادو نـفر دیگـر] خـواب بودند، سـه نـفر نزد شان آمـدند، نـفر اولی پـُرسـید:[ آ نـشخصی را که ما می خـواهــیـم] کـدام است؟ وسـطی گـُفـت: آنـکـسی که از هـمه بـهـتر است، سـومی گــُفــت: باید هـمان شخص بـهـتررا بـبـریـم، هـمین سـُخـن را گــُفــته وناپـدید شـدند.                                  شـب دیـگـر پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) به قــلـب خـوددیـدند که باز [آن سـه نـفـر] آمـدند، وچـشـمـان پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) خواب ولی دل شان بـیدار بود، و پـیغُـمبـران چـنـین هـسـتـند چـشم شان می خـوابد ودل شان نـمی خوابد، وهمان بود که جـِبـرئـیل [عــلـیه السلام ] آمـده وایـشان را باخود گرفته وبه آسـمان بُـرد. ( رواءالبُخاری ـــ  3570 )    

          با ب[35]:ـــ  عـــلا مــات نـَــبُــوً ت  درا  ســــــــــــــلام

         ( 1500 ): ــ وازانـس (رضی الـله عـنهُ) روایت است که گفت: هـنگـامـیکه پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) درمـنطـقــۀ زُوراء بـودنـد، ظـرف آبی رانزدشان آوردند، دست خودرادر ظـرف گـُذا شـتند،آب از بین انگـشـتان شان فـواره زده ومـَردُم وضـوساخـتــنـد،ازانــس(رضی الـله عـنهُ) پـُرسـیدنـد: شُـمـاچـند نـفر بودید؟ گــُفـت:ســه صـد نفـر،یاحـُدود سـه صـد نـفـررواءالبُخاری ـــ  3572 )    

         ( 1501 ): ــ ازعــبـدالـلـه (رضی الـله عـنهُ) روایت است که گفت: ما چیز هـای خـارق عـادت را سـبب خـیر وبرکــت می پـنداشتــیم، ولی شُمـا چـنین چـیزهای را عـلامـت عـذاب فـکـر می کـُنـید، دریک سـفری با پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) بودیم ، آب کــم شد، فـرمُـودند: ﴿ یـک کـمـی آب بـیـا وریــد  ﴾. ظـرفی را که دران مـقدار کـمی آب بودآوردنـد، پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) دسـت خودرا درآن ظـرف نـهـاده وفـرمُـودند:﴿به سـوی آب مـُبـارک بــشـتـابـید، وبـرکـت از خــُدا اسـت.﴾، ومن دیدم که آب از بین انـگـُشـتا ن  شـان فواره می زنـد، وهـنگـامـیکه پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) غــذا می خوردنـد، ما صدای تـسـبـیح  طـعـام را می شـنـیدیـم . ( رواءالبُخاری ـــ  3579 )    

         ( 1502 ): ــ ازابـُو هـُــرَیــره (رضی الـله عـنهُ) از پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ )    روایت است که فـرمُـودند: ﴿ تـا آنـوقـتِی قـیـامـت نـه خـواهـد شـد کـه بـا مـَردُمـیکـه کـفـشـهـای شـان از مـوی بـافـته شـُده است جـَهـادنـمـائـید ...﴾.﴿....وروزی خــواهـد آمـد کـه دیـدن مـن بـرای شخص،دوسـت داشـتـنی ترازمـال واولادش بـاشــد.﴾( رواءالبُخاری ـــ 3589 ،3587 وحدیث 2928 ملاحظه شود )    

         ( 1503 ): ــ و ازابـُو هـُــرَیــره (رضی الـله عـنهُ) روایت است که: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) فـرمُـودند: ﴿. تـاآن زمـان قـیـامـت نـخـواهـد شد کـه بـا مـَردُم مـنطـقـۀ( خُـوز) و( کـرمـان ) ازدیـار مـَردُم عـَـجـَــــم جـَنـگ نـمـائـیـد، آن مـَردُم روی شـان سـُرخ وبـیـنی هـای شـان هـمـوار، چـشـم هـای شـان خـورد، روی شـان بـمـانـند سـپـر چــکـُش خـوردۀ اسـت، وکـفـشـهـای شـان از مـوی می بـا شـد.﴾.

 ( رواءالبُخاری ـــ  3590 )

   ( 1504 ): ــ و ازابـُو هـُــرَیــره (رضی الـله عـنهُ) روایت است که گفت: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ )  فـرمُـودند: ﴿. هـمـین قـریـه از قـُریـش مـَردُم را هـلاک خـواهـند سـاخـت.﴾. مـَردُم گــُفــتـند : مارا به چه چــیز امر می فرمائید؟)    فـرمُـودند: ﴿ اگـر امـکـان داشـتـه بـاشـد بـایـد مـَردُم از آنـهـا گـوشـه گـیـری نـمـایـند.﴾. ( رواءالبُخاری ـــ  3604 )

   ( 1505): ــ وازابـُوهـُــرَیــره (رضی الـله عـنهُ) در روایت  دیگری آمـده است که: ازصـاد ق  مـصدوق  شنیدم که میـفـرمُـودند: ﴿.هــلاک اُمـت مـن بـدسـت گـروهـی از قـُریـش اسـت.﴾. واگر بخواهید آنهارا نام می برم، بنی فـلان  وبنی فـلان هســتـند.( رواءالبُخاری ـــ  3605 )    

         (1506): ــ ازحُــذ َیــفــه بن یـَمـان (رضی الـله عـنهُ) روایت است که گفت:مـَردُم از پـیغُـمبـرخُـدا (  صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) از خـیر پـُرسان می کردند، ولی من از ترس آنکه دامن گیرم نه شود، از شـر وبـدی پـُرسان می کرد م،  گــُفـتـم : یـارسـول الـلـه! مـازمـانی در بدبختی وجـاهـلـیت بودیم، وخــُداونــد این خـیر را [ یعنی: دین اسـلام را]نـصـیب ما ساخت، آیا بعدازاین خـیر باز بـه شــرو بـدبخـتی گـرفـتار خواهـیم شــُد؟ فـرمُـودند: ﴿  بــلـی ﴾! گــُفـتـم : بـعدازان شــرو بـدبخـتی باز خـیری خـواهـد بود؟. فـرمُـودند: ﴿. بــلـی، ولـی دراو فـسـاد ی هـم خـواهـد بـود ﴾. پـُـرســـیدم: فــسـادش چــیـسـت؟ فـرمُـودند: ﴿  کـسانـی انـد کـه مـَردُم را بـه راه دیگـری غــیر ازراه مـن هـدایـت مـیکـُنـند، درکـارهـای شان امـور خـوب وبـدی را می بیـنی.﴾. گــُفـتـم : آیا بعدازاین خـیر باز شــری خواهـد بود؟ فـرمُـودند: ﴿  بــلـی! کـسانـی انـد کـه مـَردُم را بـطرف دوزخ  د عـوت مـیکـُنـند، کـسـیکـه دعـوت آنهارا بـپـذیرد اورا درجـَهـنـُم می اندازند﴾! گــُفـتـم :  یـارسـول الـلـه! نشــانی آنهارا برای ما بگـوئـید،: فـرمُـودند: ﴿  مـَردُمی انـد از قـوم خـود مـا وبه زبان خـود مـا سـُخـن میـگـویـند ﴾. گــُفـتـم : اگر زمانی آنهارا دریافتم مـرا به چـه چیز امـر می فرمـائید؟ فـرمُـودند: ﴿ بـا جـمـاعـت مُـسُـلمـانـان وامـام آنهـا باش ﴾، گــُفـتـم : اگر جـمـاعـت وامـامی نداشـتند؟ فـرمُـودند: ﴿.ازهـمـۀ آن احـزاب وگـروه هـا گـوشـه گـیری کـُن ، ولـو آنـکه ریـشـۀ درخـت را بـخـوری، وتـا هـنگـام مـرگ بـه هـمـین طریق زنـدگی نـما.﴾ ( رواءالبُخاری ـــ  3606)    

         ( 1507 ): ــ ازعــلـی (رضی الـله عـنهُ) روایت است که گفت: هـنگامیکه از پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) به شـما سـخـن می گویم افتادن از آسـمان را ازدروغ بـسـتن به  پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ )  بـیشـتر دوست مـیـدارم، ووقـتیکه از طرف خود سـخـن  مـیگویم، جـنگ فـریب کاری است، از پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ )  شـنیدم که فـرمُـودند: ﴿ درآخـر زمـان مـَردُمـی خـواهـند آمـد که : سـِن شـان کـم وعـقـل شـان نـارسـا اسـت، گـُفـته هـای شان از قـُرآن، ولی از اسـلام بـه چـنـان سـرعـتی خـارج مـیشـونـد بـه مـانـندیـکه  تـیر از هـدف خـارج مـیگـردد، ایـمـان شـان از حـلـقـوم شـان تجاوز نـه میکـُنـد، بـه هـر جـائیـکه آنـهـارا دیـدیـد به قـتل برسـانید، وکـُشـتن آنـها درروز قـیامـت سـبب مـُزد بـرای قـاتـل شان خـواهـد بود ﴾.( رواءالبُخاری ـــ  3611 )    

         ( 1508 ): ــ ازخـَـبـَاب بن ا َرت (رضی الـله عـنهُ) روایت است که گفت:نزد پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) درحـالیکه درکـنار کـَـعـبـَه  به بـالـِشتی تکـیـه کرده بودند شکایت نموده وگــُفـتـیم :  آیا برای ما طلب نـصرت نه می کـُنــید؟ آیـا از خــُدا نـمـیخـواهـید تا با مـا کـُهـمک نماید؟ فـرمُـودند: ﴿. درزمـان پـیش از شـُمـا برای شخص حـُفـرۀ  مـیکـنـد نـد، اورا دران حـُفـره ایـسـتاد کـرده وبـا ا َرَۀ دو نــیمـش مـیکـردنـد، واین چـیز اورا از دیـنـش باز نـمـیداشـت. وبـاشـانـۀ آهـنـین گـُوشــتش را تا وقـتیکه به اُسـتخـوان می رسـید شـانه می کـردنـد ، واین چـیزهـم اورا از دیـنـش باز نـمـیداشـت ، قـَـسَـم به خـُداونـد است ، کـه خـُداونـد مُـتـَعـال دیـنـش راکـامـل خـواهـد سـاخـت، بـطوریکـه شـخص از( صُـنـعـاء) سـواره به( حـضر مـوت) رفـته وجـُز از خــُدااز کس دیگری نـترسـد، ویا بجـز ازگـُرگ که به گوسفندانش حمله کند،ازچیز دیگری نـترسـد، ولی شـُـمـا عـَجـَلـه مـیکـُنـیـد..﴾.( رواءالبُخاری ـــ  3612 )      

           ( 1509 ): ــ ازانــس (رضی الـله عـنهُ) روایت است که: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) [ چندروزی]ثـابـت بن قـیس رانـدیدند، شخصی گــُفـت : یـارسـول الـلـه! من خـبرش را برای شُـمـا خواهم آورد، وآمـده ودید که درخـانه اش سـر به زانو نـشـسته است، پـُرسـید: تُـرا چه شده است؟ گــُفـت : بـد بختی است[ وسبب این بد بختی این است که] آواز خودرا ازآواز پـیغُـمبـرخُـدا (صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) بلند تر می کردم، واین چیز اعمالم را حـبطه کرده واز بین برده است، ودر نتیجه ازاهـل دوزخ خواهم بود. آن شخص نزد  پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) آمـده و گــُفـت که[ثـابـت بن قـیس رضی الـله عـنهُ] چنین وچـنان مـیگـوید،  پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) فـرمُـودند: ﴿.نـزدش رفـته وبـگـو کـه تـو از اهـل دوزخ نـبـوده بلکـه از اهـل بــهـشـت هـسـتی ﴾ واو این خبر خـوش را برای[ثـابـت بن قـیس رسـا نـیـد]. ( رواءالبُخاری ـــ 3613  )

        ( 1510 ): ــ ازبَــرَاء بن عــازب (رضی الـله عـنهُ) روایت است که گفت: شخصی[درنـُمـاز] سورۀ کـهـف را مـیخواند،درخانه اش اسپی بود وشروع به ناآرامی کرد، نـُمـاز را سلام داد، وآمده دید که ابری به آن حـیوان نزدیک میشود، این موضوع رابه پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ)گــُفـت،فـرمُودند:

  ﴿ فـلان سـوره رابخـوان که درقـُرآن برای آرامی نـازل گـردیده است﴾.( رواءالبُخاری ـــ  3614 ) 

           ( 1511 ): ــ ازابن عــبـاس (رضی الـله عـنهُما) روایت است که گفت: پـیغُـمبـرخُـدا(  صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ  ) به دیدن شخص بادیه نشینی رفـتند وعادت پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) این بود  که هـنگام عـیادت ازمریض میگــُفــتند : ﴿ چـیزی نـیسـت، انـشـاءالـلـه کـه سـبب ازبین رفـتن گـنـاهـان تو خـواهـد شـد ﴾.، وبرای آن شخص هـم گــُفــتندکه : ﴿  چـیزی نـیسـت و انـشـاءالـلـه سـبب ازبین رفـتن گـنـاهـان تو خـواهـد شـد﴾، گــُفـت : فرمودید که سـبب آمـُرزش گـناهان تو خواهد شد؟ نـه خـیر! بلکه این گرمی سوزانی است که به جان پـیرمـَرد کـُهن سالی درگرفته واورا به قـبر رهـنمائی خواهد کرد، پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ )فـرمُـودند: ﴿ پـس حـالا کـه چـنـین می گـوئی ،بــلـی﴾. ( رواءالبُخاری ـــ  3616 )    

       ( 1512 ): ــ ازانــس (رضی الـله عـنهُ) روایت است که گفت: شخص نصرانی مُـسُلمان شد، وسـورۀ (بــقـره)و(آل عـمران) راخواند،وبرای پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) چـیزهـای را می نوشت، دوباره از اسلام برگـشته ونصرانی شد، ومـیگـُفت: مُــحـَـمـَد بجـز ازچـیزهای را که من برایش نوشته می کردم، چـیزی دیگری نـمیداند. خـُداونـد مُـتـَعـال آن شخص راهـلاک ساخته ومـُرد، مـَردُم دفـنش کردند، چون صبح شد دیدند که خاک اورا بیرون انداخته است ، اقوامـش گــُفـتـنـد :این کـار مُــحـَـمـَد ویاران او است، زیرا او ازنزد شان گـریخته بود، وآنها هـستند که اورا از قـبرش کـشیده وبیرون انداخته اند،برایش حـُفـرۀ عمیق تری کـَنده واورا دفـن کردند، چون صبح شد، باز دیدند که خاک اورا بیرون انداخته است ، گــُفـتـنـد :این کـار مُــحـَـمـَد ویاران او است، که قوم مارا از قـبر کشیده وبیرون انداخته اند، زیرا او ازنزد شان گـریخته بود، این بار تا جائیکه می توانستند برایش حـُفـرۀ عمیقی کـَنده واورا دران دفـن نمودند، چون صبح شد، باز دیدند که ازخاک بیرون افتاده است ، فهمیدند که این کار کسی نیست، واورا برده ودرجائی انداختند. ( رواءالبُخاری ـــ 3617  ) 

         ( 1513 ): ــ ازجــابـِر (رضی الـله عـنهُ) روایت است که گفت: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) فـرمُـودند: ﴿ آیـا بـِسـتر مـَخـمَـل داریـد.﴾؟ مـا کـجـا وبـسـتر مـَخـٌمل کـجا؟ فـرمُـودند: ﴿.بـدانـیـد کـه بـه زودی صـاحـب بـِسـتر مـَخـمَـل خـواهـید شـد ﴾، من برای هـمسرم میگویم که بـِسـتر مـَخـمَـلت رادور کن ، او مـیگـوید: مـگر پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) نـفرمـودنـد کـه: ﴿  بـه زودی صـاحـب بـِسـتر مـَخـمَـل خـواهـید شـد ﴾. ( رواءالبُخاری ـــ 3631  )    

         ( 1514): ــ روایت است که سَــعـد بن مُـعــاذ (رضی الـله عـنهُ) برای اُمـَیـًه بن خـَلـَف گــُفـت :از پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) شنیدم که فـرمُـودند:  من ترا خـواهم کـَُشت،گــُفـت :مـرا؟گــُفـتم: بـلی،گــُفـت : به خـُداونـد قـَـسَـم وقـتیکه مُــحـَـمَـد چـیزی بگوید دروغ نـمـیگوید، وهـمان بود که درجـنگ بـدر کـُشته شد ..( رواءالبُخاری ـــ  3632)    

         ( 1515 ): ــ از اســامــَه بن زَیــد (رضی الـله عـنهُما) روایت است که جـِـبرئـیل[عــلـیه السلام ] درحالیکه ( اُم سـَلـمـَه) نزد پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ  ) بود، بحضور شان آمـد، چـیزی با ایشان سـُخن گـُفـته ورفت، پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) به( اُم سـَلـمـَه) رضی الـله عـنها  گــُفـتند :﴿ این شخص کی بود ﴾؟ گــُفـت :(دَحــیـَه) بود،( اُم سـَلـمـَه) رضی الـله عـنها مـیگویـد: تاروزیکه خـُطـبۀ پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ )رادرمورد جـِـبرئـیل[عــلـیه السلام ] نـشـنیده بودم، فکر نـمـیکردم که او جز (دَحــیـَه) شخص دیگری باشد.( رواءالبُخاری ـــ  3634 )    

         ( 1516 ): ــ ازعَــبـدالـلـهُ بن عُــمـَـر (رضی الـله عـنهُـما) روایت است که : پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ )    فـرمُـودند: ﴿ درخـواب دیدم که مـَردُم درجائی جمع شده اند، ابو بکر رضی الـله عـنهُ برخـاسـته یک یادو دلـو آب کـشـید، ودرآب کـشیدنـش گـاهی ضعـیف می نمود، وخــُداونـد برایش بیامـُرزد، بعدازان دلـو را عـُمـَر گرفت ودلـو بـدست عـُمـَر مُـبدل به مـَشکی شد، ومن هـیچ سـردارقـومی را نـدیـدم کـاری را کـه عُـمـَر میکرد، کرده باشد، [ آنـقدر آب کشـید]کـه حـوض سـَر چـاه را پـُرکرده ومـَردُم ســیراب برگـشـتند ﴾.( رواءالبُخاری ـــ  3633 )                                               

       با ب[36]:ـــ این قـول خــُداونــد مُــتـعـال که : ﴿اورا طوری می شـناسـنـد که فـرزندان خـودرا می شـنــاسـنـد ﴾

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯²  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

                        ﴿ الَّذينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ يَعْرِفُونَهُ كَما يَعْرِفُونَ أَبْناءَهُمْ وَ إِنَّ فَريقاً مِنْهُمْ لَيَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ ﴾﴿ 146: 2 بَـقـَره ﴾   

                ﴿  كسانى كه كتاب آسمانى به آنان داده ايم، او [=پيامبر ]را همچون فرزندان خود مى شناسند; ولى جمعى از آنان،حق را در حالى كه از آن آگاهند كتمان مى كنند. ﴾

¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯²  ²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯¯²{{{{²¯

         ( 1517 ): ــ ازعَــبـدُ الـلـه بن عُــمـَـر (رضی الـله عـنهُمـا) روایت است که: یـهـود نزد پـیغُـمبـرخُـدا (  صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ)آمـده و گــُفـتـنـد : مـرد وزنی از ایـشان باهم زنــا کرده اند، پـیغُـمبـرخُـدا (صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ   ) ازایـشان پـُرســیدند: ﴿. درتـورات دربـارۀ زنــا چـه آمـده اسـت ﴾؟ گــُفـتـنـد :ایـنکـه آنـهـارا رُسـواساخته وشـلاق بزنـیم، عـَبدُالـلـه بن سـلام گــُفـت : دروغ مـیگـوئـید، حــُکـم زنـا درتـورات سـنگــسار کردن است، تـورات راآورده وباز کرد ند، یکی از یـهـودان دست خودرا بربالای آیـۀ رجـم گذاشته وماقبل ومابعدآن را خواند، عـَبدُالـلـه بن سـلام گــُفـت :دسـتـت را بردار، چون دسـت خودرا برداشت آیـۀ رجـم درزیر دسـتش بود، یـهـودان  گــُفـتـنـد : یـارسـول الـلـه! عـَبدُالـلـه بن سـلام راست مـیگـویـد، درتـورات آیـۀ رجـم آمـده است ، و پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) امـر نموده وآن دو زنـاکـاررا سـنگـسار کردند..( رواءالبُخاری ـــ 3635  )    

         با ب[37]:ـــ  درخـواست مُـشرکـین که پـیغُـمبـرخــُـدا(صَلیَ اللهُ عـَلیهِ وَآلـهِ وَسَلم ) بـرای شـان

مُــعـجـزۀ نـشـان بـدهـد، وایـشـان برای آنـهـا شـق قـمـر را نـشانــداد    

         ( 1518 ): ــ ازعَــبـدُ الـلـه بن مَــسـعــُود (رضی الـله عـنهُ) روایت است که گفت:درزمان پـیغُـمبـرخُـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم ) مـاهـتاب دو شق گردیده ، و پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ) فـرمُـودند: ﴿.آمــده وبـبـیـنـیـد ﴾.( رواءالبُخاری ـــ  1519 )    

         ( 1519 ): ــ ازعـُــروۀ بـَارِقــی (رضی الـله عـنهُ) روایت است که: پـیغُـمبـرخُـدا(صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) بدست او دیناری دادند تابرای شان گـوسـفـندی بخـرد، عـُــروه(رضی الـله عـنهُ) رفته وبه یک دینار دو گـوسـفـندخـرید، یکی رابه یک دینار فـروخت، وگـوسـفـند دیگر را با یک دیـنارنزد پـیغُـمبـرخُـدا (صَلـَّیَ اللهُ علیهِ وَآلِـهِ وَسَـلـَّمٌ ) آورد وایشان دُعــا کـردند که درخـرید وفـروش خـود بـرکت بـبـیـنـد، وازان وقت اگر خـاک را مـی خـرید، فـائـیده می کرد.( رواءالبُخاری ـــ  3642 )    

**********خـــتـم  کــتـاب 55احادیث مربوط به انبیاء *************

 

info@ustadfaizi.com	تماس با ما
Copyright © 2007 www.ustadfaizi.com All rights reserved