Status Bar

 Status Bar

 

 

 

 

 

 

مُعـجَـم یافـهـرسـت الفبائی آیات قـُرآن مجـید

بــا ب « الــف »بـداخـل پــنـج بـخـش :

بخش 1 ازبــا ب « الــف »

جمعأ 239 آیات کریمه

 

¯{{²¯¯²{{¯{{²¯¯²²¯¯²{{    {الله .ج.{ (¯{{²¯¯²{{¯{{²¯¯²²¯¯²{{¯{{²¯

 

 

بخش اول |«ـــکلک شود!

                 ازشمارۀ 1الی239 شروع از(أأتًـخِذ ُوــ ـــ» وختم  أَ كُـفّارُكُمْ     

بخش دوم|«ـــکلک شود!

ازشمارۀ 240الی 582 شروع از أَلا إِنَّ ـــــ» وختم اَ لـیَـومَ نَـخـًـتـِمُ )

بخش سوم|«ـــکلک شود!

ازشمارۀ 583الی 938 شروع از (أم آتـَـینـَاهُـم ــ ـــــ» وختم اَ یَامًا   )       

بخش چهارم|«ـــکلک شود!

ازشمارۀ  939الی 1099 شروع از ا نا آمناـــــ»(وختم أهم)

بخش پنجم|«ـــکلک شود!

ازشمارۀ 1099الی 1215 شروع از (أوَآباؤناـــــ» وختم أیاما)

 

 

¯{{²¯¯²{{¯{{²¯¯²²¯¯²{{  {الله .ج.{ (¯{{²¯¯²{{¯{{²¯¯²²¯¯²{{¯{{²¯

 

قــابل تـوجـه:

از آنجا که « سـائـیت موجود » حقیقت « قـرآن مجید» را براساس آن اکتشافاتی آشکار می

سازد که  « سائـینس علمی» موفق به کشف آفرینش مجموعۀ از« نشانه » ها در بنیاداشیا وپدیده های جهان هستی گردیده اند .

خـُداوند متعال «ج» چگونگی آفرینش مجموعه اشیاوپدیده های جهان هستی را در آیات کریمه به دو بخش آتی مُژده فرموده:

1ــــ به استثنای انسان از چگونگی خلقت یا آفرینش مجموعه اشیا وپدیده های دیگرجهان را به

نام « آ فــا قــی »بشارت می دهد ، مانند آسمان ، زمین وآنچه دربین آن دو وجود دارند یعنی ستاره ها، کهکشانها، ماده های تاریک ، انرژی منفی ، حیوانات ، خزندگان، پرندگان، نباتات و« نشانه» های که دربنیاد آنها وهزاران دیگرآفریده.

2 ـــ وچگونگی خلقت یا آفرینش « انـسـان »رابه نام « ا نـفـُسـی » بشارت می دهد.

وازآنجا که دانشمندان اسلام تعداد آیات «آفاقی و انفسی» رااضافه از 800 آیۀ کریمه

نشان  داده اند،بنأ فهرست موضوعی الفبائی  قرآن مجید» که درآن متن مکمل قرآن مجید

 حاضر شده است، بهترین ومفید ترین وسیله برای آشنا شدن وشناخت مجموعه آیات کریمه

 متعلق به آیات کریمۀ« آ فــا قــی » و «« ا نـفـُسـی » می باشد.

ولذابرای اینکه محترمین ما هریک از دانشمندان ،ملا امامان، مدققین وجمله علاقه مندان دیگر

به بسیار آسانی آیات کریمۀ« آ فــا قــی » و « ا نـفـُسـی » قرآن مجید را شناخته، وبعد درحفظ

 یا تدقیق وتبلیغ آنها استفاده کنند، اقدام ذیل را مفید دانسته وازآن استفاده نمودم ، وآن اینکه:

 درتحت هرآیۀ کریمۀ که درمتن آن یا طور مکمل از خلقت اشیا وپدیده های گوناگون جهان

هستی، ویا بخشی از هریک آنها مُژده داده شده، کلمه های  « آ فــا قــی » و یا« ا نـفـُسـی » را درتحت ترچمۀ زبان دری همان آیۀ کریمه به سـه شکل ذیل اضافه نمودم.

1ـــ هرگا درمتن آیۀ کریمه نامی از بخش اشیا وپدیده های «آفاقی»  مژده داده شده باشد از تیر ذیل استفاده شده    

¯{{²¯¯²{{¯{{²¯¯²  {الله .ج.{   ²¯¯²{{¯( آ  فـا قـی )  {{²¯¯²{{¯

وهرگا درمتن آیۀ کریمه نامی از بخش آفرینش « انسان» مژده داده باشد، از تیر ذیل استفاده شده.

¯{{²¯¯²{{¯{{²¯¯²  {الله .ج.{ ²¯¯²{{¯{{²¯( ا نـفــُسـی ) ¯²

وهرگا درمتن آیۀ کریمه نامهای از هردوبخش« آفاقی، انـفـسی» مژده داده باشد، از تیر ذیل استفاده شده        

 

¯{{²¯¯²{{¯{{²¯¯²  {الله .ج.{   ²¯¯²{( آ  فـا قـی  ، ا نـفـُـسی ){¯{{ ²¯¯²{{¯

         اگر با تلاوت هریک از آیۀکریمۀ که متن آن از اجزای هربخش « آفاقی، انـفـسی»  مژده می دهد، نمبر مسلسل آیات کریمه ،نمبر«آیه وسورۀ آن» یادداشت گردد، امید است که برای تدقیقات بعدی شان مفید واقع شده ودر« نــشـانـه» های خلقت « الـله «ج»» درتفکر وسپاس گردند.« انـشـاء الـله» .

هرسـه شکل فوق در تمام فهرست « الـفـبائی » نشان داده شده .

¯{{²¯¯²{{¯{{²¯¯²²¯¯²{{¯{{²¯¯²{{¯ {الله .ج.{ (¯{{²¯¯²{{¯{{²¯¯²²¯¯²{{¯{{²¯

 

 

شـروع ازکلمۀ: أَأَتَّخِذُ

{ 1}:﴿ أَأَتَّخِذُ مِنْ دُونِهِ آلِهَةً إِنْ يُرِدْنِ الرَّحْمنُ بِضُرّ لاتُغْنِ عَنِّي شَفاعَتُهُمْ شَيْئاً وَ

لايُنْقِذُونِ﴾﴿36:23 یس،ک﴾

﴿  آيا غير از او معبودانى را انتخاب كنم كه اگر خداوند رحمان بخواهد زيانى به من برساند، شفاعت آنها كمترين فايده اى براى من ندارد و مرا (از مجازات او) نجات نخواهند داد؟!

{ 2} ﴿آتُونِي زُبَرَ الْحَدِيدِ حَتّى إِذا ساوى بَيْنَ الصَّدَفَيْنِ قالَ انْفُخُواحَتّى إِذا جَعَلَهُ

ناراً قالَ آتُونِي أُفْرِغْ عَلَيْهِ قِطْراً ﴾﴿18:96کـهف ، د﴾

﴿  قطعات بزرگ آهن برايم بياوريد (و روى هم بچينيد).» تا وقتى كه كاملا ميان دو كوه را پوشانيد، گفت: «(در اطراف آن آتش بيفروزيد، و در آن) بدميد.» (آنها دميدند) تا آتش، قطعات آهن را سرخ كرد، گفت: (اكنون) «مس مذاب برايم بياوريد تا بر روىِ آن بريزم (و شكافهاى آن را پر كنم).»

¯{{²¯¯²{{¯{{²¯¯²  {الله .ج.{   ²¯¯²{{¯(آفا قی  )  {{²¯¯²{{¯

 

{ 3}﴿ آخِذِينَ ما آتاهُمْ رَبُّهُمْ إِنَّهُمْ كانُوا قَبْلَ ذالِكَ مُحْسِنِينَ ﴾ ﴿51:16 ذاریات،ک﴾

﴿ و آنچه پروردگارشان به آنها بخشيده دريافت مى دارند، زيرا پيش از آن (در سراى دنيا) از نيكو كاران بودند.

{ 4} ﴿ أَإِذا كُنّا عِظاماً نَخِرَةً ﴾  ﴿.79:11 نازعـات ،ک.﴾

﴿آيا هنگامى كه استخوانهاى پوسيده اى شديم (ممكن است زنده شويم)؟!»

{ 5}    ﴿ أَ إِذا مِتْنا وَ كُنّا تُراباً ذالِكَ رَجْعٌ بَعِيدٌ﴾﴿.50:3 ق،ک.﴾

﴿آيا هنگامى كه مُرديم و خاك شديم (دوباره به زندگى باز مى گرديم)؟! اين بازگشتى است بعيد!»

{ 6} ﴿  أَ إِذا مِتْنا وَ كُنّا تُراباً وَ عِظاماً أَ إِنّا لَمَبْعُوثُونَ ﴾﴿.37:16 صافات،ک.﴾

       ﴿ آيا هنگامى كه مُرديم و خاك و استخوانى (پوسيده) شديم، بار ديگر برانگيخته خواهيم شد؟!

{ 7 ﴿  أَ إِذا مِتْنا وَ كُنّا تُراباً وَ عِظاماً أَ إِنّا لَمَدِينُونَ ﴾﴿.37:53 صـافات ،ک.﴾

        ﴿كه وقتى ما مُرديم و خاك و استخوانى (پوشيده) شديم، (بار ديگر زنده مى شويم و) جزا داده خواهيم شد؟!»

{ 8} ﴿ أَأَشْفَقْتُمْ أَنْ تُقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيْ نَجْواكُمْ صَدَقات فَإِذْ لَمْ تَفْعَلُوا وَ تابَ اللّهُ عَلَيْكُمْ

  فَأَقِيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ وَ أَطِيعُوا اللّهَ وَ رَسُولَهُ وَ اللّهُ خَبِيرٌ بِما تَعْمَلُونَ﴾  ﴿.58:13 مُجادله،د.﴾)

﴿آيا ترسيديد (فقير شويد) كه از دادن صدقات قبل از نجوا خوددارى كرديد؟! اكنون كه اين كار را نكرديد و خداوند توبه شما را پذيرفت، نماز را برپا داريد و زكات را ادا كنيد و خدا و پيامبرش را اطاعت نماييدو (بدانيد) خداوند از آنچه انجام مى دهيد آگاه است.

{ 9}  ﴿أَ إِفْكاً آلِهَةً دُونَ اللّهِ تُرِيدُونَ ﴾ ﴿.37:86 صافات،ک.﴾....

﴿  آيا از روى دروغ به سراغ معبودانى غير از خدا مى رويد؟!

{ 10 }   ﴿أَ أُلْقِيَ الذِّكْرُ عَلَيْهِ مِنْ بَيْنِنا بَلْ هُوَ كَذّابٌ أَشِرٌ ﴾﴿.54:25 قـمر،ک.﴾

﴿آيا از ميان ما تنها بر او وحى نازل شده؟! نه، او دروغگوى هوسبازى است.»

{11} ﴿آمَنَ الرَّسُولُ بِما أُنْزِلَ إِلَيْهِ مِنْ رَبِّهِ وَ الْمُؤْمِنُونَ كُلٌّ آمَنَ بِاللّهِ وَ مَلائِكَتِهِ وَ كُتُبِهِ

 وَ رُسُلِهِ لا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَد مِنْ رُسُلِهِ وَ قالُوا سَمِعْنا وَ أَطَعْنا غُفْرانَكَ رَبَّنا وَ إِلَيْكَ

 الْمَصيرُ ﴾﴿ 2:285 بـقره،د ﴾ 

5)     ﴿ پيامبر، به آنچه از سوى پروردگارش بر او نازل شده، ايمان آورده است; و همه مؤمنان (نيز)، به خدا و فرشتگانش و كتابهاى او و فرستادگانش، ايمان آورده اند; (و گفتند:) «ما در ميان هيچ يك از پيامبران او، فرق نمى گذاريم (و به همه ايمان داريم)». و گفتند: «شنيديم و اطاعت كرديم. پروردگارا! به آمرزشِ تو اميدواريم; و بازگشت (ما) به سوى توست.»

 {12}﴿ أَ أَمِنْتُمْ مَنْ فِي السَّماءِ أَنْ يَخْسِفَ بِكُمُ الاْ َرْضَ فَإِذا هِيَ تَمُورُ ﴾﴿.67:16 مُـلک،ک.﴾ )

﴿ آيا از اين ايمن هستيد كه خداوند حاكم بر آسمان شما را در زمين فرو برد و همچنان به لرزش خود ادامه دهد؟!

¯{{²¯¯²{{¯{{²¯¯²  {الله .ج.{ ²¯¯²{{¯ ( آ فـا قی  )  {{²¯¯²{{¯

{13}﴿ آمِنُوا بِاللّهِ وَ رَسُولِهِ وَ أَنْفِقُوا مِمّا جَعَلَكُمْ مُسْتَخْلَفِينَ فِيهِ فَالَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ أَنْفَقُوا لَهُمْ أَجْرٌ كَبِيرٌ ﴾﴿.57:7 حَـدید،د.﴾

7به                 ﴿ خدا وپيامبرش ايمان بياوريد و از آنچه شما را جانشين و نماينده (خود) در آن قرارداده انفاق كنيد; (زيرا) كسانى كه از شما ايمان بياورند و انفاق كنند، اجربزرگى دارند.

{ 14}﴿أَ أَنْتُمْ أَشَدُّ خَلْقاً أَمِ السَّماءُ بَناها﴾﴿.79:27 نازعات،ک.﴾

  ﴿  آيا آفرينش شما (بعد از مرگ) مشكل تر است يا آفرينش آسمان كه خداوند آن را بنا نهاد؟!  

¯{{²¯¯²{{¯{{²¯¯²  {الله .ج.{ ²¯( ا نـفـسی )¯²{{¯  {{²¯¯²{{¯

 

{ 15} ﴿ أَ أَنْتُمْ أَنْزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنْزِلُونَ﴾﴿.56:69 واقـعه،ک.﴾

﴿ آيا شما آن را از ابر نازل كرده ايد يا ما نازل مى كنيم؟!  

²¯¯²{{¯{{²¯¯²{{¯  {الله .ج.{ ¯{{² ( آ فـا قی   )  ¯¯²{{¯{{²¯¯²

 

{ 16} ﴿ أَنْتُمْ أَنْشَأْتُمْ شَجَرَتَها أَمْ نَحْنُ الْمُنْشِؤُنَ ﴾﴿.56:72 واقـعه،ک.﴾)

             ﴿ آيا شما درخت آن را آفريده ايد يا ما آفريده ايم؟!  

¯{{²¯¯²{{¯{{²¯¯²  {الله .ج.{ ²¯¯²{{¯{{² ( آ فـا قی  )  ¯¯²{{¯

 

{ 17}   ﴿ أَأَنْتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخالِقُونَ ﴾﴿.56:59 واقـعه،ک.﴾

﴿آيا شما آن را(در دوران جنينى) آفرينش (پى درپى) مى دهيد ياماآفريدگاريم؟

¯{{²¯¯²{{¯{{²¯¯²  {الله .ج.{ ²¯ ا نـفـسی )¯²{{¯{ {²¯¯²{{¯

{18 }﴿ أَ أَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزّارِعُونَ ﴾﴿.56:64 واقـعه،ک.

﴿ آيا شما آن را مى رويانيد يا ما مى رويانيم؟!

¯{{²¯¯²{{¯{{²¯¯²  {الله .ج.{ ²¯¯²{{¯ ( آ فـا قی)    {{²¯¯²{{¯

 

{19} ﴿ أَأُنْزِلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ مِنْ بَيْنِنا بَلْ هُمْ فِي شَكّ مِنْ ذِكْرِي بَلْ لَمّا يَذُو

   قُوا عَذابِ﴾﴿ 38:8 ص،ک.﴾

﴿ آيا از ميان همه ما، قرآن تنها بر او [= محمد ]نازل شده؟!» آنها در حقيقت در اصل وحى من دارند، بلكه آنان هنوز عذاب الهى را نچشيده اند (كه اين چنين گستاخانه سخن مى گويند).

{ 20}﴿ أَ إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجالَ شَهْوَةً مِنْ دُونِ النِّساءِ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ تَجْهَلُونَ ﴾﴿.27:55 نـمل،ک.﴾

        ﴿ آيا شما از روى شهوت به جاى زنان، به سراغ مردان مى رويد؟! شما گروهى جاهل هستيد.»

{21} ﴿ أَ إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجالَ وَ تَقْطَعُونَ السَّبِيلَ وَ تَأْتُونَ فِي نادِيكُمُ الْمُنْكَرَ فَما كانَ

جَوابَ قَوْمِهِ إِلاّ أَنْ قالُوا ائْتِنا بِعَذابِ اللّهِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصّادِقِينَ  ﴾﴿.29:29 عـنکـبوت،ک.﴾

 

      ﴿آيا شما به سراغ مردان مى رويد و راه (بقاى نسل انسان) را قطع مى كنيد و در مركز اجتماع تان اعمال ناپسند انجام مى دهيد؟!» امّا پاسخ قومش جزاين نبود كه گفتند:«اگر راست مى گويى عذاب الهى رابراى ما بياور!»

{ 22}﴿أَبْصارُها خاشِعَةٌ ﴾﴿.79:9 نازعـات،ک.﴾

         ﴿ و چشمهاى آنان (از شدت ترس) فرو افتاده است.

¯{{²¯¯²{{¯{{²¯¯²  {الله .ج.{ ²¯¯²{{¯{ ا نـفـسی ){²¯¯²{{¯

 

{23} ﴿ أُبَلِّغُكُمْ رِسالاتِ رَبِّي وَ أَنَا لَكُمْ ناصِحٌ أَمينٌ ﴾﴿.7:68 اعـراف،ک.﴾

﴿رسالتهاى پروردگارم را به شما ابلاغ مى كنم; و من خيرخواه امينى براى شما هستم.

{ 24} ﴿ أُبَلِّغُكُمْ رِسالاتِ رَبِّي وَ أَنْصَحُ لَكُمْ وَ أَعْلَمُ مِنَ اللّهِ ما لا تَعْلَمُونَ﴾﴿.7:62 اعـراف،ک.﴾

﴿رسالتهاى پروردگارم را به شما ابلاغ مى كنم; و خيرخواه شما هستم; و از خداوند چيزهايى مى دانم كه شما نمى دانيد.

{ 25}﴿بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ* بنام خداوند بخشنده مهربان*

﴿ أَتى أَمْرُ اللّهِ فَلاتَسْتَعْجِلُوهُ سُبْحانَهُ وَ تَعالى عَمّا يُشْرِكُونَ ﴾﴿.16:1 نحل،ک.﴾

     *﴿ فرمان خدا (براى مجازات مشركان،) فرا رسيده است; براى آن عجله نكنيد! او منزّه و برتر است از آنچه همتاى او قرار مى دهند!

{ 26}﴿أَ تَأْتُونَ الذُّكْرانَ مِنَ الْعالَمِينَ  ﴾﴿.26:165 شُـعـرا،ک.﴾

﴿آيا در ميان جهانيان، شما به سراغ جنس ذكور مى رويد (و همجنس بازى پيشه مى كنيد.)

{ 27} ﴿ أَ تَأْمُرُونَ النّاسَ بِالْبِرِّ وَ تَنْسَوْنَ أَنْفُسَكُمْ وَ أَنْتُمْ تَتْلُونَ الْكِتابَ أَ فَلا تَعْقِلُونَ ﴾﴿.2:44 بـقـره،ک.﴾ 44)

         ﴿ آيا مردم را به نيكى (و ايمان به پيامبرى كه صفات او در تورات آمده) دعوت مى كنيد، امّا خودتان را فراموش مى نماييد; با اين كه شما كتاب آسمانى(تورات) را مى خوانيد؟! آيا نمى انديشيد؟!

{28 }﴿أَ تَبْنُونَ بِكُلِّ رِيع آيَةً تَعْبَثُونَ ﴾﴿.26:128 شُـعـراء،ک.﴾ )

﴿آيا شما بر هر مكان مرتفعى نشانه اى از روى هوا و هوس مى سازيد؟!

{ 29}﴿ اِتَّبِعْ ما أُوحِيَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ لا إِلهَ إِلاّ هُوَ وَ أَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكينَ﴾﴿.6:106 انعـام،ک.﴾

          ﴿از آنچه كه از سوى پروردگارت بر تو وحى شده، پيروى كن; هيچ معبودى جز او نيست; و از مشركان، روى بگردان;

{ 30}﴿ اِتَّبِعُوا ما أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ وَ لاتَتَّبِعُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِياءَ قَليلاً ما تَذَكَّرُونَ﴾

﴿.7:3 اعـراف،ک.﴾

          ﴿از چيزى كه از جانب پروردگارتان بر شما نازل شده، پيروى كنيد. و از اوليا و معبودهاى ديگر جز او، پيروى نكنيد. هر چند كمتر متذكّر مى شويد.

            { 31} ﴿اِتَّبِعُوا مَنْ لايَسْئَلُكُمْ أَجْراً وَ هُمْ مُهْتَدُونَ ﴾﴿.36:21 یاسین ،ک.﴾

﴿از كسانى پيروى كنيد كه از شما اجر و پاداشى نمى خواهند و خود هدايت يافته اند.

{ 32} ﴿أَتَّخَذْناهُمْ سِخْرِيّاً أَمْ زاغَتْ عَنْهُمُ الْأَبْصارُ﴾﴿.38:63 ص ،ک.﴾

﴿آيا ما آنان را (بى جهت) به مسخره گرفتيم يا چشمها آنهارا نمى بيند؟!»

{ 33} ﴿ أَتَّخَذُوا أَحْبارَهُمْ وَ رُهْبانَهُمْ أَرْباباً مِنْ دُونِ اللّهِ وَ الْمَسيحَ ابْنَ مَرْيَمَ وَ ما أُمِرُوا

إِلاّ لِيَعْبُدُوا إِلهاً واحِداً لا إِلهَ إِلاّ هُوَ سُبْحانَهُ عَمّا يُشْرِكُونَ ﴾﴿.9:31 تـوبه،د.﴾

         ﴿   (آنها) دانشمندان و راهبان خويش را معبودهايى در برابر خدا قرار دادند،  و (همچنين) مسيح فرزند مريم را; در حالى كه دستور داشتند فقط خداوند يكتايى را كه هيچ معبودى جز او نيست، بپرستند، او پاك و منزّه است از آنچه همتايش قرار مى دهند!

{ 34} ﴿ اِتَّخَذُوا أَيْمانَهُمْ جُنَّةً فَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللّهِ فَلَهُمْ عَذابٌ مُهِينٌ ﴾﴿.58:16 مـجادلـه ،د.﴾

    ﴿آنها سوگندهاى خود را سپرى قرار دادند و (به اين وسيله) مردم را از راه خدا باز داشتند; از اين رو براى آنان عذاب خواركننده اى است.

         { 35} ﴿ اِتَّخَـذُوا أَيْمانَهُمْ جُـنَّةً فَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللّهِ إِنَّهُمْ ساءَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ﴾ ﴿.58:16  منافقون ،د.﴾

        ﴿  آنها سوگندهايشان را پوششى قرار دادند تا (مردم را) از راه خدا باز دارند، و چه بد است آنچه انجام مى دادند.

{ 36} ﴿ أَ تُتْـرَكُـونَ فِي ما هاهُـنا آمِنِـينَ ﴾﴿.26:146 شُـعـرا،ک.﴾

آيا  ﴿ (شما فكر مى كنيد) هميشه در نهايت امنيّت در نعمتهايى كه اين جاست مى مانيد،

{ 37} ﴿ أَ تَدْعُونَ بَعْلاً وَ تَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخالِقِينَ  ﴾﴿.37:125 صـافـات،ک.﴾

﴿ آيا بت «بعل» را مى خوانيدو بهترين آفريدگار را رها مى سازيد؟!

{ 38} ﴿ اُتْلُ ما أُوحِيَ إِلَيْكَ مِنَ الْكِتابِ وَ أَقِمِ الصَّلاةَ إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهى عَنِ الْفَحْشاءِ

   وَ الْمُنْكَرِ وَ لَذِكْرُ اللّهِ أَكْبَرُ وَ اللّهُ يَعْلَمُ ما تَصْنَعُونَ  ﴾﴿.29:45 عـنکـبوت،ک.﴾

        ﴿آنچه را از كتاب (آسمانى) به تو وحى شده تلاوت كن، و نماز را برپا دار، كه نماز (انسان را) از زشتيها و اعمال ناپسند باز مى دارد، و ياد خدا بزرگتر (و برتر) است; و خداوند آنچه را انجام مى دهيدمى داند.

{39 } ﴿ أَ تَواصَوْا بِهِ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طاغُونَ ﴾﴿51:53  ذاریات،ک.﴾

﴿آيا يكديگر را به آن سفارش مى كردند (كه همه چنين تهمتى بزنند)؟! چنين نيست، بلكه آنها قومى طغيانگرند.

{ 40} ﴿ أَ ثُمَّ إِذا ما وَقَعَ آمَنْتُمْ بِهِ آلآنَ وَ قَدْ كُنْتُمْ بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ ﴾﴿10:51  یـونـس،ک﴾

  ﴿  آيا پس از آنكه (عذاب) واقع شد، آنگاه به آن ايمان مى آوريد؟! (به شما گفته مى شود:)، حالا(چه سودى دارد)؟! در حالى كه قبلاً براى آن عجله مى كرديد!

{ 41} ﴿أَ جَعَلَ الْآلِهَةَ إِلهاً واحِداً إِنَّ هذا لَشَيْءٌ عُجابٌ﴾﴿.38:5 ص ،ک.﴾

آيا او ب﴿ه جاى اين همه خدايان، خداى واحدى قرار داده؟! اين براستى چيز عجيبى است!»

{42 } ﴿ أَ جَعَلْتُمْ سِقايَةَ الْحاجِّ وَعِمارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ كَمَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَ الْيَوْمِ الآْخِرِوَ

جاهَدَ في سَبيلِ اللّهِ لا يَسْتَوُونَ عِنْدَ اللّهِ وَ اللّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظّالِمينَ﴾ ﴿.9:19 تـوبه ،د.﴾

         ﴿ آيا آب دادن به حاجيان، و آباد ساختن مسجدالحرام را، همانند (عمل) كسى قرار داديد كه به خدا و روز بازپسين ايمان آورده، و در راه او جهاد كرده است؟!(اين دو،) نزد خدا يكسان نيستند. و خداوند گروه ستمكاران را هدايت نمى كند.

{ 43} ﴿ أَ حَسِبَ النّاسُ أَنْ يُتْرَكُوا أَنْ يَقُولُوا آمَنّا وَ هُمْ لايُفْتَنُونَ ﴾﴿.29:2 عنکبوت،د.﴾

     ﴿ آيا مردم گمان كردند همين كه بگويند: «ايمان آورديم»، به حال خود رها مى شوند و آزمايش نخواهند شد؟!

{ 44} ﴿ اُحْشُرُوا الَّذِينَ ظَلَمُوا وَ أَزْواجَهُمْ وَ ما كانُوا يَعْبُدُونَ ﴾﴿.37:22 صافات ،ک.﴾

      ﴿ (در اين هنگام به فرشتگان دستور داده مى شود:) ستمكاران و همرديفانشان و آنچه را مى پرستيدند، گرد آوريد

{ 45} ﴿ أُحِلَّ لَكُمْ صَيْدُ الْبَحْرِ وَ طَعامُهُ مَتاعاً لَكُمْ وَ لِلسَّيّارَةِ وَ حُرِّمَ عَلَيْكُمْ صَيْدُ الْبَرِّ

ما دُمْتُمْ حُرُماً وَ اتَّقُوا اللّهَ الَّذي إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ ﴾ ﴿.5:96 مائده ،ک.﴾

﴿صيد دريايى و طعام آن براى شما و كاروانيان حلال است; تا (در حال احرام نيز) از آن بهره مند شويد; ولى تا زمانى كه محرم هستيد، شكار صحرايى براى شما حرام است; و از (نافرمانى) خدايى كه به سوى او محشور مى شويد، بپرهيزيد!

{46 } ﴿ أُحِلَّ لَكُمْ لَيْلَةَ الصِّيامِ الرَّفَثُ إِلى نِسائِكُمْ هُنَّ لِباسٌ لَكُمْ وَ أَنْتُمْ لِباسٌ لَهُنَّ عَلِمَ اللّهُ

أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَخْتانُونَ أَنْفُسَكُمْ فَتابَ عَلَيْكُمْ وَ عَفاعَنْكُمْ فَالْآنَ باشِرُوهُنَّ وَ ابْتَغُوا ما كَتَبَ

اللّهُ لَكُمْ وَ كُلُوا وَ اشْرَبُواحَتّى يَتَبَيَّنَ لَكُمُ الْخَيْطُ الأَبْيَضُ مِنَ الْخَيْطِ الأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ ثُمَّ

أَتِمُّوا الصِّيامَ إِلَى اللَّيْلِ وَ لاتُبَاشِرُوهُنَّ وَ أَنْتُمْ عاكِفُونَ فِي الْمَساجِدِ تِلْكَ حُدُودُ اللّهِ فَلا

تَقْرَبُوها كَذالِكَ يُبَيِّنُ اللّهُ آياتِهِ لِلنّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ ﴾﴿.2:187 بقـره ،ک.﴾

﴿آميزش جنسى با همسرانتان، در شبِ روزهايى كه روزه مى گيريد، حلال است. آنها لباس شما هستند، و شما لباس آنها; (هر دو زينت هم و سبب حفظ يكديگريد). خداوند مى دانست كه شما به خود خيانت مى كرديد; (و اين كار ممنوع را انجام مى داديد;) پس توبه شما را پذيرفت و شما را بخشيد.اكنون با آنها آميزش كنيد، و از آنچه خداوند به شما اجازه داده بهره مند شويد. و بخوريد و بياشاميد،تا رشته سپيد صبح، از رشته سياه (شب) براى شما آشكار گردد; سپس روزه را تا شب، كامل كنيد و نيز، در حالى كه در مساجد به اعتكاف پرداخته ايد، با زنان آميزش نكنيد. اينها، مرز هاى الهى است; پس به آنها نزديك نشويد! خداوند،اين چنين آيات خود را براى مردم، روشن مى سازد، تا پرهيزگار شوند.

          {47 }:﴿ أَحْياءً وَ أَمْواتاً ﴾﴿.77:26 مُـرسلات ،ک.﴾

            ﴿براى زندگان و مردگان (شما)؟!

{ 48}:﴿ أَخْرَجَ مِنْها ماءَها وَ مَرْعاها﴾﴿.79:31 نازعـات ،ک.﴾

﴿ و از آن آب و گياهش را بيرون آورد،

¯{{²¯¯²{{¯{{²¯¯²  {الله .ج.{ ²¯¯²{{¯{ ( آ فـا قی   )  {²¯¯²{{¯

 

 { 49}:﴿ أُدْخُلُوا أَبْوابَ جَهَنَّمَ خالِدِينَ فِيها فَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِينَ﴾﴿40:76غافر،ک.﴾

﴿از درهاى جهنم وارد شويد و جاودانه در آن بمانيد; و چه بد است  جايگاه متكبّران!

{ 50}: ﴿ اُدْخُلُوا الْجَنَّةَ أَنْتُمْ وَ أَزْواجُكُمْ تُحْبَرُونَ﴾﴿  43:70 ذخرُف،ک.﴾

﴿ه آنها خطاب مى شود:) شما و همسرانتان در نهايت شادمانى وارد بهشت شويد!

{51 }: ﴿ اُدْخُلُوها بِسَلام آمِنِينَ ﴾﴿  15:46 حجر،ک.﴾

﴿ (فرشتگان به آنها مى گويند:) داخل اين باغها شويد با (نهايت) سلامت و امنيّت!

¯{{²¯¯²{{¯{{²¯¯²  {الله .ج.{ ²¯¯²{{¯{{(آ فا قی ) ²¯¯²{{¯

 

{ 52}:﴿ اُدْخُلُوهَا بِسَلام ذالِكَ يَوْمُ الخُْلُودِ﴾﴿ 34: 50 ق ،ک.﴾

﴿ (به آنان گفته مى شود:) بسلامت وارد بهشت شويد، امروز روز جاودانگى است.

{ 53}:﴿ اُدْعُ إِلى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَ جادِلْهُمْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ

إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ﴾﴿  16:125 نحل،ک.﴾

         ﴿با حكمت و اندرزِ نيكو، به راه پروردگارت دعوت نما; و با آنها به روشى كه نيكوتر است، استدلال و مناظره كن. پروردگارت، ازهركسى بهتر مى داند چه كسى از راه او گمراه شده است;  واوهدايت يافتگان رابهتر مى شناسد.

{54 }: ﴿ اُدْعُوا رَبَّكُمْ تَضَرُّعاً وَ خُفْيَةً إِنَّهُ لايُحِبُّ الْمُعْتَدينَ﴾﴿ 55: 7 اعراف ،ک.﴾

        ﴿پروردگار خود را (آشكارا) از روى تضرع، و در پنهانى، بخوانيد; (و از تجاوز، دست برداريد كه) او متجاوزان را دوست نمى دارد.

{ 55}: ﴿ اُ دْعُوهُمْ لِآبائِهِمْ هُوَ أَقْسَطُ عِنْدَ اللّهِ فَإِنْ لَمْ تَعْلَمُوا آباءَهُمْ فَإِخْوانُكُمْ فِي الدِّينِ

   وَ مَوالِيكُمْ وَ لَيْسَ عَلَيْكُمْ جُناحٌ فِيما أَخْطَأْتُمْ بِهِ وَ لكِنْ ما تَعَمَّدَتْ قُلُوبُكُمْ وَ كانَ اللّهُ غَفُوراً      رَحِيماً﴾﴿ 5 : 33 احزاب ،د.﴾

در آن ﴿هنگام، پيشوايان (گمراه كننده) از پيروان خود، بيزارى مى جويند; و عذاب الهى را مشاهده مى كنند; و دستشان از همه جا كوتاه مى شود.

{ 56}: ﴿ اِدْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ السَّيِّئَةَ نَحْنُ أَعْلَمُ بِما يَصِفُونَ ﴾﴿ 96: 23 مؤمنون ،ک﴾

     ﴿بدى را به بهترين راه و روش دفع كن (و پاسخ بدى را به نيكى ده). ما به آنچه توصيف مى كنند داناتريم.

      { 57} ﴿  إِذْ أَبَقَ إِلَى الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ ﴾﴿.37:140 صافات ،ک.﴾

﴿ (به خاطربياور) زمانى را كه به سوى كشتى پر (از جمعيّت و بار) فرار كرد.

{ 58} ﴿ إِذْ أَرْسَلْنا إِلَيْهِمُ اثْنَيْنِ فَكَذَّبُوهُما فَعَزَّزْنا بِثالِث فَقالُوا إِنّا إِلَيْكُمْ مُرْسَلُونَ ﴾ ﴿.36:14

یاسین ،ک.﴾

      ﴿  در آن زمان كه دو نفر (از رسولان خود) را به سوى آنها فرستاديم، امّا آنان فرستادگان (ما) را تكذيب كردند; پس براى تقويت آن دو، شخص سوّمى را فرستاديم; و آنها گفتند: «ما فرستادگان (خدا) به سوى شما هستيم.»

{ 59}:﴿ إِذِ الأَغْلالُ فِي أَعْناقِهِمْ وَ السَّلاسِلُ يُسْحَبُونَ ﴾﴿ 71: 40 غافر ،ک﴾         

﴿در آن هنگام كه غل و زنجيرها برگردن آنان قرار گرفته و آنها را مى كشند;

        { 60}: ﴿ إ ِذِ انْبَعَثَ أَشْقاها ﴾﴿.91:12.شمس،ک﴾

      ﴿آنگاه كه شقى ترين آنها به پاخاست;

{ 61}: ﴿ إِذْ أَنْتُمْ بِالْعُدْوَةِ الدُّنْيا وَ هُمْ بِالْعُدْوَةِ الْقُصْوى وَ الرَّكْبُ أَسْفَلَ مِنْكُمْ وَ لَوْ تَواعَدْتُمْ

لاَخْتَلَفْتُمْ فِي الْميعادِ وَ لكِنْ لِيَقْضِيَ اللّهُ أَمْراً كانَ مَفْعُولاً لِيَهْلِكَ مَنْ هَلَكَ عَنْ بَيِّنَة وَ يَحْيى مَنْ حَيَّ عَنْ بَيِّنَة وَ إِنَّ اللّهَ لَسَميعٌ عَليمٌ  ﴾﴿ 8:42  انفال،د﴾

﴿  در آن هنگام كه شما در طرف پايين بوديد، و آنها در طرف بالا; (و دشمن بر شما برترى داشت;) و كاروان (قريش)، پايين تر از شما بود; (و وضع چنان سخت بود كه) اگر با يكديگر وعده مى گذا شتيد كه در ميدان نبرد حاضر شويد)، از انجام وعده خود تخلّف مى كرديد; ولى (همه اينها) براى آن بود كه خداوند، كارى را كه مى  بايست انجام شود، تحقّق بخشد; تا آنها كه گمراه مى شوند، از روى اتمام حجّت باشد; و آنها كه هدايت مى يابند، از روى دليل روشن باشد; و به يقين خداوند شنوا و داناست.

   {62}: ﴿ إِذْ أَوَى الْفِتْيَةُ إِلَى الْكَهْفِ فَقالُوا رَبَّنا آتِنا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً وَ هَيِّئْ لَنا مِنْ أَمْرِنا  رَشَداً ﴾﴿18:10 کهف،ک﴾

        ﴿زمانى را (به خاطر بياور) كه آن جوانان به غار پناه بردند، و گفتند: «پروردگارا! از سوى خودت رحمتى به ما عطا كن، و از كار (فرو بسته) ما راه نجاتى بر ايمان فراهم ساز.»

  { 63}: ﴿  إِذْ أَوْحَيْنا إِلى أُمِّكَ ما يُوحى﴾﴿20:38 طـه،ک﴾

﴿آن زمان كه به مادرت آنچه لازم بود الهام كرديم;

         { 64}:﴿ إِذْ تَبَرَّأَ الَّذينَ اتُّبِعُوا مِنَ الَّذينَ اتَّبَعُواوَرَأَوُا الْعَذابَ وَتَقَطَّعَتْ بِهِمُ الْاَ سْبابُ﴾ ﴿.2:166 بقره،د. ﴾

﴿در آن هنگام، پيشوايان (گمراه كننده) از پيروان خود، بيزارى مى جويند; و عذاب الهى را مشاهده مى كنند; و دستشان از همه جا كوتاه مى شود.

{ 65}: ﴿ إِذْ تَسْتَغيثُونَ رَبَّكُمْ فَاسْتَجابَ لَكُمْ أَنِّي مُمِدُّكُمْ بِأَلْف مِنَ الْمَلائِكَةِ مُرْدِفينَ﴾﴿.8:9 انفال،د. ﴾

﴿ (به خاطر بياوريد) زمانى را (كه از شدّت ناراحتى در ميدان بدر،) از پروردگارتان كمك مى خوا ستيد; و او خواسته شما را پذيرفت (و گفت): من شما را با هزار فرشته، كه پياپى فرود مى آيند، يارى مى كنم.

{66 }: ﴿ إِذْ تُصْعِدُونَ وَ لا تَلْوُونَ عَلى أَحَد وَ الرَّسُولُ يَدْعُوكُمْ في أُخْراكُمْ فَأَثابَكُمْ غَمّاً

 بِغَمّ لِكَيْلا تَحْزَنُوا عَلى ما فاتَكُمْ وَ لا ما أَصابَكُمْ وَ اللّهُ خَبيرٌ بِما تَعْمَلُونَ ﴾

﴿ 3:153 آل عمران،د ﴾

        ﴿ (به خاطر بياوريد) هنگامى را كه ازكوه بالا مى رفتيد; و(يا در بيابان پراكنده مى شديد; واز وحشت،) به هيچ كس (از عقب  ماندگان) نگاه نمى كرديد; در حالى كه پيامبر از پشت سر، شما را صدا مى زد. سپس اندوهها را يكى پس از ديگرى به شما جزا داد; اين بخاطر آن بود كه ديگر نه براى از دست رفتن چيزى (مانند غنايم جنگى) غمگين شويد، و نه بخاطر مصيبتهايى كه بر شما وارد مى گردد. و خداوند

  از آنچه انجام مى دهيد، آگاه است.

{67}: ﴿  إِذْ تَقُولُ لِلْمُؤْمِنينَ أَ لَنْ يَكْفِيَكُمْ أَنْ يُمِدَّكُمْ رَبُّكُمْ بِثَلاثَةِ آلاف مِنَ الْمَلائِكَةِ

مُنْزَلينَ ﴾﴿ 3:124 آل عمران،د ﴾

         ﴿درآن هنگام که به مؤمنان می گفتی« آیا کافی نیست که پروردگار تان ، شمارا به سـه هـزار نفر از فرشتگان،كه (از آسمان) فرود مى آيند، يارى كند؟!»

{ 68}: ﴿ إِذْ تَلَقَّوْنَهُ بِأَلْسِنَتِكُمْ وَ تَقُولُونَ بِأَفْواهِكُمْ ما لَيْسَ لَكُمْ بِهِ عِلْمٌ وَ تَحْسَبُونَهُ هَيِّناً

 وَ هُوَ عِنْدَ اللّهِ عَظِيمٌ ﴾ ﴿ 24:15 نـور،د ﴾

      ﴿ (به ياد آوريد) زمانى را كه اين شايعه را از زبان يكديگر مى گرفتيد، و با دهان خود سخنى مى گفتيد كه به آن يقين نداشتيد; و آن را ساده و كوچك مى پنداشتيد در حالى كه نزد خدا بزرگ است!

{ 69}: ﴿  إِذْ تَمْشِي أُخْتُكَ فَتَقُولُ هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلى مَنْ يَكْفُلُهُ فَرَجَعْناكَ إِلى أُمِّكَ كَيْ تَقَرَّ

  عَيْنُها وَ لاتَحْزَنَ وَ قَتَلْتَ نَفْساً فَنَجَّيْناكَ مِنَ الْغَمِّ وَ فَتَنّاكَ فُتُوناً فَلَبِثْتَ سِنِينَ فِي أَهْلِ مَدْيَنَ

   ثُمَّ جِئْتَ عَلى قَدَر يا مُوسى ﴾ ﴿20:40 طـه،ک﴾

       ﴿ در آن هنگام كه خواهرت (در نزديكى كاخ فرعون) راه مى رفت و گفت: «آيا كسى را به شما نشان دهم كه اين نوزاد را كفالت كند (و دايه خوبى براى او باشد)؟!» پس تو را به مادرت بازگردانديم، تا چشمش (به تو) روشن شود; و غمگين نگردد. و تو كسى (از فرعونيان) را كُشتى; امّا ما تو را از اندوه (تعقيب فرعونيان) نجات داديم; و بارها تو را آزموديم. پس از آن، ساليانى در ميان مردم«مدين» توقف نمودى; سپس بنابر تقدير الهى (براى فرمان رسالت به اين جا) آمدى.

{ 70}: ﴿ إِذْ جاءَ رَبَّهُ بِقَلْب سَلِيم﴾﴿.37:84 صافات ،ک.﴾

﴿ (به خاطر بياور) هنگامى را كه با قلبى سليم به پيشگاه پروردگارش آمد;

{ 71}: ﴿ إِذْ جاءَتْهُمُ الرُّسُلُ مِنْ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ وَ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلاّ تَعْبُدُوا إِلاَّ اللّهَ قالُوا لَوْ شاءَ

رَبُّنا لَأَنْزَلَ مَلائِكَةً فَإِنّا بِما أُرْسِلْتُمْ بِهِ كافِرُونَ ﴾ ﴿.41:14  فصلت ،ک.﴾

       ﴿در آن هنگام كه پيامبران از پيش رو و پشت سر (و از هر سو) به سراغشان آمدند (و آنان را دعوت كردند) كه جز خدا را نپرستيد. آنها گفتند: «اگر پروردگار ما مى خواست به يقين فرشتگانى نازل مى كرد; از اين رو ما به آنچه شما به آن فرستاده شده ايد كافريم.»

{72 }: ﴿ إِذْ جاؤُكُمْ مِنْ فَوْقِكُمْ وَ مِنْ أَسْفَلَ مِنْكُمْ وَ إِذْ زاغَتِ الأَبْصارُ وَ بَلَغَتِ الْقُلُوبُ

الْحَناجِرَ وَ تَظُنُّونَ بِاللّهِ الظُّنُونَا ﴾﴿.33:10 احزاب ،د.﴾

﴿ (به خاطر بياوريد) زمانى را كه آنها از طرف بالا و پايين (شهر) بر شما هجوم آوردند (و مدينه را محاصره كردند) و زمانى را كه چشمها از شدت وحشت خيره شده و دلها به گلوگاه رسيده بود، و گمانهاى گوناگون بدى به خدا مى برديد.

{ 73}: ﴿  إِذْ جَعَلَ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي قُلُوبِهِمُ الْحَمِيَّةَ حَمِيَّةَ الْجاهِلِيَّةِ فَأَنْزَلَ اللّهُ سَكِينَتَهُ

عَلى رَسُولِهِ وَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَ أَلْزَمَهُمْ كَلِمَةَ التَّقْوى وَ كانُوا أَحَقَّ بِها وَ أَهْلَها وَ

كانَ اللّهُ بِكُلِّ شَيْء عَلِيماً  ﴾ ﴿.48:26 فـتح ،د.﴾

       ﴿ (به خاطر بياوريد) هنگامى را كه كافران دردلهاى خود خشم ونِخْوَت جاهليّت داشتند;و(در مقابل،) خداوند آرامش و سكينه خود را بر پيامبرش و مؤمنان نازل فرمود و آنها را به حقيقت تقوا ملزم ساخت، و آنان از هركس شايسته تر و اهل آن بودند; وخداوند به همه چيز داناست.

{74 }: ﴿  إِذْ دَخَلُوا عَلى داوُدَ فَفَزِعَ مِنْهُمْ قالُوا لاتَخَفْ خَصْمانِ بَغى بَعْضُنا عَلى

بَعْض فَاحْكُمْ بَيْنَنا بِالْحَقِّ وَ لاتُشْطِطْ وَ اهْدِنا إِلى سَواءِ الصِّراطِ﴾ ﴿.38:22 ص ،ک.﴾

﴿ در آن هنگام كه (بى مقدمه) بر داود وارد شدند و او از ديدن آنها وحشت كرد; گفتند: «نترس، دو نفر شاكى هستيم كه يكى از ما بر ديگرى ستم كرده;اكنون در ميان ما بحق داورى كن و سخن ناروا مگو و ما رابه راه راست هدايت كن.

{ 75}: ﴿  إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقالُوا سَلاماً قالَ إِنّا مِنْكُمْ وَجِلُونَ ﴾﴿.15:52 حـجر ،ک.﴾

  ﴿  هنگامى كه بر او وارد شدند و سلام كردند; (ابراهيم) گفت: «ما از شما بيمناكيم!»

      { 76}: ﴿  إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقالُوا سَلاماً قالَ سَلامٌ قَوْمٌ مُنْكَرُونَ ﴾﴿. 25 : 51 ذاریات ،ک.﴾

      ﴿ در آن زمان كه بر او وارد شدند و گفتند:«سلام بر تو!» او گفت: «سلام بر شما كه گروهى ناآشناييد!»

{ 77}: ﴿  إِذْ رَأى ناراً فَقالَ لاَِهْلِهِ امْكُثُوا إِنِّي آنَسْتُ ناراً لَعَلِّي آتِيكُمْ مِنْها بِقَبَس أَوْ أَجِدُ

                 عَلَى النّارِ هُدىً ﴾﴿.10 :20 طـه،ک.﴾

         ﴿هنگامى كه (از دور) آتشى مشاهده كرد، و به خانواده خود گفت: «(اندكى) درنگ كنيد كه من آتشى ديدم; شايد شعله اى از آن براى شما بياورم; يا بوسيله اين آتش راهى پيدا كنم.»

{ 78}: ﴿  إِذْ عُرِضَ عَلَيْهِ بِالْعَشِيِّ الصّافِناتُ الْجِيادُ ﴾ ﴿.31 :38ص ،ک.﴾

﴿ (به خاطر بياور) هنگامى را كه عصرگاهان اسپان چابك تندرو را بر او عرضه داشتند،

{79 }: ﴿  إِذْ قالَ الْحَوارِيُّونَ يا عيسَى ابْنَ مَرْيَمَ هَلْ يَسْتَطيعُ رَبُّكَ أَنْ يُنَزِّلَ عَلَيْنا

مائِدَةً مِنَ السَّماءِ قالَ اتَّقُوا اللّهَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنينَ ﴾﴿. 112: 5 مـائـده،د.﴾

      ﴿در آن هنگام كه حواريون گفتند: «اى عيسى بن مريم! آيا پروردگارت مى تواند مائده اى از آسمان بر ما نازل كند؟» او( در پاسخ) گفت:«از (شك وترديد در قدرت) خدابپرهيزيد اگر با ايمان هستيد!»

{ 80}: ﴿  إِذْ قالَ اللّهُ يا عيسَى ابْنَ مَرْيَمَ اذْكُرْ نِعْمَتي عَلَيْكَ وَ عَلى والِدَتِكَ إِذْ أَيَّدْتُكَ

 بِرُوحِ الْقُدُسِ تُكَلِّمُ النّاسَ فِي الْمَهْدِ وَ كَهْلاً وَ إِذْ عَلَّمْتُكَ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ التَّوْراةَ

 وَ الإِنْجيلَ وَ إِذْ تَخْلُقُ مِنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ بِإِذْني فَتَنْفُخُ فيها فَتَكُونُ طَيْراً بِإِذْني

 وَ تُبْرِئُ الأَكْمَهَ وَ الأَبْرَصَ بِإِذْني وَ إِذْ تُخْرِجُ الْمَوْتى بِإِذْني وَ إِذْ كَفَفْتُ بَني إِسْرائيلَ

عَنْكَ إِذْ جِئْتَهُمْ بِالْبَيِّناتِ فَقالَ الَّذينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ إِنْ هذا إِلاّ سِحْرٌ مُبينٌ ﴾﴿. 110: 5 مـائـده،د.﴾

     ﴿  (به خاطر بياور) هنگامى را كه خداوند به عيسى بن مريم گفت: ياد كن نعمتم را كه به تو ومادرت بخشيدم; زمانى كه تو را با «روح القدس» تأييد كردم; كه در گاهواره و نيز در حال ميانسالى، با مردم سخن مى  گفتى; و هنگامى را كه كتاب و حكمت و تورات و انجيل را به تو آموختم; و هنگامى راکه به اذن من، از گل چيزى به صورت پرنده مى ساختى، و در آن مى دميدى، و به اذن من، پرنده اى مى شد; و كور مادرزاد، و مبتلا به بيمارى پيسى را به اذن من، شفا مى دادى; و هنگامى كه مردگان را به  اذن  

من زنده مى كردى; و هنگامى كه بنى اسرائيل را از آسيب رساندن به تو، باز داشتم; در آن زمان كه دلايل روشن براى آنها آوردى،ولى جمعى از كافران آنها گفتند: «اينها جز سحر آشكار نيست.»

{81}: ﴿ إِذْ قالَ اللّهُ يا عيسى إِنِّي مُتَوَفِّيكَ وَ رافِعُكَ إِلَيَّ وَ مُطَهِّرُكَ مِنَ الَّذينَ كَفَرُوا

          وَ جاعِلُ الَّذينَ اتَّبَعُوكَ فَوْقَ الَّذينَ كَفَرُوا إِلى يَوْمِ الْقِيامَةِ ثُمَّ إِلَيَّ مَرْجِعُكُمْ فَأَحْكُمُ بَيْنَكُمْ

           فيما كُنْتُمْ فيهِ تَخْتَلِفُونَ ﴾﴿3:55 آل عمران،د﴾

 

         ﴿ (به ياد آوريد) هنگامى را كه خدا فرمود: «اى عيسى! من تو را برمى گيرم و به سوى خود، بالا مى برم و تو را از كسانى كه كافر شدند، پاك (و دور) مى سازم; و كسانى را كه از تو پيروى كردند، تا روز رستاخيز، برتر از كسانى كه كافر شدند، قرار مى دهم; سپس بازگشت شما به سوى من است و(آنگاه) در ميان شما، در آنچه اختلاف داشتيد، داورى مى كنم.

 { 82}: ﴿  إِذْ قالَ رَبُّكَ لِلْمَلائِكَةِ إِنِّي خالِقٌ بَشَراً مِنْ طِين ﴾﴿. 71: 38  ص،ک.﴾

         ﴿ (به خاطر بياور) هنگامى را كه پروردگارت به فرشتگان گفت: «من بشرى را از گِل مى آفرينم.

¯{{²¯¯²{{¯{{²¯¯²  {الله .ج.{ ²¯¯²{{( ا نفـسی  ) ¯{{²¯¯²{{¯

 

{ 83}:﴿  إِذْ قالَ لِأَبِيهِ وَ قَوْمِهِ ما تَعْبُدُونَ ﴾﴿. 70: 26  شُعرا،ک.﴾

         ﴿ هنگامى كه به پدرش [= سرپرستش كه در آن زمان عمويش آزر بود ] و قوم او گفت: «چه چيز را    مى پرستيد؟!»  

{ 84}:﴿  إِذْ قالَ لِأَبِيهِ وَ قَوْمِهِ ما ذا تَعْبُدُونَ ﴾﴿. 85: 37  صـافات،ک.﴾

          ﴿  هنگامى كه به پدرش [= سرپرستش كه در آن زمان عمويش بود] و قومش گفت: «اينها چيست كه مى پرستيد؟!

      { 85}:﴿ إِذْ قالَ لاَِبِيهِ وَ قَوْمِهِ ما هذِهِ التَّماثِيلُ الَّتِي أَنْتُمْ لَها عاكِفُونَ﴾ ﴿ 52: 21 انـبیا،ک.﴾

آن      ﴿هنگام كه به پدرش [= سرپرستش كه در آن زمان عمويش آزر بود] و قوم او گفت: «اين مجسمه ها (ى بى روح) چيست كه شما همواره آنها را پرستش مى كنيد؟!»

{86}: ﴿  إِذْ قالَ لاَِبِيهِ يا أَبَتِ لِمَ تَعْبُدُ ما لا يَسْمَعُ وَ لا يُبْصِرُ وَ لا يُغْنِي عَنْكَ شَيْئاً﴾

﴿. 42: 19 مَـریم،ک.﴾

      ﴿هنگامى كه به پدرش گفت: «اى پدر! چرا چيزى را مى پرستى كه نه مى شنود، و نه مى بيند، و نه هيچ نيازى را از تو برطرف مى سازد؟!

{ 87}: ﴿  إِذْ قالَ لِقَوْمِهِ أَ لا تَتَّقُونَ ﴾﴿124 : 37  صـافات،ک ﴾

﴿ (به خاطر بياور) هنگامى را كه به قومش گفت: «آيا تقوا پيشه نمى كنيد؟!

{ 88}: ﴿  إِذْ قالَ لَهُ رَبُّهُ أَسْلِمْ قالَ أَسْلَمْتُ لِرَبِّ الْعالَمينَ ﴾ ﴿. 131: 2 بـقـره،د.﴾

      ﴿  بخاطر بياوريد) هنگامي را كه پروردگار به او گفت اسلام بياور (و تسليم در برابر حق باش، او فرمان پروردگار را از جان و دل پذيرفت) گفت در برابر پروردگار جهانيان تسليم شدم.

{ 89}:﴿ إِذْ قالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ صالِحٌ أَ لا تَتَّقُونَ  ﴾ ﴿. 142: 26 شُـعـرا،ک.﴾

﴿  هنگامى كه برادرشان صالح به آنان گفت: «آيا تقوا پيشه نمى كنيد؟!

{90 }: ﴿  إِذْ قالَ لَهُمْ أَخُوهُـمْ لُوطٌ أَ لا تَـتَّـقُونَ ﴾﴿. 161: 26 شُـعـرا،ک.

﴿هنگامى كه برادرشان لوط به آنان گفت: «آيا تقوا پيشه نمى كنيد؟!

{ 91}: ﴿  إِذْ قالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ نُوحٌ أَ لا تَتَّقُـونَ﴾﴿.106: 26 شُـعـرا،ک.﴾

﴿  هنگامى كه برادرشان نوح به آنان گفت: «آيا تقوا پيشه نمى كنيد؟!

{ 92}: ﴿  إِذْ قالَ لَهُمْ أَخُـوهُمْ هُودٌ أَ لا تـَتَّـقُونَ ﴾﴿. 124: 26 شُـعـرا،ک﴾

﴿هنگامى كه برادرشان هود به آنان گفت: «آيا تقوا پيشه نمى كنيد؟!

{ 93}: ﴿ إِذْ قالَ لَهُمْ شُعَيْبٌ أَ لا تَتَّـقُونَ ﴾﴿ 177: 26 شُـعـرا،ک. ﴾

﴿ هنگامى كه شعيب به آنها گفت: «آيا تقوا پيشه نمى كنيد؟!

{ 94}: ﴿  إِذْ قالَ مُوسى لاِ َهْلِهِ إِنِّي آنَسْتُ ناراً سَآتِيكُمْ مِنْها بِخَبَر أَوْ آتِيكُمْ بِشِهاب

قَبَس لَعَلَّكُمْ تَصْطَلُونَ ﴾ ﴿. 7: 27  نـَمل،ک.﴾

      ﴿ (به خاطر بياور) هنگامى را كه موسى به خانواده خود گفت: «من آتشى (از دور) ديدم; (همين جا توقف كنيد;) بزودى خبرى از آن براى شما مى آورم، يا شعله آتشى تا گرم شويد.»

{ 95}: ﴿  إِذْ قالَ يُوسُفُ لاَِبيهِ يا أَبَتِ إِنِّي رَأَيْتُ أَحَدَ عَشَرَ كَوْكَباً وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ

رَأَيْتُهُمْ لي ساجِدينَ ﴾﴿.4 :12 یوسُـف،ک.﴾

        ﴿ (به خاطر بياور) هنگامى را كه يوسف به پدرش گفت: «پدرم! من در خواب ديدم كه يازده ستاره، و خورشيد و ماه در برابرم سجده مى كنند.»

¯{{²¯¯²{{¯{{²¯¯²  {الله .ج.{ ²¯¯²{{( آ فا قی  ) ¯{{²¯¯²{{¯

{ 96}: ﴿  إِذْ قالَتِ الْمَلائِكَةُ يا مَرْيَمُ إِنَّ اللّهَ يُبَشِّرُكِ بِكَلِمَة مِنْهُ اسْمُهُ الْمَسيحُعيسَى ابْنُ

مَرْيَمَ وَجيهاً فِي الدُّنْيا وَ الآْخِرَةِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبينَ ﴾﴿.3:45 آل عمران،د.﴾

﴿   (به ياد آوريد) هنگامى را كه فرشتگان گفتند: «اى مريم! خداوند تو را به كلمه اى[=وجود با عظمتى]از سوى خود بشارت مى دهد كه نامش «مسيح، عيسى پسر مريم» است; در حالى كه در دنيا و آخرت، آبرومند; و از مقرّبان (الهى) خواهد بود.

¯{{²¯¯²{{¯{{²¯¯²  {الله .ج.{ ²¯ ا نـفـسی )¯²{{¯ {{²¯¯²{{¯

  { 97}: ﴿  إِذْ قالَتِ امْرَأَتُ عِمْرانَ رَبِّ إِنِّي نَذَرْتُ لَكَ ما في بَطْني مُحَرَّراً فَتَقَبَّلْ مِنِّي إِنَّكَ

أَنْتَ السَّميعُ الْعَليمُ ﴾﴿.3:35 آل عمران،د.﴾

      ﴿   (به ياد آوريد) هنگامى را كه همسر «عمران» گفت: «پروردگارا! آنچه را در رحم دارم، براى تو نذر كردم، كه «مُحَرَّر» باشد (و آزاد براى خدمت خانه تو). از من بپذير، كه تو شنوا و دانايى.»

¯{{²¯¯²{{¯{{²¯¯²  {الله .ج.{ ²¯¯²{{¯{{²¯ ا نـفـسی )¯²{{¯

 

{ 98}: ﴿  إِذْ قالُوا لَيُوسُفُ وَ أَخُوهُ أَحَبُّ إِلى أَبينا مِنّا وَ نَحْنُ عُصْبَةٌ إِنَّ أَبانا لَفي ضَلال

                مُبين ﴾﴿.12:8 یـوسُـف،ک.﴾

﴿   هنگامى كه (برادران) گفتند: «يوسف و برادرش (بنيامين) نزد پدر، از ما محبوبترند; در حالى كه ما مردان نيرومندى هستيم. مسلّماً پدر ما، در گمراهى آشكارى است.

{99 }: ﴿  إِذْ نادى رَبَّهُ نِداءً خَفِيّاً ﴾﴿.3: 19 مَـریـم ،ک.﴾

﴿  در آن هنگام كه پروردگارش را در خلوتگاه (عبادت) خواند.

{ 100}: ﴿ إِذْ ناداهُ رَبُّهُ بِالْوادِ الْمُقَدَّسِ طُوىً ﴾ ﴿. 79:16 نازعات،ک.﴾

﴿ در آن هنگام كه پروردگارش او را در سرزمين مقدس «طوى» ندا داد (و گفت):

{101 }: ﴿  إِذْ نَجَّيْناهُ وَ أَهْلَهُ أَجْمَعِينَ ﴾﴿134 : 37  صـافات،ک ﴾

﴿ (به خاطر بياور) زمانى را كه او و خاندانش را همگى نجات داديم،

{ 102}: ﴿  إِذْ نُسَوِّيكُمْ بِرَبِّ الْعالَمِينَ﴾﴿. 98: 26 شُـعـرا،ک.﴾

﴿  چون شما را با پروردگار جهانيان برابر مى شمرديم!

{103 }: ﴿ إِذْ هُمْ عَلَيْها قُعُودٌ ﴾﴿. 6: 85 بـروج،ک.﴾

﴿ هنگامى كه در كنار آن نشسته بودند،

{194 }: ﴿  إِذْ هَمَّتْ طائِفَتانِ مِنْكُمْ أَنْ تَفْشَلا وَ اللّهُ وَلِيُّهُما وَ عَلَى اللّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ ﴾ ﴿ 3:122 آل عمران،د ﴾

﴿ (و به ياد آور) زمانى را كه دو طايفه از شما تصميم گرفتند سستى نشان دهند (و از وسط راه باز گردند); و خداوند ياور آنها بود (كه از اين فكر بازگردند); و افراد باايمان، بايد تنها بر خدا توكّل كنند.

{ 105}: ﴿  إِ ذْ يَتَلَقَّى الْمُتَلَقِّيانِ عَنِ الْيَمِينِ وَ عَنِ الشِّمالِ قَعِيدٌ﴾ ﴿. 17: 50  ق،ک.﴾

﴿   (به خاطر بياوريد) هنگامى را كه دو فرشته راست و چپ كه ملازم انسانند اعمال او را دريافت مى دارند;

{ 106}: ﴿ إِذْ يُريكَهُمُ اللّهُ في مَنامِكَ قَليلاً وَ لَوْ أَراكَهُمْ كَثيراً لَفَشِلْتُمْ وَ لَتَنازَعْتُمْ فِي الأَمْرِ

وَ لكِنَّ اللّهَ سَلَّمَ إِنَّهُ عَليمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ ﴾﴿. 43: 8 انـفـال،د.﴾

﴿  در آن هنگام كه خداوند تعداد آنها را درخواب به تو كم نشان داد; و اگر آنان را فراوان نشان مى داد، به يقين سست مى شديد; و (درباره شروع جنگ با آنها) كارتان به اختلاف مى كشيد; ولى خداوند (شما را از شرّ اينها) سالم نگه داشت; خداوند به آنچه درون سينه هاست، داناست.

²¯¯²{{¯{{²¯¯² الله .ج.{ ²¯¯²{{¯( خـلـقـت ) {{²¯¯²{{¯

{ 107}: ﴿  إِذْ يَغْشَى السِّدْرَةَ ما يَغْشى﴾ ﴿. 16: 53 نــجـم،ک.﴾

﴿   در آن هنگام كه چيزى [= نور خيره كننده اى ]سدرة المنتهى را پوشانده بود،

{ 108}: ﴿ إِذْ يُغَشِّيكُمُ النُّعاسَ أَمَنَةً مِنْهُ وَ يُنَزِّلُ عَلَيْكُمْ مِنَ السَّماءِ ماءً لِيُطَهِّرَكُمْ بِهِ وَ يُذْهِبَ عَنْكُمْ رِجْزَ الشَّيْطانِ وَ لِيَرْبِطَ عَلى قُلُوبِكُمْ وَ يُثَبِّتَ بِهِ الأَقْدامَ﴾ ﴿. 11: 8 انـفـال،د.﴾

﴿  و (يادآوريد) هنگامى را كه خواب سبكى كه مايه آرامش بود از سوى خدا، شما را فرا گرفت; و آبى از آسمان برايتان فرستاد، تا شما را با آن پاك كند; و پليدى شيطان را از شما بر طرف سازد; و دلهايتان را محكم، و گامها را با آن استوار دارد.

²¯¯²{{¯{{²¯¯² الله .ج.{ ²¯¯²{{( آ فـا قی  )¯{{²¯¯²{{¯

{109 }: ﴿ إِذْ يَقُولُ الْمُنافِقُونَ وَ الَّذينَ في قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ غَرَّ هؤُلاءِ دينُهُمْ وَ مَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللّهِ فَإِنَّ اللّهَ عَزيزٌ حَكيمٌ ﴾ ﴿49: 8 انـفـال،د ﴾

﴿  هنگامى را كه منافقان، و بيمار دلان مى گفتند: «اين گروه (مسلمانان) را دينشان مغرور ساخته است.»(آنها نمى دانستند كه) هر كس بر خدا توكّل كند، (پيروز مى گردد;) خداوند توانا و حكيم است

{ 110}: ﴿  إِذْ يُوحي رَبُّكَ إِلَى الْمَلائِكَةِ أَنِّي مَعَكُمْ فَثَبِّتُوا الَّذينَ آمَنُوا سَأُلْقي في قُلُوبِ الَّذينَ كَفَرُوا الرُّعْبَ فَاضْرِبُوا فَوْقَ الأَعْناقِ وَ اضْرِبُوا مِنْهُمْ كُلَّ بَنان ﴾ ﴿12: 8 انـفـال،د ﴾  )﴿ و (به ياد آر) هنگامى را كه پروردگارت به فرشتگان وحى كرد: «من با شما هستم; كسانى را كه ايمان آورده اند، تقويت كنيد. بزودى در دلهاى كافران ترس و وحشت مى افكنم; ضربه ها را بر بالاتر از گردن (بر سرهاى دشمنان) فرودآريد; و همه انگشتانشان را قطع كنيد!»

{ 111}: ﴿  بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ* بنام خداوند بخشنده مهربان*

﴿ إِذَا السَّماءُ انْشَقَّتْ﴾ ﴿. 1: 84 انشـقاق،ک.﴾

﴿   آن هنگام كه (كرات) آسمان شكافته شود،

²¯¯²{{¯{{²¯¯² الله .ج.{ ²¯¯²{{¯{( آ فـا قی ) {²¯¯²{{¯

{ 112}:﴿  بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ**بنام خداوند بخشنده مهربان*

﴿ إِذَا السَّماءُ انْفَطَرَتْ ﴾ ﴿. 1: 82 انـفطار،ک.﴾

﴿ آن زمان كه (كرات) آسمان از هم شكافته شود،

²¯¯²{{¯{{²¯¯² الله .ج.{ ²¯¯²{( آ فا قی  ) {¯{{²¯¯²{{¯

{ 113}: ﴿  بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ**بنام خداوند بخشنده مهربان*

﴿ إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ ﴾ ﴿. 1: 81 تکـویر،ک.﴾

﴿در آن هنگام كه خورشيد درهم پيچيده شود،

²¯¯²{{¯{{²¯¯² الله .ج.{ ²¯¯²{{¯( آ فا قی ) {{²¯¯²{{¯

{ 114}: ﴿  إِذا أُلْقُوا فِيها سَمِعُوا لَها شَهِيقاً وَ هِيَ تَفُورُ ﴾ ﴿. 7: 67 مُلک،ک.﴾

﴿  هنگامى كه در آن افكنده شوند صداى وحشتناكى از آن مى  شنوند، در حالى كه پيوسته فوران مى كند!

{ 115}: ﴿  إِذا تُتْلى عَلَيْهِ آياتُنا قالَ أَساطِيرُ الاْ َوَّلِينَ ﴾ ﴿. 15: 68 قلم،ک.﴾

﴿ (در حالى كه) هرگاه كه آيات ما بر او خوانده شود مى گويد: «اينها افسانه هاى پيشينيان است.»

{116 }: ﴿  إِذا تُتْلى عَلَيْهِ آياتُنا قالَ أَساطِيرُ الاْ َوَّلِينَ ﴾ ﴿. 13: 83 مُطففین،ک.﴾

﴿  (همان كسانى كه) وقتى آيات ما بر آنها خوانده مى شود مى گويند: «اين افسانه هاى پيشينيان است. »﴾

{ 117}: ﴿ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ**بنام خداوند بخشنده مهربان*

﴿إِذا جاءَ نَصْرُ اللّهِ وَ الْفَتْحُ﴾ ﴿. 1: 110 نصر،د.﴾

﴿ هنگامى كه يارى خدا و پيروزى (بر مشركان مكه) فرا رسد،

{ 8 11}: ﴿  بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ**بنام خداوند بخشنده مهربان*

﴿ إِذا جاءَكَ الْمُنافِقُونَ قالُوا نَشْهَدُ إِنَّكَ لَرَسُولُ اللّهِ وَ اللّهُ يَعْلَمُ إِنَّكَ لَرَسُولُهُ وَ اللّهُ يَشْهَدُ إِنَّ الْمُنافِقِينَ لَكاذِبُونَ ﴾ ﴿. 1: 63 مُنافقون،د.﴾

﴿ هنگامى كه منافقان نزد تو آيند مى گويند: «ما شهادت مى دهيم كه به يقين تو پيامبر خدا هستى!» خداوند مى داند كه تو پيامبر او هستى، ولى خداوند شهادت مى دهد كه منافقان دروغگو هستند (زيرا به گفته خود ايمان ندارند).

{ 119}: ﴿  إِذا رَأَتْهُمْ مِنْ مَكان بَعِيد سَمِعُوا لَها تَغَيُّظاً وَ زَفِيراً ﴾ ﴿. 12: 25 فـرقان،ک.﴾

﴿هنگامى كه (اين آتش) آنان را از مكانى دور ببيند، صداى خشم آلودش را كه با نفس زدن شديد همراه است مى شنوند.

{ 120}: ﴿  إِذا رُجَّتِ الأَرْضُ رَجّاً ﴾ ﴿. 4: 56 واقعه،ک.﴾

﴿ در آن هنگام كه زمين بشدّت به لرزه درمى آيد،

²¯¯²{{¯{{²¯¯² الله .ج.{ ²¯¯²{{¯{( آ فـا قی  ) {²¯¯²{{¯

{ 121}: ﴿  بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ*

﴿ إِذا زُلْزِلَتِ الأَرْضُ زِلْزالَها﴾ ﴿. 1: 99 زلزله،د.﴾

*بنام خداوند بخشنده مهربان*﴿ هنگامى كه زمين شديداً به لرزه درآيد،

 

²¯¯²{{¯{{²¯¯² الله .ج.{ ²¯¯²{{¯{( آ فـا قی ) {²¯¯²{{¯

{ 122}: ﴿  إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعاً ﴾ ﴿. 20: 70 معارج،ک.﴾

﴿ هنگامى كه بدى به او رسد بى تابى مى كند،

{ 123}: ﴿ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ*

﴿ إِذا وَقَعَتِ الْواقِعَةُ﴾ ﴿. 1: 56 واقعه،ک.﴾

*بنام خداوند بخشنده مهربان* ﴿هنگامى كه واقعه عظيم (قيامت) واقع شود،

²¯¯²{{¯{{²¯¯² الله .ج.{ ²¯¯²{{¯{{( آ فا قی  ) ²¯¯²{{¯

{ 124}: ﴿ أَ ذالِكَ خَيْرٌ نُزُلاً أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ ﴾ ﴿. 62: 37 صافات،ک.﴾

آ﴿  اين نعمتها (ى جاويدان بهشتى) بهتر است يا درخت (نفرت انگيز) زقّوم؟!

²¯¯²{{¯{{²¯¯² الله .ج.{ ²¯¯²{{¯{{²( آفـا قـی  ) ¯¯²{{¯

{ 125}: ﴿ اِذْهَبْ إِلى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغى﴾ ﴿. 24: 20 طــه،ک.﴾

﴿  (اينك) به سوى فرعون برو، كه او طغيان كرده است.»

{ 126}: ﴿  اِذْهَبْ إِلى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغى﴾ ﴿. 17: 79 نازعات،ک.﴾

﴿به سوى فرعون برو كه طغيان كرده است.

{ 127}: ﴿ اِذْهَبْ أَنْتَ وَ أَخُوكَ بِآياتِي وَ لاتَنِيا فِي ذِكْرِي  ﴾ ﴿ 42: 20 طــه،ک ﴾

﴿  (اكنون) تو و برادرت با نشانه هاى من برويد، و در ياد من كوتاهى نكنيد.

²¯¯²{{¯{{²¯¯² الله .ج.{ ²¯¯²{{¯{{( آ فا قـی  ) ²¯¯²{{¯

{ 128}: ﴿  اِذْهَبْ بِكِتابِي هذا فَأَلْقِهْ إِلَيْهِمْ ثُمَّ تَوَلَّ عَنْهُمْ فَانْظُرْ ما ذا يَرْجِعُونَ﴾ ﴿.28 : 27 نـمل،ک.﴾

﴿ اين نامه مرا ببر و آن را بر آنان بيفكن; سپس برگرد (و در گوشه اى توقّف كن) ببين آنها چه عكس العملى نشان مى دهند

{ 129}: ﴿ اِذْهَبَا إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى ﴾﴿.43 : 20 طـه،ک.﴾

    ﴿ به سوي فرعون برويد كه طغيان كرده است.

{ 130}: ﴿  اِذْهَبُوا بِقَمِيصِي هَذَا فَأَلْقُوهُ عَلَى وَجْهِ أَبِي يَأْتِ بَصِيراً وَ أْتُونِي بِأَهْلِكُمْ أَجْمَعِينَ﴾ ﴿. 93: 12 یـوسُف،ک.﴾

﴿اين پيراهن مرا ببريد، و بر صورت پدرم بيندازيد تا بينا شود; و همه خانواده خود را نزد من بياوريد.»

{ 131}: ﴿ إِذاً لاَ َذَقْناكَ ضِعْفَ الْحَياةِ وَ ضِعْفَ الْمَماتِ ثُمَّ لاتَجِدُ لَكَ عَلَيْنا نَصِيراً ﴾﴿75: 17 اسـرا،د﴾

اگر چنين﴿ مى كردى،ما دو برابر مجازات (مشركان) در زندگى دنيا، و دو برابر(مجازات آنها) رابعد از مرگ، به تو مى چشانديم; سپس در برابر ما، ياورى براى خود نمى يافتى.

{ 132}: ﴿ أُذِنَ لِلَّذِينَ يُقاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا وَ إِنَّ اللّهَ عَلى نَصْرِهِمْ لَقَدِيرٌ﴾ ﴿ 39: 22 حـج،د﴾

﴿به كسانى كه جنگ بر آنان تحميل گرديده، اجازه جهاد داده شده است; چرا كه مورد ستم قرار گرفته اند; و به يقين خدا بر يارى آنها تواناست.

{133 }: ﴿ *بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ*

 ﴿ أَ رَأَيْتَ الَّذي يُكَذِّبُ بِالدِّينِ﴾ ﴿ 1: 107 ماعون،ک﴾

﴿*بنام خداوند بخشنده مهربان* آيا كسى كه پيوسته روز جزا را انكار مى كند ديدى؟!

{ 134}: ﴿  أَ رَأَيْتَ الَّذي يَنْهى ﴾ ﴿ 9: 96 علق،ک﴾

﴿ به من خبر ده كسى كه نهى مى كند،

{ 135}: ﴿ أَ رَأَيْتَ إِنْ كانَ عَلَى الْهُدى ﴾ ﴿11 : 96 علق، ک﴾

﴿  به من خبر ده اگر اين بنده بر طريق هدايت باشد،

{ 136}: ﴿  أَ رَأَيْتَ إِنْ كَذَّبَ وَ تَوَلّى ﴾ ﴿ 13: 96 علق، ک﴾

﴿  به من خبر ده اگر (اين طغيانگر) حق را انكار كند و از آن روى گردان شود (آيا مستحق مجازات الهى نيست)؟!

{ 137}: ﴿  أَ رَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلهَهُ هَواهُ أَ فَأَنْتَ تَكُونُ عَلَيْهِ وَكِيلاً﴾ ﴿ 43: 25 فرقان،ک﴾

﴿ آيا ديدى كسى را كه هواى نفسش را معبود خود برگزيده است؟! آيا تو مى توانى به دفاع از او برخيزى (و او را هدايت كنى)؟!

{138 }: ﴿  اِرْجِعْ إِلَيْهِمْ فَلَنَأْتِيَنَّهُمْ بِجُنُود لا قِبَلَ لَهُمْ بِها وَ لَنُخْرِجَنَّهُمْ مِنْها أَذِلَّةً وَ هُمْ صاغِرُونَ ﴾ ﴿ 37: 27 نمل،ک﴾

﴿به سوى آنان باز گرد (و اعلام كن) با لشكريانى به سراغ آنان مى آييم كه قدرت مقابله با آن رانداشته باشند; وآنان را از آن (سرزمين) با ذلّت و حقارت بيرون مى رانيم!»

{ 139}: ﴿  اِرْجِعُوا إِلَى أَبِيكُمْ فَقُولُوا يَا أَبَانَا إِنَّ ابْنَكَ سَرَقَ وَ مَا شَهِدْنَا إِلاَّ بِمَا عَلِمْنَا وَ مَا كُنَّا لِلْغَيْبِ حافِظينَ ﴾ ﴿ 81: 12 یوسف،ک﴾

﴿  شما به سوى پدرتان بازگرديد و بگوييد: پدر (جان)، پسرت سرقت كرد; و ما جز به آنچه آگاه بوديم گواهى نداديم; و ما از غيب با خبر نبوديم.

{ 140}: ﴿  اِرْجِعِي إِلى رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً﴾ ﴿ 28: 89 فجر،ک﴾

﴿   به سوى پروردگارت بازگرد در حالى كه هم تو از او خشنودى و هم او از تو خشنود است،

{ 141}: ﴿  أَرْسِلْهُ مَعَنا غَداً يَرْتَعْ وَ يَلْعَبْ وَ إِنّا لَهُ لَحافِظُونَ ﴾ ﴿ 12:12 یوسف،ک﴾

﴿فردا او را با ما (به خارج شهر) بفرست، تا غذاى كافى بخورد و تفريح كند; و به يقين ما از او محافظت خواهيم كرد.»

{ 142}: ﴿  اُرْكُضْ بِرِجْلِكَ هذا مُغْتَسَلٌ بارِدٌ وَ شَرابٌ﴾ ﴿ 42: 38 ص،ک﴾

﴿ (به او گفتيم:) پاى خود را بر زمين بكوب; (تا چشمه اى ظاهر گردد) اين آبى خنك براى شستشو و نوشيدن است

²¯¯²{{¯{{²¯¯² الله .ج.{ ²¯¯²{{¯( آ فا قـی  ) {{²¯¯²{{¯

{ 143}: ﴿  إِرَمَ ذاتِ الْعِمادِ﴾ ﴿ 7: 89 فجر،ک﴾﴿و با آن شهر با عظمت «اِرَم»،

 

{144 }:﴿  أَزِفَتِ الْآزِفَةُ ﴾ ﴿ 57: 53 نجم،ک﴾

﴿آنچه بايد نزديك شود، نزديك شده است (و قيامت فرا مى رسد)،

²¯¯²{{¯{{²¯¯² الله .ج.{ ²¯¯²{{( آ فا قی ) ¯{{²¯¯²{{¯

{ 145}: ﴿  أَسْبابَ السَّماواتِ فَأَطَّلِعَ إِلى إِلهِ مُوسى وَ إِنِّي لَأَظُنُّهُ كاذِباً وَ كَذالِكَ زُيِّنَ لِفِرْعَوْنَ سُوءُ عَمَلِهِ وَ صُدَّ عَنِ السَّبِيلِ وَ ما كَيْدُ فِرْعَوْنَ إِلاّ فِي تَباب﴾ ﴿ 37: 40 مؤمن«غافر»،ک﴾

﴿ وسايل (دست يافتن به) آسمانها تا از خداى موسى آگاه شوم; هر چند گمان مى كنم او دروغگو باشد.» اينچنين اعمال بد فرعون در نظرش آراسته جلوه كرد و از راه حق باز داشته شد; و توطئه فرعون (و امثال او) جز به نابودى نمى انجامد.

{146 }: ﴿  اِسْتَجِيبُوا لِرَبِّكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِىَ يَوْمٌ لامَرَدَّ لَهُ مِنَ اللّهِ ما لَكُمْ مِنْ مَلْجَإ يَوْمَئِذ وَ ما لَكُمْ مِنْ نَكِير﴾ ﴿ 47: 42 شوری،ک﴾

﴿اجابت كنيد دعوت پروردگار خود را پيش از آن كه روزى فرا رسد كه هيچ چيز مانع آن در برابر اراده خدا نيست; و در آن روز، نه پناهگاهى داريد و نه مدافعى.

{ 147}: ﴿  اِسْتَحْوَذَ عَلَيْهِمُ الشَّيْطانُ فَأَنْساهُمْ ذِكْرَ اللّهِ أُولئِكَ حِزْبُ الشَّيْطانِ أَلا إِنَّ حِزْبَ الشَّيْطانِ هُمُ الْخاسِرُونَ ﴾ ﴿ 19: 58 مجادله،د﴾

﴿شيطان بر آنان مسلط شده و ياد خدا را از خاطر آنها برده; آنان حزب شيطانند. بدانيد حزب شيطان زيانكارانند.

{ 148}: ﴿  اِسْتَغْفِرْ لَهُمْ أَوْ لاتَسْتَغْفِرْ لَهُمْ إِنْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ سَبْعينَ مَرَّةً فَلَنْ يَغْفِرَ اللّهُ لَهُمْ ذالِكَ بِأَنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللّهِ وَ رَسُولِهِ وَ اللّهُ لايَهْدِي الْقَوْمَ الْفاسِقينَ ﴾ ﴿ 80: 9 توبه،د﴾

﴿ چه براى آنها استغفار كنى، و چه نكنى، (حتّى) اگر هفتاد بار براى آنها استغفار كنى، هرگز خدا آنها را نمى آمرزد; چرا كه خدا و پيامبرش را انكار كردند; و خداوند گروه فاسقان را هدايت نمى كند.

{ 149}: ﴿  اِسْتِكْباراً فِي الأَرْضِ وَ مَكْرَ السَّيِّئِ وَ لايَحِيقُ الْمَكْرُ السَّيِّئُ إِلاّ بِأَهْلِهِ فَهَلْ يَنْظُرُونَ إِلاّ سُنَّتَ الأَوَّلِينَ فَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّتِ اللّهِ تَبْدِيلاً وَ لَنْ تَجِدَ لِسُنَّتِ اللّهِ تَحْوِيلاً ﴾ ﴿ 43: 35 فاطر،ک﴾

﴿ (اينها همه) بخاطر استكبار در زمين و نيرنگهاى بدشان بود; و نيرنگ بد تنها دامان صاحبانش را مى گيرد; آيا آنها چيزى جز سنّت پيشينيان (و عذابهاى دردناك الهى) را انتظار دارند؟!هرگز براى سنّت خدا تبديلى نخواهى يافت، و هرگز براى سنّت الهى دگرگونى نمى يابى.

{ 150}: ﴿  أَسْكِنُوهُنَّ مِنْ حَيْثُ سَكَنْتُمْ مِنْ وُجْدِكُمْ وَ لا تُضآرُّوهُنَّ لِتُضَيِّقُوا عَلَيْهِنَّ وَ إِنْ كُنَّ أُولاتِ حَمْل فَأَنْفِقُوا عَلَيْهِنَّ حَتّى يَضَعْنَ حَمْلَهُنَّ فَإِنْ أَرْضَعْنَ لَكُمْ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ وَ أ ْتَمِرُوا بَيْنَكُمْ بِمَعْرُوف وَ إِنْ تَعاسَرْتُمْ فَسَتُرْضِعُ لَهُ أُخْرى﴾ ﴿ 6: 65 طلاق،د﴾

﴿  آنها [= زنان مطلّقه] را هرجا كه خودتان سكونت داريد و در توانايى شماست سكونت دهيد; و به آنها زيان نرسانيد تا آنها را در تنگنا قرار دهيد (و مجبور به ترك منزل شوند); و اگر باردار باشند، نفقه آنها را بپردازيد تا وضع حمل كنند; و اگر براى شما (فرزند را) شير مى دهند، پاداش آنها را بپردازيد; و (درباره شير دادن فرزند) به طور شايسته با يكديگر مشاوره كنيد; و اگر به توافق نرسيديد، زن ديگرى او را شير خواهد داد.

{ 151}: ﴿  اُسْلُكْ يَدَكَ فِي جَيْبِكَ تَخْرُجْ بَيْضاءَ مِنْ غَيْرِ سُوء وَ اضْمُمْ إِلَيْكَ جَناحَكَ مِنَ الرَّهْبِ فَذانِكَ بُرْهانانِ مِنْ رَبِّكَ إِلى فِرْعَوْنَ وَ مَلاَئِهِ إِنَّهُمْ كانُوا قَوْماً فاسِقِينَ ﴾ ﴿ 32: 28 قصص،ک﴾

﴿دستت را در گريبان خود فرو بر، هنگامى كه خارج مى شود سفيد و نورانى است بدون عيب و نقص; و دستهايت را براى دورى از ترس و وحشت، بر سينه ات بگذار. اين دو (معجزه: عصا و يد بيضا) دو دليل روشن از پروردگارت به سوى فرعون واطرافيان اوست، كه آنان گروه نافرمانى هستند.»

²¯¯²{{¯{{²¯¯² الله .ج.{ ²¯¯²{{¯{( آ فا قی  ) {²¯¯²{{¯

{152 }: ﴿ أَسْمِعْ بِهِمْ وَ أَبْصِرْ يَوْمَ يَأْتُونَنا لكِنِ الظّالِمُونَ الْيَوْمَ فِي ضَلال مُبِين﴾ ﴿ 38: 19 مریم،ک﴾

﴿روزى كه نزد ما مى آيند، چه گوشهاى شنوا و چه چشمهاى بينايى پيدا مى كنند! ولى اين ستمكاران امروز در گمراهى آشكارند.

²¯¯²{{¯{{²¯¯² الله .ج.{ ²¯¯²{{¯{ ا نـفـسی ){²¯¯²{{¯

{153 }: ﴿ اِشْتَرَوْا بِآياتِ اللّهِ ثَمَناً قَليلاً فَصَدُّوا عَنْ سَبيلِهِ إِنَّهُمْ ساءَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ﴾ ﴿ 9: 9 توبه،د﴾

﴿آنها آيات خدا را به بهاى كمى فروختند; و (مردم را) از راه او بازداشتند; آنها چه بد اعمالى انجام مى دادند! ﴾

{ 154}: ﴿  أَشِحَّةً عَلَيْكُمْ فَإِذا جاءَ الْخَوْفُ رَأَيْتَهُمْ يَنْظُرُونَ إِلَيْكَ تَدُورُ أَعْيُنُهُمْ كَالَّذِي يُغْشى عَلَيْهِ مِنَ الْمَوْتِ فَإِذا ذَهَبَ الْخَوْفُ سَلَقُوكُمْ بِأَلْسِنَة حِداد أَشِحَّةً عَلَى الْخَيْرِ أُولئِكَ لَمْ يُؤْمِنُوا فَأَحْبَطَ اللّهُ أَعْمالَهُمْ وَ كانَ ذالِكَ عَلَى اللّهِ يَسِيراً﴾ ﴿ 19: 33 احزاب،د﴾

﴿آنها (در همه چيز) نسبت به شما بخيلند; و هنگامى كه (لحظات) ترس (و بحرانى) پيش آيد، مى بينى آنچنان به تو نگاه مى كنند، و چشمهايشان در حدقه مى چرخد، مانند كسى كه مى خواهد قالب تهى كند! امّا وقتى حالت خوف و ترس فرو نشست، زبانهاى تند و گزنده خود را با انبوهى خشم بر شما مى گشايند (و سهم خود را از غنايم مطالبه مى كنند.) در حالى كه در مال حريص و بخيلند; آنها (هرگز) ايمان نياورده اند، از اين رو خداوند اعمالشان را حبط و نابود كرد; و اين (كار) بر خدا آسان است.

{ 155}: ﴿  اُ شْدُدْ بِهِ أَزْرِي﴾ ﴿ 31: 20 طـه،ک﴾ ﴿با او پشتم را محكم كن;

 

{ 156}: ﴿  اِصْبِرْ عَلى ما يَقُولُونَ وَ اذْكُرْ عَبْدَنا داوُدَ ذَا الْأَيْدِ إِنَّهُ أَوّابٌ﴾ ﴿ 17: 38 ص،ک﴾

﴿در برابرآنچه مى گويند شكيبا باش، و به خاطر بياور بنده ما داود صاحب قدرت را، كه او بسيار توبه كننده بود.

{ 157}:﴿  أَصْحابُ الْجَنَّةِ يَوْمَئِذ خَيْرٌ مُسْتَقَرّاً وَ أَحْسَنُ مَقِيلاً ﴾ ﴿ 24: 25 فرقان،ک﴾

﴿بهشتيان در آن روز بهترين جايگاه و نيكوترين استراحتگاه را دارند.

{ 158}: ﴿  أَصْطَفَى الْبَناتِ عَلَى الْبَنِينَ ﴾﴿ 153: 37 صافات،ک﴾

آيا ﴿دختران رابر پسران ترجيح داده است؟!(با اينكه شماآن رابراى خود نمى پذيريد)

{ 159}:﴿ اِصْلَوْهَا الْيَوْمَ بِما كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ ﴾ ﴿ 64: 36 یس،ک﴾

﴿امروز بخاطر كفرى كه داشتيد به آتش آن بسوزيد!

{ 160}: ﴿  اِصْلَوْها فَاصْبِرُوا أَوْ لاتَصْبِرُوا سَواءٌ عَلَيْكُمْ إِنَّما تُجْزَوْنَ ما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴾ ﴿ 16: 52 طور،ک﴾

﴿در آن وارد شويد و بسوزيد; مى خواهيد صبر كنيد يا نكنيد، براى شما يكسان است; تنها به اعمالتان جزا داده مى شويد!

{ 161}: ﴿  أَطَّلَعَ الْغَيْبَ أَمِ اتَّخَذَ عِنْدَ الرَّحْمنِ عَهْداً ﴾ ﴿ 78: 19 مریم،ک﴾

﴿ آيا او از غيب آگاه گشته، يا نزد خداوند رحمان عهد و پيمانى گرفته است؟!

{ 162}: ﴿  أَعَدَّ اللّهُ لَهُمْ جَنّات تَجْري مِنْ تَحْتِهَا الأَنْهارُ خالِدينَ فيها ذالِكَ الْفَوْزُ الْعَظيمُ﴾﴿ 89: 9 توبه،د﴾

﴿خداوند براى آنها باغهاى بهشتى آماده ساخته كه نهرها از پاى درختانش جارى است; جاودانه در آن خواهند بود; و اين است رستگارى و پيروزى بزرگ.

²¯¯²{{¯{{²¯¯² الله .ج.{ ²¯¯²{{¯{( آ فا قی  ) {²¯¯²{{¯

{ 163}: ﴿  أَعَدَّ اللّهُ لَهُمْ عَذاباً شَدِيداً إِنَّهُمْ ساءَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ ﴾ ﴿ 15: 58 مجادله،د﴾

﴿خداوند عذاب شديدى براى آنان فراهم ساخته، چرا كه اعمال بدى انجام مى دادند.

{164  }: ﴿ أَعَدَّ اللّهُ لَهُمْ عَذاباً شَدِيداً فَاتَّقُوا اللّهَ يا أُولِي الاْ َلْبابِ الَّذِينَ آمَنُوا قَدْ أَنْزَلَ اللّهُ إِلَيْكُمْ ذِكْراً ﴾ ﴿ 10: 65 طلاق،د﴾

﴿  خداوند عذاب سختى براى آنها فراهم ساخته; پس اى خردمندانى كه ايمان آورده ايد از (مخالفت فرمان) خدا بپرهيزيد! به يقين خداوند چيزى كه مايه تذكر است بر شما نازل كرده;

{165}: ﴿ اِعْلَمُوا أَنَّ اللّهَ شَديدُ الْعِقابِ وَ أَنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَحيمٌ ﴾ ﴿ 98: 5 مائده،د﴾

﴿بدانيد خدا داراى مجازات شديد، و (در عين حال) آمرزنده و مهربان است.

{ 166}: ﴿ اِعْلَمُوا أَنَّ اللّهَ يُحْىِ الأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها قَدْ بَيَّنّا لَكُمُ الآياتِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ  ﴾ ﴿ 17: 57 حدید،د﴾

﴿بدانيد خداوند زمين را بعداز مرگ آن زنده مى كند. ما آيات (خود) را براى شما بيان كرديم، شايد بيانديشيد.

²¯¯²{{¯{{²¯¯² الله .ج.{ ²¯¯²{{¯{{²¯( آ فا قی  ) ¯²{{¯

{ 167}: ﴿  اِعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَياةُ الدُّنْيا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ زِينَةٌ وَ تَفاخُرٌ بَيْنَكُمْ وَ تَكاثُرٌ فِى الأَمْوالِ وَ الأَوْلادِ كَمَثَلِ غَيْث أَعْجَبَ الْكُفّارَ نَباتُهُ ثُمَّ يَهِيجُ فَتَراهُ مُصْفَرّاً ثُمَّ يَكُونُ حُطاماً وَ فِى الآخِرَةِ عَذابٌ شَدِيدٌ وَ مَغْفِرَةٌ مِنَ اللّهِ وَ رِضْوانٌ وَ مَا الْحَياةُ الدُّنْيا إِلاّ مَتاعُ الْغُرُورِ﴾﴿ 20: 57 حدید ،د﴾

﴿بدانيد زندگى دنيا تنها بازى و سرگرمى و تجمّل پرستى و فخرفروشى در ميان شما و افزون طلبى در اموال و فرزندان است، همانندبارانى كه محصولش كشاورزان را در شگفتى و سرور فرو مى برد، سپس خشك مى شود به گونه اى كه آن را زرد رنگ مى بينى; سپس تبديل به كاه مى شود. (آرى دنيا نيز به همين سرعت مى گذرد) و در آخرت، عذاب شديد است يا آمرزش و رضاى الهى; و زندگى دنيا چيزى جز متاع فريب نيست.

²¯¯²{{¯{{²¯¯² الله .ج.{ ²¯¯²{{¯( آ فا قی  ) {{²¯¯²{{¯

{ 168}: ﴿ أَ عِنْدَهُ عِلْمُ الْغَيْبِ فَهُوَ يَرى﴾ ﴿ 35: 53 نجم،ک﴾

﴿آيا نزد او علم غيب است و مى بيند (كه ديگران مى توانند گناهان او را بر دوش گيرند)؟!

 

{ 169}: ﴿  أَ فَأَصْفاكُمْ رَبُّكُمْ بِالْبَنِينَ وَ اتَّخَذَ مِنَ الْمَلائِكَةِ إِناثاً إِنَّكُمْ لَتَقُولُونَ قَوْلاً عَظِيماً﴾ ﴿ 40: 17 اسرا،ک﴾

﴿آيا پروردگارتان پسران را مخصوص شما ساخته، و خودش دخترانى از فرشتگان برگزيده است؟! شما سخن بزرگ (و بسيار ناروايى) مى گوييد!

{ 170}: ﴿  أَ فَأَمِنَ الَّذِينَ مَكَرُوا السَّيِّئاتِ أَنْ يَخْسِفَ اللّهُ بِهِمُ الأَرْضَ أَوْ يَأْتِيَهُمُ الْعَذابُ مِنْ حَيْثُ لايَشْعُرُونَ ﴾ ﴿ 45: 16 نحل،ک﴾

﴿آيا كسانى كه توطئه هاى شومى كردند از اين ايمن گشتند كه خدا آنها را در زمين فرو برد، و يا مجازات (الهى)،از آن جا كه انتظارش را ندارند، به سراغشان آيد؟!

²¯¯²{{¯{{²¯¯² الله .ج.{ ²¯¯²{{¯{{²( آ فا قی  ) ¯¯²{{¯

{  171}: ﴿ أَ فَأَمِنَ أَهْلُ الْقُرى أَنْ يَأْتِيَهُمْ بَأْسُنا بَياتاً وَ هُمْ نائِمُونَ﴾ ﴿ 97: 7 اعراف،ک﴾

﴿آيا اهل اين آباديها، از اين ايمن هستند كه عذاب ما شبانه به سراغ آنها بيايد در حالى كه در خواب باشند؟!

{ 172}: ﴿ أَ فَأَمِنْتُمْ أَنْ يَخْسِفَ بِكُمْ جانِبَ الْبَرِّ أَوْ يُرْسِلَ عَلَيْكُمْ حاصِباً ثُمَّ لاتَجِدُوا لَكُمْ وَكِيلاً﴾ ﴿ 68: 17 اسرا ،ک﴾

﴿   آيا از اين ايمن شديد كه در خشكى (با يك زلزله شديد) شما را در زمين فرو ببرد، يا طوفانى از سنگريزه بر شما بفرستد (و مدفونتان كند)، سپس حافظ (و ياورى) براى خود نيابيد؟! ﴾

²¯¯²{{¯{{²¯¯² الله .ج.{ ²¯¯²{{¯{{( آ فا قی  ) ²¯¯²{{¯

{173}: ﴿  أَ فَأَمِنُوا أَنْ تَأْتِيَهُمْ غَاشِيَةٌ مِنْ عَذَابِ اللهِ أَوْ تَأْتِيَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً وَ هُمْ لاَ يَشْعُرُونَ ﴾ ﴿ 107: 12 یوسف،ک﴾

﴿  آيا از اين ايمن هستيد كه عذاب فراگيرى از سوى خدا به سراغ آنان بيايد، يا قيامت ناگهان فرا رسد، در حالى كه متوجّه نيستند؟!

{ 174}: ﴿ أَفَأَمِنُوا مَكْرَاللّهِ فَلا يَأْمَنُ مَكْرَ اللّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْخاسِرُونَ﴾﴿99: 7 اعرا ف،ک﴾

﴿  آيا آنها خود را از عذاب ناگهانى خدا در امان مى دانند؟! در حالى كه جز زيانكاران، خود را از مجازات خدا ايمن نمى دانند.

{ 175}: ﴿  أَ فَأَنْتَ تُسْمِعُ الصُّمَّ أَوْ تَهْدِي الْعُمْيَ وَ مَنْ كانَ فِي ضَلال مُبِين ﴾﴿ 40: 43 زخرف،ک﴾

﴿  (اى پيامبر!) آيا تو مى توانى سخن خود را به گوش كران برسانى، يا كوران و كسانى را كه در گمراهى آشكارى هستند هدايت كنى؟!

²¯¯²{{¯{{²¯¯² الله .ج.{ ²¯¯²{{¯{{²¯ ا نـفـسی )¯²{{¯

{ 176}:﴿  أَ فَبِعَذابِنا يَسْتَعْجِلُونَ ﴾ ﴿ 204: 26 شعرا،ک﴾

﴿ يا براى عذاب ما عجله مى كنند؟!

{ 177}: ﴿  أَ فَبِعَذابِنا يَسْتَعْجِلُونَ ﴾ ﴿ 176: 37 صافات،ک﴾

﴿   آيا آنها براى عذاب ما شتاب مى كنند؟!

{ 178}: ﴿  أَ فَبِهذَا الْحَدِيثِ أَنْتُمْ مُدْهِنُونَ﴾ ﴿ 81: 56 واقعه،د﴾

﴿آيا اين سخن را [= اين قرآن را با اوصافى كه گفته شد] سست و كوچك مى شمريد،

{ 179}: ﴿  أَفْتَرى عَلَى اللّهِ كَذِباً أَمْ بِهِ جِنَّةٌ بَلِ الَّذِينَ لايُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ فِى الْعَذابِ وَ الضَّلالِ الْبَعِيدِ﴾ ﴿ 8: 34 سبأ ،ک﴾

﴿آيا او بر خدا دروغ بسته يا به جنونى گرفتار است؟!» (چنين نيست)، بلكه كسانى كه به آخرت ايمان نمى آورند، در عذاب و گمراهى دورى هستند.

{  180}:﴿  أَ فَتَطْمَعُونَ أَنْ يُؤْمِنُوا لَكُمْ وَ قَدْ كانَ فَريقٌ مِنْهُمْ يَسْمَعُونَ كَلامَ اللّهِ ثُمَّ يُحَرِّفُونَهُ مِنْ بَعْدِ ما عَقَلُوهُ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ﴾ ﴿ 75: 2 بَـقــره،د﴾

﴿آيا (شما مسلمانان) انتظار داريد آنها به آيينتان ايمان بياورند، با اين كه عدّه اى از آنان، سخنان خدا را مى شنيدند و پس از فهميدن، آن را تحريف مى كردند، در حالى كه آگاه بودند؟!

{ 181}: ﴿  أَ فَتُمارُونَهُ عَلى ما يَرى ﴾ ﴿ 12: 53 نجم ،ک﴾

﴿    آيا با او درباره آنچه (با چشم خود در معراج) ديده مجادله مى كنيد؟!

{ 182}: ﴿  أَ فَحَسِبَ الَّـذِينَ كَفَرُوا أَنْ يَتَّخِـذُوا عِـبادِي مِنْ دُونِي أَوْلِياءَ إِنّا أَعْـتَدْنا جَهَـنَّمَ لِلْكافِرِينَ نُـزُلاً ﴾ ﴿ 102: 18 کهف،ک﴾

          ﴿   آيا كافران پنداشتند مى توانند بندگانم را به جاى من اولياى خود انتخاب كنند؟! ما جهنّم را براى پذيرايى كافران آماده كرده ايم.

 { 183}: ﴿  أَ فَحَسِبْـتُمْ أَنَّما خَلَقْـناكُمْ عَـبَثاً وَ أَنَّـكُمْ إِلَـيْنا لا تُـرْجَعُـونَ ﴾ ﴿ 115: 23 مومنون،ک﴾

﴿ آيا گمان كرديد شما را بيهوده آفريده ايم، و به سوى ما بازگردانده نمى شويد؟!  

²¯¯²{{¯{{²¯¯² الله .ج.{ ²¯ ا نـفـسی )¯²{{¯{ {²¯¯²{{

 

 { 184}: ﴿  أَ فَحُكْمَ الْجاهِـلِيـَّةِ يَبْغُـونَ وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللّهِ حُكْماً لِقَـوْم يُوقِـنُونَ ﴾ ﴿ 50: 5 مائده،د﴾

 ﴿   آيا آنها حكم جاهليّت را (از تو) مى خواهند؟! و چه كسى بهتر از خدا، براى قومى كه اهل ايمان و يقين هستند، حكم مى كند؟!

{ 185}:﴿ أَ فَرَأَيْتَ الَّذِي تَوَلّى ﴾ ﴿ 33: 53 نجم ،ک﴾

﴿آيا ديدى آن كس را كه (از حق) روى گردان شد؟!

{ 186}: ﴿ أَ فَرَأَيْتَ الَّذِي كَفَـرَ بِآياتِنا وَ قالَ لاَ ُوتَـيَـنَّ مالاً وَ وَلَـداً﴾﴿ 77: 19 مریم،ک﴾

﴿ آيا ديدى كسى را كه به آيات ما كافر شد، و گفت: «ثروت و فرزند فراوانى به من داده خواهد شد»؟!

{ 187}: ﴿  أَ فَرَأَيْتَ إِنْ مَتَّعْـناهُـمْ سِـنِـينَ ﴾ ﴿ 205: 26 شعرا،ک﴾

﴿آيا مى دانى كه، اگر (باز هم) ساليانى آنها را از اين زندگى بهره مند سازيم،

 { 188}: ﴿  أَ فَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلهَهُ هَواهُ وَ أَضَلَّهُ اللّهُ عَلى عِلْم وَ خَتَمَ عَلى سَمْعِهِ وَ قَلْبِهِ   وَ جَعَلَ عَلى بَصَرِهِ غِشاوَةً فَمَنْ يَهْدِيهِ مِنْ بَعْدِ اللّهِ أَ فَلا تَذَكَّرُونَ﴾ ﴿ 23: 45 جاثیه،ک﴾

 ﴿آيا ديدى كسى را كه معبود خود را هواى نفس خويش قرار داده و خداوند او را با آگاهى (بر اين كه شايسته هدايت نيست) گمراه ساخته و برگوش و قلبش مهر زده و بر چشمش پرده اى قرار داده است؟! با اين حال، غير از خدا چه كسى مى تواند او را هدايت كند؟! آيا متذكّر نمى شويد؟!

{ 189}: ﴿  أَ فَرَأَيْتُمُ اللاّتَ وَ الْعُزّى ﴾ ﴿ 19: 53 نجم ،ک﴾

﴿به من خبر دهيد آيا بتهاى «لات» و «عزّى»،

{  0 19}: ﴿  أَ فَرَأَيْتُمُ الْماءَ الَّذِي تَشْرَبُونَ ﴾ ﴿ 68: 56 واقعه،ک﴾

﴿آيا به آبى كه مى نوشيد انديشيده ايد؟!

²¯¯²{{¯{{²¯¯² الله .ج.{ ²¯¯²{{¯{( آ فا قی  ) {²¯¯²{{¯

{ 191}: ﴿  أَ فَرَأَيْتُمُ النّارَ الَّتِي تُورُونَ﴾ ﴿ 71: 56 واقعه ،ک﴾

﴿آيا درباره آتشى كه مى افروزيد فكر كرده ايد؟!

²¯¯²{{¯{{²¯¯² الله .ج.{ ²¯¯²{{¯{{²¯( آ فا قی  ) ¯²{{¯

{ 192}: ﴿  أَ فَرَأَيْتُمْ ما تَحْرُثُونَ﴾ ﴿ 63: 56 واقعه ،ک﴾

﴿آيا درباره آنچه كشت مى كنيد انديشيده ايد؟!

²¯¯²{{¯{{²¯¯² الله .ج.{ ²¯¯²{{¯{( آ فا قی  ) {²¯¯²{{¯

{3 19}: ﴿  أَ فَرَأَيْتُمْ ما تُمْـنُونَ ﴾ ﴿ 58: 56 واقعه ،ک﴾

﴿آيا از نطفه اى كه (در رحم) مى ريزيد آگاهيد؟!

²¯¯²{{¯{{²¯¯² الله .ج.{ ²¯¯²{{¯{ {²¯¯²{ ا نـفـسی )

{4 19}: ﴿ أَ فَسِحْرٌ هذا أَمْ أَنْتُمْ لاتُبْصِرُونَ ﴾ ﴿ 15: 52 طور،ک﴾

           ﴿آيا اين (دوزخ كه مى بينيد) سحر است يا شما نمى بينيد؟!

{5 19}: ﴿  أَ فَعَيِينا بِالْخَلْقِ الْأَوَّلِ بَلْ هُمْ فِي لَبْس مِنْ خَلْق جَدِيد ﴾ ﴿ 15: 50 ق،ک﴾

      ﴿آيا ما از آفرينش نخستين عاجز مانديم (كه قادر بر آفرينش دوباره آنها نباشيم)؟! ولى آنها (با اين دلايل روشن) در آفرينش جديد ترديد دارند.

²¯¯²{{¯{{²¯¯² الله .ج.{ ²¯¯²{{¯{( آ فا قی  ) {²¯¯²{{¯

 {6 19}: ﴿  أَ فَغَيْرَ اللّهِ أَبْتَغي حَكَماً وَ هُوَ الَّذي أَنْزَلَ إِلَيْكُمُ الْكِتابَ مُفَصَّلاً وَ الَّذينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ يَعْلَمُونَ أَنَّهُ مُنَزَّلٌ مِنْ رَبِّكَ بِالْحَقِّ فَلا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرينَ﴾ ﴿ 114: 6 انعام،د﴾

﴿ (با اين حال،) آيا غير خدا را به داورى طلبم؟! در حالى كه اوست كه اين كتاب آسمانى را، كه همه چيز در آن بيان شده، به سوى شما فرستاده است; و كسانى كه به آنهاكتاب آسمانى داده ايم مى دانند اين كتاب، بحق از طرف پروردگارت نازل شده; بنابراين، هرگز از ترديدكنندگان مباش.

 {7 19}: ﴿  أَ فَغَيْرَ دينِ اللّهِ يَبْغُونَ وَ لَهُ أَسْلَمَ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ الأَرْضِ طَوْعاً وَ كَرْهاً وَ إِلَيْهِ يُرْجَعُونَ ﴾ ﴿ 83: 3 آل عمران،د﴾

﴿آيا آنها (آيينى) غير از آيين خدا مى طلبند؟! (آيين او همين اسلام است;) و تمام كسانى كه در آسمانها و زمين هستند، از روى اختيار يا از روى اجبار، در برابرِ (فرمانِ) او تسليمند; و به سوى او بازگردانده مى شوند.

²¯¯²{{¯{{²¯¯² الله .ج.{ ²¯¯²{{¯{{²( آ فا قی  ) ¯¯²{{¯

{8 19}: ﴿  أُفّ لَكُمْ وَ لِما تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللّهِ أَ فَلا تَعْقِلُونَ ﴾﴿ 67: 21 انبیاء،ک﴾

         ﴿اف بر شما و بر آنچه جز خدا مى پرستيد! آيا نمى انديشيد؟!»

  {9 19}: ﴿  أَ فَلا تَذَكَّرُونَ ﴾ ﴿ 155: 37 صافات ،ک﴾﴿آيا متذكّر نمى شويد؟!

 

 { 0 20}: ﴿  أَ فَلا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ وَ لَوْ كانَ مِنْ عِنْدِ غَيْرِ اللّهِ لَوَجَدُوا فيهِ اخْتِلافاً كَثيراً ﴾ ﴿ 82: 4 نساء،د﴾

 ﴿  آيا درباره قرآن نمى انديشند؟! در حالى كه اگر از سوى غير خدا بود، اختلاف فراوانى در آن مى يافتند.

{1 20}: ﴿  أَ فَلا يَتُوبُونَ إِلَى اللّهِ وَ يَسْتَغْفِرُونَهُ وَ اللّهُ غَفُورٌ رَحيمٌ ﴾﴿ 74: 5 مائده،د﴾

      ﴿   آيا به سوى خدا بازنمى گردند، و از او طلب آمرزش نمى كنند؟! (در حالى كه) خداوند آمرزنده و مهربان است.

{2 20}: ﴿ أَ فَلا يَرَوْنَ أَلاّ يَرْجِعُ إِلَيْهِمْ قَوْلاً وَ لا يَمْلِكُ لَهُمْ ضَرّاً وَ لا نَفْعاً ﴾ ﴿ 89: 20 طـه ،ک﴾

﴿   آيا نمى ديدند كه (اين گوساله) هيچ پاسخى به آنان نمى دهد، و مالك هيچ گونه سود و زيانى براى آنها نيست؟!

{3 20}: ﴿  أَ فَلا يَعْلَمُ إِذا بُعْثِرَ ما فِي الْقُبُورِ ﴾ ﴿ 9: 100 عادیات،ک﴾

﴿  آيا نمى داند در آن زمان كه تمام كسانى كه در قبرها هستند برانگيخته مى شوند،

{4 20}:﴿ أَ فَلا يَنْظُرُونَ إِلَى الاِْبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ﴾ ﴿ 17: 88 غاشیه،ک﴾

﴿    آيا آنان به شتر نمى نگرند كه چگونه آفريده شده است؟!

²¯¯²{{¯{{²¯¯² الله .ج.{ ²¯¯²{{¯( آ فا قی  ) {{²¯¯²{{¯

 {5 20}: ﴿ أَ فَلَمْ يَدَّبَّرُوا الْقَوْلَ أَمْ جاءَهُمْ ما لَمْ يَأْتِ آباءَهُمُ الأَوَّلِينَ ﴾ ﴿ 68: 23 مومنون ،ک﴾

          ﴿  آيا آنها در اين گفتار (الهى) نينديشيدند، يا اين كه چيزى براى آنان آمده كه براى نياكانشان نيامده است؟!

 {6 20}: ﴿  أَ فَلَمْ يَرَوْا إِلى ما بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَ ما خَلْفَهُمْ مِنَ السَّماءِ وَ الأَرْضِ إِنْ نَشَأْ نَخْسِفْ بِهِمُ  الأَرْضَ أَوْ نُسْقِطْ عَلَيْهِمْ كِسَفاً مِنَ السَّماءِ إِنَّ فِى ذالِكَ لَآيَةً لِكُلِّ عَبْد مُنِيب﴾ ﴿ 9: 34 سبأ ،ک﴾

        ﴿ آيا به آنچه پيش رو و پشت سر آنان از آسمان و زمين قرار دارد نگاه نكردند (تا به قدرت خدا بر همه چيز واقف شوند)؟! اگر ما بخواهيم آنها را (با يك زمين لرزه) در زمين فرو مى بريم، يا قطعه هايى از سنگهاى آسمانى را بر آنها فرو مى ريزيم; در اين نشانه اى است (بر قدرت خداوند) براى هر بنده بازگشت كننده (به سوى خدا).

²¯¯²{{¯{{²¯¯² الله .ج.{ ²¯¯²{{¯{{²¯( آ فا قی  ) ¯²{{¯

{7 20 }: ﴿  أَ فَلَمْ يَسِيرُوا فِي الأَرْضِ فَتَكُونَ لَهُمْ قُلُوبٌ يَعْقِلُونَ بِها أَوْ آذانٌ يَسْمَعُونَ بِها فَإِنَّها لا تَعْمَى الأَبْصارُ وَ لكِنْ تَعْمَى الْقُلُوبُ الَّتِي فِي الصُّدُورِ ﴾ ﴿ 46: 22 حـج،د ﴾

         ﴿  آيا آنان در زمين سير نكردند، تا دلهايى داشته باشند كه (حقيقت را) با آن درك كنند; يا گوشهايى كه با آن (نداى حق را) بشنوند؟! زيرا (بسيار مى شود كه) چشمهاى ظاهر نابينا نمى شود، بلكه دلهايى كه در سينه هاست كور مى شود.

²¯¯²{{¯{{²¯¯² الله .ج.{ ²¯¯²{{¯{{²( آ فا قی ) ¯¯²{{¯

 

{ 208}: ﴿  أَ فَلَمْ يَسِيرُوا فِى الأَرْضِ فَيَنْظُرُوا كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ كانُوا أَكْثَرَ مِنْهُمْ وَ أَشَدَّ قُوَّةً وَ آثاراً فِى الأَرْضِ فَما أَغْنى عَنْهُمْ ما كانُوا يَكْسِبُونَ ﴾ ﴿ 82:  40 مؤمن«غافر»،ک﴾

 ﴿آيا روى زمين سير نكردند تا ببينند عاقبت كسانى كه پيش از آنها بودند چگونه بود؟! همان كسانى كه نفراتشان از اينها بيشتر، و نيرو و آثارشان در زمين فزونتر و پايدارتر بود; امّا هرگز آنچه را به دست مى آوردند نتوانست آنها را بى نياز سازد (و از عذاب الهى رهايى بخشد).

²¯¯²{{¯{{²¯¯² الله .ج.{ ²¯¯²{{¯{{( آ فا قی  ) ²¯¯²{{¯

 {9 20}: ﴿ أَ فَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنْظُرُوا كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ دَمَّرَ اللّهُ عَلَيْهِمْ وَ لِلْكافِرِينَ أَمْثالُها ﴾ ﴿ 10: 47 مُحَـمَد،د﴾

﴿  آيا در زمين سير نكردند تا ببينند عاقبت كسانى كه قبل از آنان بودند (و با حق ستيز كردند) چگونه بود؟! خداوند آنها را هلاك كرد; و براى كافران امثال آن خواهد بود.

²¯¯²{{¯{{²¯¯² الله .ج.{ ²¯¯²{{¯{( آ فا قی ) {²¯¯²{{¯

{ 210}: ﴿  أَ فَلَمْ يَنْظُرُوا إِلَى السَّماءِ فَوْقَهُمْ كَيْفَ بَنَيْناها وَ زَيَّنّاها وَ ما لَها مِنْ فُرُوج ﴾ ﴿ 6: 50 ق،ک﴾

 ﴿آيا آنان به آسمان بالاى سرشان نگاه نكردند كه چگونه ما آن را بنا كرده ايم، و چگونه آن را(بوسيله ستارگان) زينت بخشيده ايم وهيچ شكاف وشكستى در آن نيست؟!

²¯¯²{{¯{{²¯¯² الله .ج.{ ²¯¯²{{¯{( آ فا قی  ) {²¯¯²{{¯

{ 211}: ﴿  أَ فَلَمْ يَهْدِ لَهُمْ كَمْ أَهْلَكْنا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ يَمْشُونَ فِي مَساكِنِهِمْ إِنَّ فِي ذالِكَ لاَ يات لاُِولِي النُّهى ﴾﴿ 128: 20 طـه،ک﴾

﴿آيا براى هدايت آنان كافى نيست كه بسيارى از اقوام پيشين را (كه طغيان و فساد كردند) هلاك نموديم، در حالى كه اينها در مسكنهاى (ويران شده) آنان راه مى روند؟! به يقين در اين امر، نشانه هاى روشنى براى خردمندان است.

{ 212}:﴿ أَ فَما نَحْنُ بِمَيِّتِينَ ﴾﴿ 58: 37 صافات ،ک﴾

﴿(سپس مى گويد:اى دوستان!) آياماهرگزنمى ميريم،(ودربهشت جاودانه خواهيم بود).

{ 213}:﴿أَ فَمَنِ اتَّبَعَ رِضْوانَ اللّهِ كَمَنْ باءَ بِسَخَط مِنَ اللّهِ وَ مَأْواهُ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمَصيرُ﴾ ﴿ 162: 3 آل عمران،د ﴾

﴿آيا كسى كه به دنبال رضاى خدا بوده، همانند كسى است كه به خشم الهى گرفتار شده و جايگاه او جهنّم، و پايان كار او بسيار بد است؟!

{ 214}:﴿ أَ فَمَنْ أَسَّسَ بُنْيانَهُ عَلى تَقْوى مِنَ اللّهِ وَ رِضْوان خَيْرٌ أَمْ مَنْ أَسَّسَ بُنْيانَهُ عَلى شَفا جُرُف هار فَانْهارَ بِهِ في نارِ جَهَنَّمَ وَ اللّهُ لايَهْدِي الْقَوْمَ الظّالِمينَ﴾﴿ 109: 9 توبه،د﴾

﴿  آيا كسى كه شالوده آن را بر تقواى الهى و خشنودى او بناكرده بهتر است، يا كسى كه شالوده آن را بر كنار پرتگاه سستى بنا نموده كه ناگهان در آتش دوزخ فرو مى ريزد؟! و خداوند گروه ستمكاران راهدايت نمى كند.

{ 215}: ﴿ أَ فَمَنْ حَقَّ عَلَيْهِ كَلِمَةُ الْعَذابِ أَ فَأَنْتَ تُنْقِذُ مَنْ فِي النّارِ﴾ ﴿ 19: 39 زُمـر،ک﴾

         ﴿آيا تو مى توانى كسى را كه فرمان عذاب درباره او قطعى شده رهايى بخشى؟! آيا تو مى توانى كسى را كه در درون آتش است برگيرى و نجات دهى؟!

 { 216}: ﴿  أَ فَمَنْ زُيِّنَ لَهُ سُوءُ عَمَلِهِ فَرَآهُ حَسَناً فَإِنَّ اللّهَ يُضِلُّ مَنْ يَشاءُ وَ يَهْدِي مَنْ يَشاءُ فَلا تَذْهَبْ نَفْسُكَ عَلَيْهِمْ حَسَرات إِنَّ اللّهَ عَلِيمٌ بِما يَصْنَعُونَ ﴾﴿ 8: 35 فاطر،ک ﴾

         ﴿آيا كسى كه زشتى عملش براى او آراسته شده و آن را زيبا مى بيند (همانند كسى است كه واقع را مى يابد)؟! خداوند هر كس را بخواهد (و سزاوار باشد) گمراه مى سازد و هر كس را بخواهد (و شايسته ببيند) هدايت مى كند; پس جانت بخاطر شدّت تأسّف بر آنان از دست نرود; خداوند به آنچه انجام مى دهند داناست. ﴾

{ 217}: ﴿  أَ فَمَنْ شَرَحَ اللّهُ صَدْرَهُ لِلْإِسْلامِ فَهُوَ عَلى نُور مِنْ رَبِّهِ فَوَيْلٌ لِلْقاسِيَةِ قُلُوبُهُمْ مِنْ ذِكْرِ اللّهِ أُولئِكَ فِي ضَلال مُبِين  ﴾ ﴿ 22: 39 زُمـر،ک  ﴾

      ﴿  آيا كسى كه خدا سينه اش را براى اسلام گشاده است و بر فراز (مركبى از) نور الهى قرار گرفته (همچون كوردلان گمراه است؟!) واى بر آنان كه قلبهايى سخت در برابرذكر خدا دارند! آنها در گمراهى آشكارى هستند.

{ 218}: ﴿  أَ فَمَنْ كانَ عَلى بَيِّنَة مِنْ رَبِّهِ وَ يَتْلُوهُ شاهِدٌ مِنْهُ وَ مِنْ قَبْلِهِ كِتابُ مُوسى إِماماً وَ رَحْمَةً أُولئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَ مَنْ يَكْفُرْ بِهِ مِنَ الأَحْزابِ فَالنّارُ مَوْعِدُهُ فَلا تَكُ في مِرْيَة مِنْهُ إِنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النّاسِ لايُؤْمِنُونَ﴾ ﴿ 17: 11 هـود،د ﴾

﴿ آيا آن كس كه دليل آشكارى از پروردگار خويش دارد، و به دنبال آن، شاهدى از سوى (خدا)آمده، و پيش از آن، كتاب موسى كه پيشوا و رحمت بوده (گواهى بر آن مى دهد، همچون كسى است كه چنين نباشد)؟! آنها [= حق طلبان] به او ايمان مى آورند. و هر كس از گروههاى مخالف به او كافر شود، آتش وعده گاه اوست. پس، ترديدى در آن نداشته باش كه آن حقّ است از پروردگارت; ولى بيشتر مردم ايمان نمى آورند.

{ 219}: ﴿ أَ فَمَنْ كانَ عَلى بَيِّنَة مِنْ رَبِّهِ كَمَنْ زُيِّنَ لَهُ سُوءُ عَمَلِهِ وَ اتَّبَعُوا أَهْواءَهُمْ ﴾ ﴿   14: 47 مُحَـمَد،د  ﴾

﴿  آيا كسى كه دليل روشنى از سوى پروردگارش دارد، همانند كسى است كه زشتى اعمالش در نظرش آراسته شده و از هواى نفسشان پيروى مى كنند؟!

{ 220 }: ﴿  أَ فَمَنْ كانَ مُؤْمِناً كَمَنْ كانَ فاسِقاً لايَسْتَوُونَ ﴾ ﴿ 18: 32 سُـجده،د﴾

﴿آيا كسى كه باايمان بوده همچون كسى است كه فاسق بوده؟! (نه، هرگز) آنها برابر نيستند.

{ 221}: ﴿ أَ فَمِنْ هذَا الْحَدِيثِ تَعْجَبُونَ﴾ ﴿ 59: 53 نـجـم،ک﴾

          ﴿   آيا از اين سخن تعجب مى كنيد،

{ 222}: ﴿  أَفَمَنْ هُوَ قَائِمٌ عَلَى كُلِّ نَفْس بِمَا كَسَبَتْ وَ جَعَلُوا للهِِ شُرَكَاءَ قُلْ سَمُّوهُمْ أَمْ تُنَبِّئُونَهُ بِمَا لاَ يَعْلَمُ فِي الاَْرْضِ أَمْ بِظَاهِر مِنْ الْقَوْلِ بَلْ زُيِّنَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا مَكْرُهُمْ وَ صُدُّوا عَنْ السَّبِيلِ وَ مَنْ يُضْلِلْ اللهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَاد ﴾﴿ 33: 13 رعـد،د﴾

﴿آيا كسى كه بر همه سلطه دارد (و مراقب همه است) و اعمالشان را مى بيند (،همچون كسى است كه هيچ يك از اين صفات را ندارد)؟! آنان براى خدا همتايانى قراردادند; بگو: «آنها را نام ببريد! آيا چيزى رابه او خبر مى دهيد كه از وجود آن در روى زمين بى خبر است، يا سخنان ظاهرى و بى محتوا مى گوييد؟!» (او همتايى ندارد;) ولى در نظر كافران، دروغ و نيرنگشان جلوه داده شده است، (و مى پندارند واقعيتى دارد) و آنها (به سبب اعمالشان) از راه (خدا) بازداشته شده اند; و هر كس را خدا گمراه كند، هدايت كننده اى براى او وجود نخواهد داشت.

{223 }:﴿ أَ فَمَنْ وَعَدْناهُ وَعْداً حَسَناً فَهُوَ لاقِيهِ كَمَنْ مَتَّعْناهُ مَتاعَ الْحَياةِ الدُّنْيا ثُمَّ هُوَ يَوْمَ الْقِيامَةِ مِنَ الْمُحْضَرِينَ ﴾ ﴿ 61: 28 قـصص،ک﴾

﴿آيا كسى كه به او وعده نيكو داده ايم و به آن خواهد رسيد، همانند كسى است كه (فقط) متاع زندگى دنيا به او داده ايم سپس روز قيامت (براى حساب و جزا) از احضارشدگان خواهد بود؟!

{ 224}: ﴿  أَ فَمَنْ يَتَّقِي بِوَجْهِهِ سُوءَ الْعَذابِ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ قِيلَ لِلظّالِمِينَ ذُوقُوا ما كُنْتُمْ تَكْسِبُونَ﴾ ﴿ 24: 39 زُمـر،ک  ﴾

آ﴿يا كسى كه (ناچار است) با صورت خود عذاب دردناك (الهى) را در روز قيامت دور سازد (همانند كسى است كه آتش دوزخ هرگز به او نمى رسد)؟! و به ستمكاران گفته مى شود: «بچشيد (نتيجه) آنچه را انجام مى داديد!»

{225 }: ﴿  أَ فَمَنْ يَخْلُقُ كَمَنْ لايَخْلُقُ أَ فَلا تَذَكَّرُونَ﴾﴿ 17: 16 نحل،ک﴾

 ﴿  آيا كسى كه مى آفريند، همچون كسى است كه نمى آفريند؟! آيا متذكّر نمى شويد؟!

²¯¯²{{¯{{²¯¯² الله .ج.{ ²¯¯²{{¯{( آ فا قی ، انـفسی ) {²¯¯²{{¯

{226 }: ﴿  أَفَمَنْ يَعْلَمُ أَنَّمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ الْحَقُّ كَمَنْ هُوَ أَعْمَى إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُوْلُوا الاَْلْبَابِ﴾﴿ 19: 13 رعـد،د ﴾

﴿  آيا كسى كه مى داند آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده حق است، همانند كسى است كه نابيناست؟! تنها خردمندان متذكّر مى شوند.

{ 227}: ﴿  أَ فَمَنْ يَمْشِي مُكِبّاً عَلى وَجْهِهِ أَهْدى أَ مَّنْ يَمْشِي سَوِيّاً عَلى صِراط مُسْتَقِيم﴾﴿ 22: 67 مُلک،ک﴾

﴿ آيا كسى كه به رو افتاده راه مى رود به هدايت نزديكتر است يا كسى كه راست قامت در صراط مستقيم گام برمى دارد؟!

{ 228}: ﴿  أَ فَنَجْعَلُ الْمُسْلِمِينَ كَالْمُجْرِمِينَ  ﴾ ﴿ 35: 68 قلم،ک﴾

 ﴿  آيا مؤمنان را همچون مجرمان قرار دهيم؟!

{229 }: ﴿ أَ فَنَضْرِبُ عَنْكُمُ الذِّكْرَ صَفْحاً أَنْ كُنْتُمْ قَوْماً مُسْرِفِينَ ﴾﴿ 5: 43 زخـرف ،ک﴾

﴿ آيا اين ذكر [= قرآن] را از شما بازگيريم بخاطر اين كه قومى اسرافكاريد؟!

{230 }: ﴿  أَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ أَمِ ارْتابُوا أَمْ يَخافُونَ أَنْ يَحِيفَ اللّهُ عَلَيْهِمْ وَ رَسُولُهُ بَلْ أُولئِكَ هُمُ الظّالِمُونَ﴾﴿ 50: 24 نـور،د﴾

﴿  آيا در دلهاى آنان بيمارى است، يا شك و ترديد دارند، يا مى ترسند خدا و پيامبرش بر آنان ستم كنند؟! (چنين نيست)، بلكه آنها خودشان ستمكارند.

{ 231}:﴿  *بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ*

﴿اِقْتَرَبَ لِلنّاسِ حِسابُهُمْ وَ هُمْ فِي غَفْلَة مُعْرِضُونَ﴾ ﴿ 1: 21 انبیا،ک﴾

﴿ *بنام خداوند بخشنده مهربان* حساب مردم به آنان نزديك شده، در حالى كه در غفلتند و روى گردانند!

{ 232}:﴿  *بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ*

﴿اِقْتَرَبَتِ السّاعَةُ وَ انْشَقَّ الْقَمَرُ ﴾﴿ 1: 54 قـمر،ک﴾

﴿*بنام خداوند بخشنده مهربان* قيامت نزديك شد و ماه از هم شكافت!

{233 }: ﴿  اُقْتُلُوا يُوسُفَ أَوِ اطْرَحُوهُ أَرْضاً يَخْلُ لَكُمْ وَجْهُ أَبيكُمْ وَ تَكُونُوا مِنْ بَعْدِهِ قَوْماً صالِحينَ ﴾ ﴿ 9: 12 یوسُف،ک﴾

﴿ يوسف را به قتل رسانيد; يا او را به سرزمين دوردستى بيفكنيد; تا توجّه پدرتان، فقط به شما باشد; و بعد از آن، (از گناه خود توبه مى كنيد; و)افراد صالحى خواهيد بود.»

{234 }:﴿  بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ*

﴿ اِقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذي خَلَقَ﴾﴿ 1: 96 علق،ک.﴾

﴿  *بنام خداوند بخشنده مهربان* بخوان به نام پروردگارت كه (جهان را) آفريد،

{235 }:﴿  اِقْرَأْ كِتابَكَ كَفى بِنَفْسِكَ الْيَوْمَ عَلَيْكَ حَسِيباً﴾ ﴿ 14: 17 اسراء،ک﴾

﴿ (و به او مى گوييم:) نامه (اعمال) خود را بخوان، كافى است كه امروز، خود حسابرس خويش باشى!

²¯¯²{{¯{{²¯¯² الله .ج.{ ²¯¯²{{¯{{²( آ فا قی  ) ¯¯²{{¯

{236 }: ﴿  اِقْرَأْ وَ رَبُّكَ الأَكْرَمُ ﴾ ﴿ 3: 96 علق،ک ﴾

﴿ بخوان كه پروردگارت (از همه) والاتر است،

{237 }: ﴿  أَقِمِ الصَّلاةَ لِدُلُوكِ الشَّمْسِ إِلى غَسَقِ اللَّيْلِ وَ قُرْآنَ الْفَجْرِ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ كانَ مَشْهُوداً ﴾ ﴿  78: 17 اسراء،د ﴾ 

﴿نماز را از زوال خورشيد [= هنگام ظهر] تا نهايت تاريكى شب [= نيمه شب ]برپادار; و همچنين قرآن فجر [= نماز صبح ]را; چرا كه قرآن فجر، مشهود (فرشتگان شب و روز) است.

{ 238}:﴿ أَ كانَ لِلنّاسِ عَجَباً أَنْ أَوْحَيْنا إِلى رَجُل مِنْهُمْ أَنْ أَنْذِرِ النّاسَ وَ بَشِّرِ الَّذينَ آمَنُوا أَنَّ لَهُمْ قَدَمَ صِدْق عِنْدَ رَبِّهِمْ قالَ الْكافِرُونَ إِنَّ هذا لَساحِرٌ مُبينٌ ﴾ ﴿ 2: 10 یونس،ک﴾

﴿ آيا براى مردم، موجب شگفتى بود كه به مردى از آنها وحى فرستاديم (و گفتيم:) «مردم را (از عواقب كفر و گناه) بيم ده، و به كسانى كه ايمان آورده اند بشارت ده كه براى آنها، سابقه نيك [= نيكنامى و پاداش] نزد پروردگارشان است»؟! (امّا) كافران گفتند: «اين مرد، ساحر آشكارى است!»

{239 }:﴿  أَ كُفّارُكُمْ خَيْرٌ مِنْ أُولئِكُمْ أَمْ لَكُمْ بَراءَةٌ فِى الزُّبُرِ ﴾﴿ 43: 54 قـمر،ک ﴾

﴿آيا كافران شما بهتر از آنانند يا براى شما امان نامه اى در كتب آسمانى نازل شده است؟!

²¯¯²{{¯{{²¯¯² الله .ج.{ ²¯¯²{{¯{{²¯¯²{{¯

ادامـۀآن در بخـش نـمـبر 2 باب « الــف »  تعـقـیب شود!

 

 

e-mail

info@ustadfaizi.com

تماس با ما

تلیفون

(0045) 35 82 73 63

Copyright © 2006, www.ustadfaizi.com
All right reserved